Different Ways to Say Hello In Japanese

De Japanse basisbegroetingen zijn zo bekend dat zelfs mensen die nooit formeel Japans hebben gestudeerd waarschijnlijk こんにちは en こんばんは kennen. Op beginnersniveau worden de begroetingen eenvoudigweg verdeeld naargelang het tijdstip van de dag.

こんにちは bevat het woord にち (Dag), dus wordt het gewoonlijk overdag gezegd. Evenzo bevat こんばんは het woord ばん (Avond) en wordt het dus gewoonlijk ’s avonds of ’s nachts gezegd.

Zelfs in deze eenvoudige woorden zijn er enkele lastige onderdelen. Een van de vreemdere dingen is de uitgang は (Uitgesproken als わ). Gewoonlijk wordt は gebruikt om het onderwerp met een werkwoord te verbinden en toch wordt het in deze zinnen op zichzelf gebruikt!

Dit vond ik vroeger vreemd tot ik naar een lezing ging over de invloed van de Zen religie op Japan. De spreker legt uit dat de letterlijke vertaling van こんにちは is ‘Vandaag is…’ en de onvolledige gedachte is opzettelijk gedaan zodat het bijna een dagelijks Zen-raadsel is waarbij van de luisteraar wordt verwacht dat hij zelf invult hoe de dag is.

Dit is een algemene regel voor de Japanse taal: zelfs in de eenvoudigste dingen zitten interessante culturele regels verstopt! Neem bijvoorbeeld de traditionele ochtendgroet おはよう(ございます). Hoewel deze groet gewoonlijk wordt gebruikt om “goedemorgen” te betekenen, wordt hij soms later op de avond gebruikt, vooral vóór het sporten of optreden.

Dit lijkt vreemd, totdat men bedenkt dat de groet vermoedelijk afkomstig is uit 歌舞伎(かぶき) (Japanse podiumkunsten) waar optredens vaak de hele nacht duurden. Vanwege dit asociale schema begonnen de artiesten de eerste keer dat ze de leden van hun groep ontmoetten おはよう te gebruiken, ongeacht hoe laat het eigenlijk was, en de gewoonte verspreidde zich.

Natuurlijk zijn de artiesten niet de enige Japanse groep die de taal op hun eigen unieke manier opnieuw uitvinden. Japans is een levende taal en wordt als zodanig voortdurend door elke generatie opnieuw uitgevonden. Zelfs een eenvoudige begroeting als こんにちは kan worden veranderd in こんちわっす, ちわっす en zelfs ちわ afhankelijk van hoe jong de spreker is.

Naast deze samentrekkingen hoor je ook het soortgelijke おっす (‘Sup?) dat tussen mannen in toevallige situaties wordt gebruikt. Het vrouwelijke equivalent is ヤっホー, dat u waarschijnlijk hebt horen gebruiken door meisjes van de middelbare school. よっ！, やあ en ういっす zijn andere korte, casual begroetingen.

De meeste van deze begroetingen zijn algemeen gebruik, maar er zijn ook veel begroetingen die alleen in specifieke situaties worden gebruikt. (お)久しぶり(ですね), bijvoorbeeld, is een gebruikelijke manier om in het Japans “lang niet gezien” te zeggen. Andere situatiespecifieke voorbeelden zijn いらっしゃい dat wordt gebruikt om mensen in hun winkel te verwelkomen en もしもし dat aan de telefoon wordt gebruikt.

Een van de problemen met de meeste van de tot nu toe genoemde begroetingen is dat ze korte reacties uitlokken. Om een gesprek te beginnen gebruiken veel Japanners korte vragen zoals 最近(さいきん)どう？ (Hoe gaat het de laatste tijd?), なんかあった? (Wat gebeurt er?) en 変(か)わったことある? (Is er iets nieuws met je?).

Dit zijn natuurlijk alleen maar de meest voorkomende introducties. Bovendien hebben de meeste regio’s ook hun eigen lokale begroetingen. Als inwoner van het centrum van Osaka hoor ik おはようさん(です) door oudere mensen als variatie op おはよう grommen. Andere uit Kansai zijn 毎度(まいど) (Dank u voor elke keer dat u naar dit bedrijf bent gekomen) en de Kyoto-groet おいでやす (Dank u voor uw komst naar mijn bedrijf).

Het gebruik van de juiste groet kan een vitaal onderdeel zijn van het maken van vrienden en het onderhouden van zakenrelaties. Door het leren van al deze verschillende begroetingen, kunnen leerlingen beginnen met mensen te praten op een manier waarmee ze meer vertrouwd zijn in plaats van de typische tekstboek zinnen.

De volgende keer dat je onderweg bent, neem dan even de tijd om te luisteren naar de mensen om je heen en je zou zomaar verbaasd kunnen zijn over welke variaties op zelfs deze eenvoudige woordenschat worden gebruikt in uw omgeving.