Zwężenia cewki moczowej

Innym schorzeniem urologicznym, które widzimy i leczymy regularnie są zwężenia cewki moczowej. Zwężenie jest przede wszystkim problemem męskiej cewki moczowej, czyli przewodu, który przenosi mocz przez prostatę i penisa. Zwężenie jest zasadniczo blizną, która ogranicza przepływ moczu. Męska cewka moczowa ma kilka odrębnych segmentów anatomicznych i warto je tutaj krótko omówić. Technicznie rzecz biorąc, cewka moczowa zaczyna się u podstawy lub szyi pęcherza i przechodzi przez prostatę jako cewka moczowa prostaty. Najczęstszą przyczyną zwężeń cewki moczowej prostaty jest wcześniejsza radioterapia z powodu raka gruczołu krokowego lub wcześniejsza TURP. Tuż za tym punktem, w obszarze obejmującym dobrowolny zwieracz cewki moczowej, znajduje się cewka moczowa błoniasta. Może ona również ulec zwężeniu lub zbliznowaceniu w wyniku radioterapii, ale najczęściej ulega uszkodzeniu w wyniku urazu miednicy lub jej złamania. Naprawa cewki moczowej błoniastej jest skomplikowana, często prowadzi do nietrzymania moczu i nie będzie tutaj dalej omawiana.

Po krótkiej cewce błoniastej przychodzi to, co powinno być najszerszą częścią męskiej cewki moczowej zwanej cewką pęcherzową. To tutaj cewka moczowa zmienia kurs w górę, aby dotrzeć do penisa. Mężczyźni siadają na cewce sterczowej i to właśnie to miejsce jest najczęściej zwężone lub zbliznowaciałe. Tacy pacjenci to zwykle młodsi mężczyźni, a wyraźna przyczyna zwężenia jest zwykle nieuchwytna. Najczęstszymi przyczynami są urazy wynikające z upadku na krocze, kopnięcia lub wcześniejsze choroby weneryczne wpływające na cewkę moczową, takie jak chlamydia lub rzeżączka.

Długość cewki moczowej, która przecina większość prącia nazywana jest cewką moczową prącia, lub cewką moczową wiszącą, lub czasami cewką moczową przednią. Zwężenia tutaj są mniej powszechne i mogą być związane z warunkami zapalnymi żołędzi, takimi jak balanitis xerotica obliterans lub lichen sclerosis. Są to trudne do leczenia zwężenia, często wymagające bardziej skomplikowanych procedur rekonstrukcyjnych, które mogą nawracać, jeśli obecna jest choroba podstawowa.

Wreszcie, obszar cewki moczowej tuż pod żołędzią, tuż przed ujściem cewki, nazywany jest dołem naczółkowym (fossa navicularis). Zwężenia w tym obszarze są często widoczne po wprowadzeniu cewnika lub wziernika do cewki moczowej mężczyzny, na przykład po TURP. Zwężenia te często odpowiadają na proste rozszerzenie, a jeśli nawracają, mogą być łatwo zarządzane przez samo-rozszerzenie, chociaż w rzadkich przypadkach wskazana jest operacja rekonstrukcyjna.

Typowo pacjent ze zwężeniem cewki moczowej będzie skarżył się na powolny strumień moczu, a wspólnym znakiem rozpoznawczym u młodszego mężczyzny jest drybling moczu po zakończeniu toalety. Zakażenie układu moczowego może być tym, co ujawnia zwężenie. Często jest to problem postępujący, a w przypadku podejrzenia diagnozę stawia się za pomocą cystoskopii, czyli zaglądania do cewki moczowej za pomocą aparatu w gabinecie. Jeśli zwężenie zostanie znalezione, często jest ono badane za pomocą badania rentgenowskiego zwanego uretrogramem wstecznym w celu określenia jego dokładnej lokalizacji i długości. W oparciu o wyniki badań można zastosować kilka opcji leczenia. Najprostszą z nich jest poszerzenie zwężenia. Jest ono zawsze wykonywane w przypadku zwężenia fossa navicularis ze względu na łatwość i skuteczność, lub zwężenia błoniastego, ponieważ może to być jedyny sposób na udrożnienie kanału bez powodowania nietrzymania moczu. W pozostałych przypadkach stosujemy dylatację bardzo oszczędnie, ponieważ odsetek nawrotów po dylatacji wynosi 80-90%, a każda dylatacja może wydłużyć zwężenie, komplikując tym samym jego leczenie. Preferowanym przez nas sposobem postępowania w przypadku początkowego zwężenia cewki moczowej jest wykonanie niewielkiego zabiegu w znieczuleniu, zwanego uretrotomią wewnętrzną z bezpośrednią wizją (DVIU). W tym przypadku nadal istnieje wysoki odsetek nawrotów, ale wynosi on około 50% i może być mniej traumatyczny dla cewki moczowej. Zwężenie jest przecinane nożem lub laserem przy użyciu lunety. Pacjent zazwyczaj nosi cewnik moczowy przez kilka dni po DVIU i powinien od razu zauważyć znaczną poprawę w swoim strumieniu. Następnie należy zwracać uwagę na nawroty choroby.

Wewnętrzna uretrotomia

A: Bulbar urethral stricture. B: Wstępne nacięcie zwężenia. C: Zakończenie nacięcia.
D: Zwężenie teraz otwarte, widoczny zwieracz cewki moczowej.

Jeśli zwężenie powróci, zaproponowane zostaną bardziej agresywne rozwiązania. Pacjent zawsze może zdecydować się na kolejne DVIU lub nawet dylatację, ale w tym momencie taki pacjent musi spodziewać się nawrotu, nawet w przypadku DVIU. Bardziej trwałym rozwiązaniem jest uretroplastyka, zabieg rekonstrukcyjny, który wykonuje dr Engel. Uretroplastyka jest chirurgiczną naprawą zwężenia, w której dotknięty nim obszar jest rozcinany i albo całkowicie wycięty z dobrymi końcami połączonymi szwami (uretroplastyka zespolona), albo nacięty, a szczelina w cewce moczowej wypełniona tkanką. Obecnie preferowaną tkanką jest wyściółka policzka, zwana błoną śluzową policzka. Przez lata stosowano wiele różnych technik tkankowych, w tym błonę śluzową pęcherza moczowego, skórę moszny, napletek, skórę prącia i inne. Błona śluzowa policzka w dużej mierze zastąpiła te tkanki jako przeszczep z wyboru.

W przypadku zwężeń bulwarowych mniejszych niż 2 cm dr Engel preferuje uretroplastykę zespolenia, natomiast dłuższe lub przednie zwężenia wymagają przeszczepu. W przypadku uretroplastyki błony śluzowej policzka, pacjent będzie miał szwy po wewnętrznej stronie jamy ustnej, w miejscu pobrania przeszczepu. Uczucie jest podobne do ugryzienia w policzek. Ból nie jest silny, a miejsce to goi się bardzo szybko. Zabieg uretroplastyki zazwyczaj wiąże się z co najmniej jednodniowym pobytem w szpitalu, ze znacznie dłuższym okresem cewnikowania podczas gojenia się cewki moczowej. Z więcej pracy przychodzi więcej nagrody, jak w zależności od lokalizacji i ciężkości zwężenia uretroplastyka może pozwolić sobie do 93% wskaźnik sukcesu bez nawrotów.

Obaj dr Engel i Losee byłby szczęśliwy, aby zobaczyć cię, jeśli podejrzewasz lub zostały zdiagnozowane ze zwężeniem cewki moczowej podczas konsultacji w biurze.

.