Heart Block

Wat is een hartblokkade?

Elektrische signalen regelen het kloppen van uw hart. Ze vertellen uw hartspier wanneer hij moet samentrekken, een proces dat bekend staat als geleiding. De normale timing van hartslagen wordt gegenereerd in de bovenste kamer van het hart (atria) in een structuur die de sinusknoop wordt genoemd. Wanneer u een hartblok hebt, is er interferentie met de elektrische signalen die normaal van de boezems naar de hartkamers gaan. Deze signalen vertellen uw hart wanneer het moet slaan. Dit staat bekend als een geleidingsstoornis. Als de elektrische signalen niet van uw boezems naar uw hartkamers kunnen gaan, kunnen ze uw hartkamers niet vertellen dat ze moeten samentrekken en het bloed op de juiste manier moeten pompen.

In de meeste gevallen van hartblok worden de signalen langzamer, maar ze stoppen niet helemaal. Hartblok wordt ingedeeld in eerste-, tweede-, of derdegraads:

• Eerstegraads hartblok is het minst ernstig. De elektrische signalen vertragen terwijl ze van de boezems naar de hartkamers gaan. Bij een eerstegraads hartblok is geen enkele behandeling nodig.
• Tweedegraads hartblok betekent dat de elektrische signalen tussen uw boezems en hartkamers met tussenpozen niet geleiden. Er zijn 2 soorten tweedegraads hartblok
  • Mobitz type I: De elektrische signalen worden trager en trager tussen de slagen. Uiteindelijk slaat uw hart een slag over.
  • Mobitz type II: De elektrische signalen komen soms wel en soms niet tot in de hartkamers. Er is geen progressieve vertraging van het elektrische signaal. Dit type hartblok kan vaak overgaan in een derdegraads hartblok.
• Een derdegraads hartblok is het ernstigst. Bij dit type gaan de elektrische signalen helemaal niet meer van de boezems naar de hartkamers. Er is een volledig falen van de elektrische geleiding. Dit kan resulteren in geen hartslag of een zeer langzame hartslag als er een back-up hartslag aanwezig is.

Wat veroorzaakt hartblok?

Als u met een hartblok wordt geboren, heeft u een aangeboren hartblok. Een aandoening die uw moeder tijdens haar zwangerschap had, of hartproblemen waarmee u bent geboren, veroorzaken deze aandoening.

Bij de meeste mensen ontwikkelt een hartblok zich als u ouder wordt, omdat de draden die de boven- en onderkant van het hart met elkaar verbinden, fibrose kunnen ontwikkelen en het uiteindelijk begeven. Soms kan dit gebeuren als gevolg van het ouder worden. Elk proces dat deze hartdraden kan beschadigen, kan tot een hartblok leiden.
Coronaire hartziekte met of zonder hartaanval is een van de meest voorkomende oorzaken van hartblok. Cardiomyopathieën, ziekten die de hartspier verzwakken, kunnen ook leiden tot beschadiging van de hartdraden. Elke ziekte die het hart kan infiltreren, zoals sarcoïdose en bepaalde vormen van kanker, of elke ziekte die leidt tot ontsteking van het hart, zoals bepaalde auto-immuunziekten of infecties, kan leiden tot een hartblok. Afwijkingen in de elektrolyten, met name een hoog kaliumgehalte, kunnen ook leiden tot draadfalen.

Wie loopt risico op hartblok?

Als u met een hartblok wordt geboren, hebt u een aangeboren hartblok. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een aandoening die uw moeder tijdens haar zwangerschap had, of door hartproblemen waarmee u bent geboren. Veel gevallen van hartblokkeringen zijn het gevolg van een andere aandoening of gebeurtenis, zoals:

• Odere leeftijd
• Hartinfarct of coronaire hartziekte
• Cardiomyopathie
• Sarcoïdose
• De ziekte van Lyme
• Hoge kaliumspiegels
• Stevige hyperthyreoïdie
• bepaalde erfelijke neuromusculaire ziekten
• medicijnen die de hartslag vertragen
• na een open hart operatie

Wat zijn de symptomen van een hartblok?

De verschijnselen hangen af van het type hartblok dat u heeft:
Eerstegraads hartblok heeft soms geen hinderlijke verschijnselen.

Tweedegraads hartblok kan leiden tot:

• Duizeligheid
• Flauwvallen
• Het gevoel dat uw hart overslaat
• Pijn in de borst
• Moeilijk ademhalen of kortademigheid
• Nausea
• Vermoeidheid

Derdegraads hartblok, dat fataal kan zijn, kan leiden tot

• intensieve vermoeidheid
• onregelmatige hartslagen
• duizeligheid
• flauwvallen
• hartstilstand

Hoe wordt een hartstilstand gediagnosticeerd?

Om uw aandoening vast te stellen, zal uw zorgverlener overwegen:

• Uw algemene gezondheid en medische geschiedenis
• Een familiegeschiedenis van hartblok of hartziekte
• Medicijnen die u gebruikt
• Levensstijlkeuzes, zoals het gebruik van sigaretten of illegale drugs
• Uw beschrijving van de symptomen
• Een lichamelijk onderzoek
• Een elektrocardiogram (ECG) dat de elektrische impulsen van uw hart registreert
• Tests met een Holter- of gebeurtenismonitor om het ritme van uw hart gedurende een bepaalde tijd te volgen. U kunt een holtermonitor gedurende 24 of 48 uur dragen, of een eventmonitor gedurende een maand of langer. Deze helpen veranderingen in het ritme van uw hart vast te leggen, zelfs als deze niet vaak of voorspelbaar optreden.
• Implanteerbare lusrecorder, een kleine hartrecorder die onder de huid boven het hart wordt geplaatst en tot 2 jaar lang kan worden opgenomen.

• Een elektrofysiologiestudie, een poliklinische procedure waarbij een dunne, flexibele draad vanuit uw lies of arm naar uw hart wordt geleid om het bedradingssysteem van het hart te testen.

Hoe wordt een hartblok behandeld?

Uw behandeling hangt af van het type hartblok dat u heeft:

• Met een eerstegraads hartblok hebt u misschien geen behandeling nodig.
• Met een tweedegraads hartblok hebt u mogelijk een pacemaker nodig als er symptomen zijn of als een Mobitz II-hartblok wordt gezien.
• Met een derdegraads hartblok hebt u waarschijnlijk een pacemaker nodig.

Daarnaast kan uw medische team wijzigingen aanbrengen in de medicijnen die u gebruikt.

Wat zijn de complicaties van een hartblok?

Bij een hartblok kunnen complicaties optreden zoals flauwvallen bij verwondingen, lage bloeddruk en schade aan andere inwendige organen, en een hartstilstand.

Kan hartblock worden voorkomen?

Moeders die zwanger zijn en van wie bekend is dat ze een auto-immuunziekte hebben, kunnen mogelijk een bepaalde behandeling krijgen die het risico op hartblock bij hun baby’s kan verminderen.

Preventie van hartblock richt zich voornamelijk op het beheersen van de risicofactoren. Een gezonde levensstijl draagt bij aan een algehele goede gezondheid – inclusief een gezond hart. Doe aan lichaamsbeweging, eet een uitgebalanceerd dieet en rook niet. Als u de risico’s van uw medicijnen begrijpt en ze met uw zorgverlener bespreekt, kunt u het risico op een door medicijnen veroorzaakt hartblok verminderen.

Leven met een hartblok

Volg de aanbevelingen van uw zorgverlener voor het innemen van medicijnen en het gebruik van een pacemaker, als dat op u van toepassing is. Houd u ook altijd aan de vervolgafspraken om te controleren of uw behandeling goed verloopt.

Om de kwaliteit van uw leven met een pacemaker te verbeteren, moet u mogelijk:

• Situaties vermijden waarin uw pacemaker kan worden verstoord, zoals in de buurt zijn van een elektrisch apparaat of apparaten met sterke magnetische velden.
• Draag een kaartje bij u waarop staat welk soort pacemaker u hebt.
• Vertel al uw zorgverleners dat u een pacemaker hebt.
• Routinecontroles van de pacemaker om te controleren of uw apparaat goed werkt.
• Blijf actief, maar vermijd contactsporten.
• Draag een medische waarschuwingsarmband of halsketting.

Wanneer moet ik mijn zorgverlener bellen?

Zoek onmiddellijk medische hulp bij de volgende symptomen:

• Extreme vermoeidheid
• Duizeligheid
• Flauwvallen of bewustzijnsverlies
• Geest van adem
• Pijn in de borst

Als u een plotselinge hartstilstand krijgt, kunt u uiteraard niet zelf om hulp vragen. Het is van het grootste belang dat u ervoor zorgt dat de mensen met wie u regelmatig omgaat, weten wat ze in een noodgeval moeten doen. Het bellen van 112 is de belangrijkste eerste stap.

Kernpunten

• Hartblok treedt op wanneer de elektrische signalen van de bovenste kamers van uw hart niet goed naar de onderste kamers van uw hart worden geleid.
• Er zijn drie gradaties van hartblok. Hartblokkeringen van de eerste graad kunnen minimale problemen veroorzaken, maar hartblokkeringen van de derde graad kunnen levensbedreigend zijn.
• Hartblokkeringen kunnen geen symptomen veroorzaken, maar ook duizeligheid, flauwvallen, het gevoel van overgeslagen hartslagen, pijn op de borst, ademhalingsmoeilijkheden, vermoeidheid of zelfs een hartstilstand.
• Afhankelijk van de mate van hartblokkeringen hoeft u misschien niet te worden behandeld, maar voor sommigen wordt een pacemaker geadviseerd.

Volgende stappen

Tips om u te helpen het meeste uit een bezoek aan uw zorgverlener te halen:

• Wet de reden van uw bezoek en wat u wilt dat er gebeurt.
• Voor uw bezoek kunt u vragen opschrijven die u beantwoord wilt zien.
• Neem iemand mee om u te helpen vragen te stellen en te onthouden wat uw arts u vertelt.
• Noteer bij het bezoek de naam van een nieuwe diagnose en eventuele nieuwe medicijnen, behandelingen of tests. Noteer ook alle nieuwe instructies die uw arts u geeft.
• Weten waarom een nieuw geneesmiddel of een nieuwe behandeling wordt voorgeschreven en hoe deze u zal helpen. Weet ook wat de bijwerkingen zijn.
• Vraag of uw aandoening ook op andere manieren kan worden behandeld.
• Weet waarom een test of procedure wordt aanbevolen en wat de resultaten kunnen betekenen.
• Weet wat u kunt verwachten als u de medicijnen niet inneemt of de test of procedure niet ondergaat.
• Als u een vervolgafspraak hebt, schrijf dan de datum, het tijdstip en het doel van dat bezoek op.
• Weet hoe u contact kunt opnemen met uw arts als u vragen hebt.