The Charles River „hairless” rat mutation is distinct from the hairless mouse alleles

The Charles River (CR) „hairless” rat is one of the autosomal recessive hypotrichotic animal models actively studied in pharmacologic and dermatologic research. Pomimo jego szerokiego zastosowania, molekularne podstawy tej monogenowej mutacji pozostają nieznane, a cechy histologiczne skóry tego fenotypu nigdy nie zostały opisane. Jednakże określenie „bezwłose” zostało użyte jako rozszerzenie nomenklatury myszy bezwłosych (hr) na podstawie klinicznego braku włosów w obu fenotypach. Przedstawiamy opis zmian histopatologicznych w heterozygotycznych i homozygotycznych mutantach CR hairless szczurów w pierwszym miesiącu życia. Postnatalna skóra szczurów homozygotycznych charakteryzowała się nieprawidłową keratynizacją trzonu włosa oraz tworzeniem grubej i gęstej warstwy korneocytów w dolnej części warstwy rogowej naskórka. Warstwa ta uniemożliwiała przenikanie nieprawidłowo zrogowaciałego trzonu włosa do powierzchni skóry. Począwszy od ostatnich etapów rozwoju mieszków włosowych (HF), w skórze homozygotycznej obserwowano wyraźne oznaki degeneracji HF. Proces ten przebiegał niezwykle szybko i do 12. dnia życia w skórze obecne były głównie zanikowe HF z nieprawidłowymi lub połamanymi włosami. Zatem mutacja u szczura CR hamuje proliferację komórek w macierzy włosa i wpływa na różnicowanie keratynocytów w HF i naskórku międzykolczystym, fenotyp, który jest całkowicie odmienny od hr/hr. Aby sprawdzić, czy szczur CR jest nosicielem mutacji w genie hr, przeanalizowaliśmy region kodujący tego genu i konsensusowe sekwencje miejsc splice intronu u zmutowanych szczurów i nie znaleźliśmy mutacji, co dodatkowo potwierdza fenotypowe dowody, że fenotyp bezwłosy u szczurów CR nie jest alleliczny z bezwłosym. Wreszcie, wykorzystując polimorfizmy wewnątrzgenowe, byliśmy w stanie wykluczyć homozygotyczność w locus hairless przy użyciu analizy genotypowej. Tak więc, analiza morfologiczna kolejnych etapów rozwoju fenotypu u szczura CR hairless, wraz z ostatecznymi badaniami molekularnymi, wskazują, że mutacja ta może być unikalna wśród innych mutacji szczurów hipotrichotycznych.