Krótka historia życia: Eduard Einstein

Krótka historia życia: Eduard Einstein

* 28 lipca 1910 Zurych, † 25 października 1965 Zurych

W dniu 28 lipca w 1910 roku w Zurychu urodził się Eduard, drugi syn Alberta Einsteina (1879-1955) i Milevy Maric (1875-1948). Od matki otrzymał przezwisko „Tete”. Eduard był wrażliwym dzieckiem, które często chorowało. W 1914 r. Einstein wraz z rodziną przeniósł się do Berlina. Ponieważ Mileva nie lubiła Berlina, a małżeństwo z Einsteinem zostało zerwane, zdecydowała się przenieść z synami do Zurychu. Rozwiedli się w 1919 roku. Eduard, a zwłaszcza jego starszy brat Hans Albert (1904-1973) bardzo ucierpieli z powodu rozwodu rodziców.

W Zurychu Mileva zajęła się edukacją synów. Szczególnie dobre wrażenie wywarł Eduard, bardzo zdolny uczeń, ze względu na swój wysoki poziom intelektualny i talent muzyczny. Mimo rozłąki Einstein często odwiedzał synów i Milevę w Zurychu. Odbywał też z synami małe podróże. Eduard zdał maturę w 1929 r. jako jeden z najlepszych uczniów. Potem zaczął studiować medycynę. Chciał zostać psychiatrą.

W wieku dwudziestu lat Eduard zaczął cierpieć na schizofrenię. Stało się to w 1930 roku. Mileva opiekowała się swoim „Tete” z miłością. Po raz pierwszy musiał pojechać do „Burghölzli”, sanatorium psychiatrycznego w Zurychu, w 1932 roku. Ale to nie powinien być ostatni raz. Eduard porzuca studia. Problemy z chorym synem i wysokie koszty spowodowane pobytami w sanatorium były wielkim obciążeniem dla Milevy.

Albert Einstein i jego druga żona Elsa wyemigrowali jesienią 1933 roku do Stanów Zjednoczonych. Znalazł tam nowe miejsce pracy w Princeton, New Jersey. Brat Eduarda, Hans Albert, wraz z rodziną wyjechał do Stanów Zjednoczonych również w 1938 roku.

1948, po śmierci matki Eduard mieszkał tylko ok. 9 lat w „Burghölzli” (od 1948 do 1965 roku), pozostały czas mieszkał w rodzinach zastępczych. Kiedy w 1957 roku został hospitalizowany, początkowo wydawało się, że jest to tymczasowe przeniesienie, jednak z powodu choroby przybranej matki stało się to trwałym rozwiązaniem. W 1965 r. zmarł w „Burghölzli”. Przeżył swojego ojca o dziesięć lat.