Jak Essex village of Blackmore prawie dała nam następcę Henryka VIII

Essex ma bogatą historię sięgającą wieków wstecz.

Hrabstwo ma wiele powiązań z jednym z najbardziej przejmujących momentów w historii Anglii – dynastią Tudorów.

Rochford Hall, obecnie klub golfowy, był niegdyś domem dzieciństwa Anny Boleyn i był miejscem, w którym Henryk VIII podobno zamknął z nią oczy.

A jedna z wiosek Essex była domem dla dziecka, które mogło zostać spadkobiercą Henryka VIII.

Mała wioska Blackmore, oznaczająca „czarne bagno” i położona cztery mile na północ od Brentwood, to miejsce, które prawie dało nam Henryka IX.

Henry Fitzroy był nieślubnym dzieckiem Henryka, które miał z Elizabeth Blount, druhną na dworze jego pierwszej żony Katarzyny Aragońskiej.

Elizabeth, która pochodziła z drobnej szlachty z Shropshire, została spakowana do Blackmore, gdy jej ciąża była zbyt zaawansowana, aby ukryć się na dworze.

Legenda mówi, że Henry Fitzroy został poczęty w domu przylegającym do kościoła St Laurence w Blackmore.

Budynek, znany jako Jericho, był podobno Domem Przyjemności Króla, a Elżbieta urodziła tam syna w 1519 roku.

Król Henryk bardzo lubił swojego syna, nazwanego Henrykiem Fitzroyem, którego nazywał swoim „światowym klejnotem”.

Fakt, że był nieślubny, nie przeszkodził mu w rozważaniu uczynienia młodego Henryka następnym królem Anglii, pomijając jego córki Marię i Elżbietę.

Ale Henryk Hitzroy nie dożył chwili, gdy został królem. Chłopiec zmarł w wieku 17 lat po nagłej chorobie. Był „w stanie gwałtownej konsumpcji” – tej samej choroby, która zabiła jego przyrodniego brata, Edwarda VI, 17 lat później.

Przeorat augustianów został zamknięty w 1525 roku, nie z powodów religijnych, ale dlatego, że mieścił tylko czterech kanoników.

Dzisiaj Jerycho to prywatna XVIII-wieczna rezydencja obok dziedzińca kościelnego, która powstała na miejscu wcześniejszego XVI-wiecznego budynku.