Hipokrates

Benjamin Barois (Vincent Lacoste) rozpoczyna staż medyczny w służbie prowadzonej przez jego ojca, doktora Barois (Jacques Gamblin). Początkowo czuje się zachwycony, poznaje Abdela Rezzaka (Reda Kateb), innego stażystę pochodzącego z Algierii. Wkrótce jednak dopada go surowa rzeczywistość szpitalnej pracy. Rzeczywiście, podczas nocnej zmiany, Benjamin odwiedza Jean-Michel Lemoine, bezdomnego pacjenta, który cierpi na bóle brzucha. Benjamin stara się jak może, by go uspokoić i przepisuje mu środki przeciwbólowe, ale z powodu błędów w działaniu urządzenia nie może wykonać EKG. Rano po, kolega mówi mu, że pan Lemoine nie żyje.

Benjamin jest, następnie, wezwany przez swojego przełożonego, dr Denormandy (Marianne Denicourt) do przeglądu z nią o tym, co się stało wczoraj. Benjamin wyznaje, że nie mógł zrobić EKG. Dr Denormandy mówi mu, że gdyby ktoś zapytał go o tę sprawę, musi odpowiedzieć, że rzeczywiście zrobił EKG i nie zauważył niczego nienormalnego. Ta sprawa umieścić szczep na związek Benjamina z Abdela, jak Benjamin powiedział pan Lemoine’s wdowa, że to faktycznie Abdel, który zadbał o jej męża, nie on.

Międzyczasie, Benjamin i Abdel są również dbanie o innego pacjenta, pani Richard (Jeanne Cellard), 80-letnia kobieta, która kiedyś była gimnastyczką, a teraz, cierpi z powodu raka z przerzutami i musiał przejść niedawno przez operację szyjki kości udowej. Podczas gdy oni dyskutują o odpowiednim leczeniu, jak również o poziomie bólu, jaki odczuwa pani Richard, Abdel postanawia zainstalować pompę morfiny, aby już nie cierpiała. Okazuje się jednak, że pacjentka nie je zbyt wiele, co może zagrażać jej życiu. Abdel nie zgadza się z doktorem Denormandym co do procedury, jaką należy zastosować i niechętnie zgadza się na usunięcie pompy morfinowej.

Podczas kolejnej nocnej zmiany Benjamina, ten ostatni zostaje wezwany po tym, jak pani Richard straciła przytomność. Gdy wchodzi do pokoju, widzi, że jego koledzy próbują reanimować pacjentkę, co wywołuje jego gniew. Kiedy przybywa rodzina pani Richard, która została poinformowana przez pielęgniarkę, Abdel i Benjamin omówić z nimi o możliwości zakończenia życia pacjenta, zgodnie z prawem Leonetti. Rodzina zgadza się, ponieważ nie ma sensu dalej się upierać i sprawiać cierpienia pani Richard.

Jednakże Abdel i Benjamin nie powinni byli podejmować tej decyzji sami, w środku nocy. W związku z tym zostali wezwani na przesłuchanie dyscyplinarne, w którym uczestniczyli dr Denormandy, dr Barois i kierownik zespołu opieki krytycznej. Po dyskusji zdecydowano, że Benjamin nie zostanie ukarany ze względu na swój wiek, jak również stan emocjonalny, w jakim znajdował się podczas zdarzenia. Jednakże do akt Abdela zostanie dołączone oświadczenie o popełnieniu wykroczenia, ku wielkiemu przerażeniu tego ostatniego. W rzeczywistości, może to prawdopodobnie uniemożliwić mu odbycie innych staży, kładąc kres jego celowi, jakim jest uzyskanie certyfikatu równoważności dla jego algierskich kwalifikacji, a tym samym, pozwolenie na praktykowanie jako lekarz we Francji.

Benjamin, który w międzyczasie zaprzyjaźnił się z Abdlem, jest zrozpaczony tą decyzją, twierdząc, że wszystko jest jego winą. Pewnej nocy, po pijanemu, idzie do pani Lemoine i wyznaje, że nie przeprowadzili wszystkich niezbędnych badań, które mogłyby zapobiec śmierci jej zmarłego męża. Następnie udaje się do szpitala i zaczyna niszczyć sprzęt i przeszkadzać pacjentom, po czym ucieka przed pielęgniarkami i ochroniarzami. Jednak po wyjściu ze szpitala, kończy się coraz trafiony przez ciężarówkę. Rano, po zebraniu stażystów, dr Barois i dyrektor szpitala poinformować ich, że Benjamin obudził się i że pani Lemoine jest pozew szpitala za błędy w sztuce lekarskiej. Appalled przez wiadomości, personel medyczny obwinia dyrektora, twierdząc, że tego rodzaju błędy zdarzają się, ponieważ są one niedostatecznie obsadzone i że mają tylko wadliwe urządzenia. Z tych samych powodów, żądają wycofania Abdel sankcji, które uzyskują.

W końcu, Benjamin odzyskuje od swoich urazów i jest szczęśliwy, aby dowiedzieć się, że Abdel będzie w stanie kontynuować praktykę. Osobiście zmienia służbę i dołącza do neurologicznej, odzyskując entuzjastyczne nastawienie, jakie miał, gdy zaczynał staż.

.