Gastrojejunostomia

Zabieg jest zwykle wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub umiarkowanej sedacji. Pacjent może otrzymać antybiotyki, aby zapobiec infekcji, ale nie zawsze jest to konieczne. Pacjent będzie leżał na brzuchu na stole z ramieniem C, stole przeznaczonym do stosowania w procedurach obrazowania.

Procedura jest podobna do procedury przezskórnej gastrostomii. W większości przypadków otrzymuje się zastrzyk chlorowodorku glukagonu, który tymczasowo paraliżuje mięśnie żołądka. Nakłucie żołądka w gastrojejunostomii jest ukierunkowane na obszar, w którym żołądek łączy się z jelitem cienkim, ponieważ właśnie tam będzie przebiegać rurka.

Radiolog interwencyjny wprowadzi następnie cewnik wraz z prowadnicą do jelita czczego, które jest środkowym odcinkiem jelita cienkiego. Następnie prowadnica zostanie wymieniona na sztywniejszą prowadnicę. Radiolog interwencyjny wprowadzi rozszerzadła, które poszerzą obszar, tworząc wystarczającą przestrzeń dla rurki gastrojejunostomijnej, która zostanie umieszczona nad sztywnym prowadnikiem. Radiolog interwencyjny wstrzyknie kilka mililitrów środka kontrastowego przez zgłębnik gastrojejunostomijny, aby można było potwierdzić położenie zgłębnika za pomocą fluoroskopii.

Prawdopodobnie konieczne będzie pozostanie w szpitalu na noc, chociaż gastrojejunostomia może być również wykonana jako procedura ambulatoryjna. Przez pierwsze kilka godzin po zabiegu może Pan/Pani odczuwać niewielki dyskomfort w miejscu wprowadzenia cewnika. Miejsce wprowadzenia rurki będzie codziennie sprawdzane pod kątem oznak przeciekania lub infekcji. Po upływie 8-24 godzin od zabiegu gastrojejunostomii pacjent będzie mógł spożywać posiłki po wypiciu 50 ml wody na godzinę przez co najmniej 4 godziny bez żadnych negatywnych skutków. Użyte podczas zabiegu łączniki T mogą być bezpiecznie usunięte 10-14 dni po zabiegu.

Dlaczego warto go wykonać?

Wskazania do wykonania gastrojejunostomii są podobne jak w przypadku gastrostomii – zabieg może być zalecony, jeśli pacjent nie jest w stanie normalnie jeść. Najczęstszymi powodami są przyczyny neurologiczne (takie jak udar lub demencja), sytuacje anatomiczne (takie jak podczas zabiegów korekcji anomalii rozszczepu wargi i podniebienia) oraz jeśli blokada uniemożliwia przejście pokarmu z żołądka do jelita cienkiego.

Ponieważ gastrojejunostomia wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem aspiracyjnego zapalenia płuc, lekarz może zalecić ją zamiast gastrostomii, jeśli pacjent cierpi na przewlekły kwaśny refluks. Jeśli radiolog interwencyjny nie ma dostępu do żołądka w celu założenia rurki gastrostomijnej lub pacjent miał wcześniej gastrektomię (chirurgiczne usunięcie całości lub części żołądka), może zamiast tego bezpośrednio nakłuć jelito czcze (środkowa część jelita cienkiego) – jest to tak zwana jejunostomia.

Powody, dla których ta procedura może nie być odpowiednia dla pacjenta, są również podobne do tych w przypadku gastrostomii. Nie należy poddawać się temu zabiegowi, jeśli u pacjenta występują zaburzenia krzepnięcia krwi, jeśli okrężnica lub wątroba znajduje się pomiędzy żołądkiem a ścianą jamy brzusznej (ponieważ uniemożliwia to bezpieczną drogę dostępu), jeśli pacjent ma zapalenie otrzewnej (zapalenie cienkiej ściany tkankowej, która pokrywa większość narządów jamy brzusznej, a także wewnętrzną ścianę jamy brzusznej) lub jeśli pacjent cierpi na nieuleczalne masywne wodobrzusze (nieprawidłowy płyn w jamie brzusznej).

Ta procedura może nie być odpowiednia dla Ciebie, jeśli masz rozszerzone naczynia krwionośne w przełyku lub żołądku, zmiany w górnej warstwie wyściółki żołądka, jeśli masz nieprawidłowy wzrost komórek w ścianie żołądka, raka, który wpływa na wyściółkę jamy brzusznej, jeśli jesteś chorobliwie otyły lub jeśli miałeś wcześniej operację w tym obszarze.

Powodzenie techniczne wynosi 85-95%.

Jakie jest ryzyko?

Możliwe powikłania gastrojejunostomii są podobne do powikłań gastrostomii: zapalenie otrzewnej (zapalenie cienkiej ściany tkanki w jamie brzusznej), zakażenie skóry wokół miejsca wprowadzenia cewnika i zasinienie. Tak długo, jak jesteś odpowiedni do zabiegu, a radiolog interwencyjny wybiera technikę najbardziej odpowiednią dla Ciebie, ryzyko powikłań jest niskie (wskaźnik śmiertelności związanej z zabiegiem wynosi 2,4%).

Bibliografia

1. Given MF, Hanson JJ, Lee MJ. Interventional radiology techniques for provision of enteral feeding. Cardiovasc Intervent Radiol 2005; 28(6):692-703.
2. van Overhagen H, Schipper J. Percutaneous jejunostomy. Semin Intervent Radiol 2004; 21(3): 201-206.
3. Bell SD, Carmody EA, Yeung EY, et al: Percutaneous gastrostomy and gastrojejunostomy: additional experience in 519 procedures. Radiology 1995; 194:817-820.
4. Hallisy MJ, Pollard JC. Direct percutaneous jejunostomy. J Vasc Intervent Radiol 1994; 5:625-632.

.