Gastroduodenostomia

Gastroduodenostomia

Definicja

Gastroduodenostomia jest naprawdę chirurgiczną procedurą renowacji, poprzez którą wykonuje się zupełnie nowe połączenie pomiędzy żołądkiem pacjenta, a także pierwszą częścią jelita cienkiego.

Cel

Gastroduodenostomia jest naprawdę techniką renowacji przewodu pokarmowego. To może być przeprowadzane w przypadku raka żołądka, nieprawidłowe funkcjonowanie zaworu odźwiernika, blokady żołądka i wrzodów trawiennych. Podobnie jak technika rekonstrukcji przewodu pokarmowego, jest ona prawie zawsze wykonywana po procesie całkowitej lub częściowej gastrektomii. Proces ten jest również nazywany procesem Billroth I. W przypadku łagodnych chorób, gastroduodenostomia może być preferowanym rodzajem rekonstrukcji ze względu na przywrócenie normalnej fizjologii przewodu pokarmowego. Wiele badań potwierdziło korzyści płynące z tego procesu, ponieważ zachowuje on pasaż dwunastnicy. W porównaniu z gastrojejunostomią, zwaną również procedurą Billroth II, czyli chirurgicznym połączeniem żołądka z jelitem czczym, gastroduodenostomia prowadzi do mniejszej modyfikacji funkcji trzustki i dróg żółciowych, a także do rzadszego występowania owrzodzeń i stanów zapalnych żołądka. Jednak gastroduodenostomie wykonywane po gastrektomiach z powodu raka są przedmiotem kontrowersji. Jednak wydaje się, że istnieje absolutna korzyść z wykonywania gastroduodenostomii nad gastrojejunostomią, chirurdzy stali się nie chcą wykonywać gastroduodenostomii z powodu możliwego zablokowania, aby rozpocząć od połączenia chirurgicznego z powodu nawrotu guza.

Dla, gastroduodenostomia szczególnie wykonywana dla procedur chirurgicznych złośliwych guzów żołądka, aby przestrzegać ogólnych zasad chirurgii onkologicznej, celując w minimum 2 cm marginesu wokół guzów. Jednakże, ponieważ gruczolakoraki żołądka często dają szybkie przerzuty i są miejscowo inwazyjne, rzadko udaje się znaleźć dobrych kandydatów do operacji. Z tego powodu guzy żołądka u takich pacjentów są bardzo rzadko usuwane za pomocą procedury gastroduodenostomii. Wrzody żołądka w wielu przypadkach są poddawane gastrektomii dystalnej, a następnie gastroduodenostomii lub gastrojejunostomii, które są preferowanymi metodami po prostu dlatego, że usuwają zarówno wrzód, jak i chorą antrum.

Opis

Po usunięciu kawałka żołądka, lekarz ponownie przyłącza pozostałą część do pozostałego jelita. Gastroduodenostomia Billroth I szczególnie łączy górną część żołądka z dwunastnicą. Zazwyczaj proces ten wymaga podwiązania z prawej żyły żołądkowej i tętnic, a także krążenia w kierunku dwunastnicy. Światło dwunastnicy i żołądka jest zatkane w proponowanym miejscu resekcji. Po wycięciu zmienionych chorobowo tkanek żołądek zamyka się 50-procentowymi warstwami, rozpoczynając od stopnia krzywizny mniejszej, pozostawiając wgłobienie zbliżone do średnicy dwunastnicy. Gastroduodenostomia jest przeprowadzana podobnie jak zespolenie jelita cienkiego koniec do końca, co oznacza wgniecenie utworzone pomiędzy dwoma zwykle oddzielnymi przestrzeniami lub organami. Alternatywnie, proces Billroth I może być przeprowadzony przy użyciu urządzeń zszywających.

Demografia

Rak żołądka był najbardziej typowym rodzajem raka na świecie w latach 70-tych i wczesnych 80-tych. Wskaźniki występowania wykazują znaczne zróżnicowanie na całym świecie. Wskaźniki są najwyższe w Japonii i wschodniej Azji, ale obszary na całym świecie mają wysokie wskaźniki zachorowalności, takie jak Europa Wschodnia i obszary Ameryki Łacińskiej. Wskaźniki zachorowalności są zwykle niższe w krajach europejskich, a także w USA. Występowanie raka żołądka i śmiertelność spadają od wielu dziesięcioleci w wielu regionach świata.

Kto przeprowadza proces i gdzie może być przeprowadzony?

Żołądkowa gastroduodenostomia jest przeprowadzana przez chirurga przeszkolonego w gastroenterologii, gałęzi leków, które są odpowiedzialne za choroby układu pokarmowego. Anestezjolog odpowiada za podawanie znieczulenia, a także operacja jest przeprowadzana w warunkach szpitalnych.

Diagnostyka/Przygotowanie

Jeżeli gastroduodenostomia u pacjenta jest przeprowadzana z powodu raka żołądka, diagnoza jest zazwyczaj ustalana przy użyciu następujących testów:

• Endoskopowa ultrasonografia (EUS): EUS uzupełnia informacje uzyskane za pomocą CT. W szczególności głębokość inwazji guza, która obejmuje inwazję pobliskich narządów, można lepiej ocenić za pomocą EUS niż za pomocą CT.
• Tomografia komputerowa (CT): Tomografia komputerowa klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy jest zazwyczaj wykonywana w celu oceny rozległości guza, zajęcia węzłów i choroby przerzutowej.
• Endoskopia i rentgen barowy: Korzyści z endoskopii jest fakt, że umożliwia bezpośrednią wizualizację nieprawidłowości i biopsji kierowanych. Rentgen barowy nie ułatwia wykonywania biopsji, ale jest mniej inwazyjny i może dostarczyć informacji dotyczących motoryki.
• Laparoskopia: Metoda ta pozwala na badanie wnętrza jamy brzusznej za pomocą oświetlonej rurki.

Diagnozowanie wrzodów żołądka odbywa się na ogół na podstawie innego charakterystycznego wywiadu klinicznego. Takie rutynowe badania laboratoryjne jak pełna liczba krwinek i badania żelaza mogą pomóc w wykryciu niedokrwistości, która sugeruje problem. Przeprowadzenie precyzyjnej endoskopii z pobraniem wielu wycinków błony śluzowej pozwala na potwierdzenie rozpoznania choroby wrzodowej żołądka. Ponadto często wykonywane są badania radiologiczne górnego odcinka przewodu pokarmowego. Przygotowanie do zabiegu polega na odbarczeniu nosowo-żołądkowym przed podaniem znieczulenia, dożylnym lub domięśniowym podaniu antybiotyków, założeniu linii dożylnych do podawania elektrolitów oraz ustaleniu sposobu uzyskania zgodnej krwi. Ssanie dostarczane przez utrzymywanie rurki nosowo-żołądkowej jest niezbędne, gdy istnieje jakikolwiek dowód na niedrożność. Dokładne badania lekarskie, w tym badania hematologiczne, mogą wskazywać na konieczność przetoczeń przedoperacyjnych. Wszyscy pacjenci powinni być przygotowani z antybiotykami systemowymi; może być pewna korzyść w płukaniu jamy brzusznej tetracykliną tuż przed operacją.

Ważne pytania, które pacjent powinien zadać lekarzowi:

• Jak długo decyduje się próbować pokonać operację?
• Co się dzieje w czasie operacji?
• Ile gastroduodenostomii lekarz będzie przeprowadzał rocznie?
• Jaki rodzaj znieczulenia będzie stosowany?
• Kiedy można być gotowym do powrotu do pracy i/lub kontynuowania normalnych czynności?
• Czy będzie uważana za bliznę?
• Jakie są zagrożenia związane z gastroduodenostomią?

Ryzyko

Z gastroduodenostomią wiąże się większość tego samego ryzyka związanego z każdą inną dużą operacją brzuszną przeprowadzaną w znieczuleniu ogólnym, na przykład problemy z ranami, trudności z połykaniem, infekcje, nudności i krzepnięcie krwi.

Bardziej specyficzne ryzyko będzie również z gastroduodenostomii, w tym:

• Duodenogastryczny refluks, prowadzący do uporczywych wymiotów.
• Zespół wypróżnienia, występujący po posiłku i objawiający się poceniem się, bólem brzucha, wymiotami, światłowstrętem i biegunką.
• Niedostateczne wchłanianie niezbędnych składników odżywczych, zwłaszcza żelaza, u pacjentów, którym usunięto jakąkolwiek część żołądka.
• Niski poziom glukozy po posiłku.
• Alkaliczne refluksowe zapalenie żołądka charakteryzujące się bólem brzucha, wymiotami żółcią, zmniejszonym apetytem i niedokrwistością z niedoboru żelaza.

Normalne wyniki

Wyniki gastroduodenostomii uważa się za normalne po przywróceniu ciągłości przewodu pokarmowego.

Zachorowalność i śmiertelność

W przypadku niedrożności żołądka gastroduodenostomia jest najbardziej radykalną procedurą. Jest on sugerowany w najbardziej nieszczęśliwych przypadkach i zostało udowodnione, aby dostarczyć wielkie wyniki w łagodzeniu niedrożności żołądka jest w większości cierpiących. Ogólnie rzecz biorąc, dobre do doskonałych odpowiedzi gastroduodenostomii są zgłaszane w 85% przypadków blokady żołądka. W przypadku raka, mediana czasu przeżycia 72 dni jest nadal zgłaszana po gastroduodenostomii w następstwie eliminacji raka żołądka, chociaż kilku pacjentów miało przedłużony czas przeżycia w ciągu 3 do 4 lat.

Opieka pooperacyjna

Po operacji, osoba jest dostarczana do sali pooperacyjnej, gdzie monitorowane są istotne objawy. Dożylne podawanie płynów i elektrolitów jest kontynuowane do czasu wznowienia przyjmowania doustnego. Małe posiłki z wysoce strawnej diety można znaleźć co 6 godzin, począwszy od dwudziestu czterech godzin po operacji. Po kilku dniach stopniowo wprowadza się typowy program odchudzania. Leczenie towarzyszącego zapalenia żołądka może być kontynuowane w bezpośrednim okresie pooperacyjnym.

Alternatywy

W odniesieniu do leczenia wrzodów, wymóg procedury gastroduodenostomii zmniejszył się znacznie w ciągu ostatnich 20-30 lat z powodu odkrycia dwóch nowych klas leków, a także obecności odpowiedzialnego zarazka (Helicobacter pylori) w żołądku. Leki te to blokery H2, takie jak cymetydyna i ranitydyna, a także inhibitory pompy protonowej, takie jak omeprazol, które skutecznie zatrzymują produkcję kwasu. H. pylori można wyeliminować u większości pacjentów stosując terapię łączoną, która obejmuje antybiotyki i bizmut. Jeśli ktoś potrzebuje rekonstrukcji przewodu pokarmowego, nie ma innej opcji niż gastroduodenostomia.

.