Francis Bellamy

W 1891 roku Daniel Sharp Ford, właściciel Youth’s Companion, zatrudnił Bellamy’ego do pracy z bratankiem Forda Jamesem B. Uphamem w dziale premii magazynu. W 1888 roku „The Youth’s Companion” rozpoczął kampanię sprzedaży flag USA szkołom publicznym jako premii za prenumeratę. Dla Uphama i Bellamy’ego promocja flag była czymś więcej niż tylko posunięciem biznesowym; pod ich wpływem Youth’s Companion stał się gorącym zwolennikiem ruchu flag szkolnych, którego celem było umieszczenie flagi nad każdą szkołą w kraju. Cztery lata później, w 1892 roku, magazyn sprzedał flagi amerykańskie do około 26 000 szkół. W tym czasie rynek zwolnił dla flag, ale nie był jeszcze nasycony.

W 1892 roku Upham wpadł na pomysł wykorzystania 400. rocznicy dotarcia Krzysztofa Kolumba do obu Ameryk / zachodniej półkuli w 1492 roku, aby jeszcze bardziej wzmocnić ruch flag szkolnych. Magazyn nawoływał do zorganizowania krajowego święta szkół publicznych, które zbiegło się w czasie ze Światową Wystawą Kolumbijską, zaplanowaną na rok 1893 w Chicago, Illinois. Salutowanie flagą miało być częścią oficjalnego programu obchodów Dnia Kolumba 12 października, które miały się odbyć w szkołach w całych Stanach Zjednoczonych.

Przyrzeczenie zostało opublikowane w numerze magazynu z 8 września 1892 roku i natychmiast wykorzystane w kampanii. Bellamy poszedł przemówić do krajowego spotkania kuratorów szkolnych, aby promować obchody; konwencja spodobał się pomysł i wybrał komitet wiodących pedagogów do realizacji programu, w tym bezpośredni przeszły prezes Narodowego Stowarzyszenia Edukacji. Bellamy został wybrany na przewodniczącego. Otrzymawszy oficjalne błogosławieństwo pedagogów, komitet Bellamy’ego miał teraz za zadanie rozprzestrzenianie informacji w całym kraju i opracowanie oficjalnego programu dla szkół, który miał być realizowany w dniu narodowych obchodów. Program ten skonstruował wokół ceremonii podniesienia flagi i swojej przysięgi.

Jego oryginalna przysięga brzmiała następująco:

Przysięgam wierność mojej Fladze i Republice, którą ona reprezentuje, jednemu narodowi, niepodzielnemu, z wolnością i sprawiedliwością dla wszystkich

Mówieniu towarzyszyło salutowanie flagi znane jako salut Bellamy’ego, opisane szczegółowo przez Bellamy’ego. Podczas II wojny światowej salut został zastąpiony gestem ręka-serce, ponieważ pierwotna forma polegała na wyciągnięciu ręki w kierunku flagi w sposób, który przypominał późniejszy salut nazistowski. (Aby zapoznać się z historią przysięgi, zobacz Pledge of Allegiance).

W 1954 roku, w odpowiedzi na postrzegane zagrożenie ze strony świeckiego komunizmu, prezydent Eisenhower zachęcił Kongres do dodania słów „pod Bogiem”, tworząc 31-wyrazową przysięgę, która jest recytowana dzisiaj.

Bellamy opisał swoje myśli podczas tworzenia języka przysięgi:

Zaczęło się to jako intensywne obcowanie z istotnymi punktami naszej narodowej historii, od Deklaracji Niepodległości począwszy; z tworzeniem Konstytucji… ze znaczeniem Wojny Secesyjnej; z aspiracjami ludzi…

Prawdziwym powodem wierności Fladze jest 'republika, za którą ona stoi’. …A co oznacza ta ostatnia rzecz, Republika? Jest to zwięzłe słowo polityczne oznaczające Naród – Jeden Naród, o który toczyła się Wojna Secesyjna. Aby ta idea Jednego Narodu była jasna, musimy sprecyzować, że jest on niepodzielny, jak powtarzali Webster i Lincoln w swoich wielkich przemówieniach. A jego przyszłość?

Właśnie tutaj pojawiła się pokusa historycznego hasła Rewolucji Francuskiej, które tak wiele znaczyło dla Jeffersona i jego przyjaciół: „Wolność, równość, braterstwo”. Nie, to byłoby zbyt fantazyjne, zbyt odległe w realizacji o wiele tysięcy lat. Ale my jako naród stoimy na gruncie doktryny wolności i sprawiedliwości dla wszystkich…

Bellamy „postrzegał swoje Przyrzeczenie jako 'szczepionkę’, która chroniłaby imigrantów i rodowitych, ale niewystarczająco patriotycznych Amerykanów przed 'wirusem’ radykalizmu i przewrotu.”

.