Extensor Carpi Ulnaris Instability in Athletes – Diagnosis and Treatment☆

Ten artykuł szczególnie koncentruje się na niestabilności ścięgna extensor carpi ulnaris (ECU) u sportowców. Niestabilność ECU występuje, gdy niewydolność podpowłoki włóknisto-sercowej pozwala na podwichnięcie się ścięgna ECU z dystalnej bruzdy łokciowej, co może powodować bolesne trzaskanie ścięgna po stronie łokciowej nadgarstka. Przyczyny zazwyczaj obejmują ostre urazowe zerwanie pochewki podbarkowej lub przewlekłe zwyrodnienie pochewki podbarkowej. Urazy są często obserwowane u osób uprawiających sporty kijowe, rakietowe i klubowe (np. hokej, baseball, golf, tenis). Dokładny wywiad i badanie przedmiotowe są kluczem do postawienia diagnozy, ale zaawansowane badania obrazowe mogą odegrać ważną rolę, szczególnie w ocenie współistniejących patologii przedziału nadgarstka jako przyczyny bólu po stronie łokciowej. Ostre i przewlekłe uszkodzenia pochewki podbarkowej obejmują spektrum objawów, w tym ból i strach przy prowokacji niestabilności ECU, szczerą niestabilność i bolesne trzaskanie ECU oraz przewlekle niekompetentną pochewkę podbarkową ze zmianami tendinopatycznymi ECU i zapaleniem rozcięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Wstępne leczenie zachowawcze polega na unieruchomieniu przedramienia w pronacji z nadgarstkiem unieruchomionym w pozycji wyprostu i odchylenia promieniowego. W przypadku uporczywego, bolesnego trzaskania ECU, postępowanie w trakcie sezonu może obejmować zastosowanie iniekcji kortyzonu w celu uzyskania bezbolesnego trzaskania do czasu, gdy będzie można wykonać naprawę lub rekonstrukcję poza sezonem. Leczenie chirurgiczne jest wskazane w opornych przypadkach i może polegać na naprawie rozdartej krawędzi pochewki ECU lub częściej na rekonstrukcji rozcięgna mięśnia prostego grzbietu w celu stworzenia stabilizującej pętli dla ścięgna.

.