Klikheup alleen is geen echte risicofactor voor ontwikkelingsdysplasie van de heup

Doelstellingen: Een klikheup is een veel voorkomende verwijzing voor klinische en sonografische screening voor ontwikkelingsdysplasie van de heup (DDH). Er bestaat controverse over de vraag of het een echte risicofactor is voor pathologische DDH. Daarom werd een 20 jaar durend prospectief, longitudinaal, observationeel onderzoek ondernomen om de relatie tussen de aanwezigheid van een neonatale klikheup en pathologische DDH te beoordelen.

Patiënten en methoden: In totaal werden 362 zuigelingen van 1997 tot 2016 met clicky hips doorverwezen naar onze ‘one-stop’ pediatrische heup screeningskliniek. Heupen werden klinisch beoordeeld op instabiliteit en door middel van echografie met behulp van een vereenvoudigde Graf/Harcke classificatie. Ontwrichte of uit de kom geraakte heupen werden geclassificeerd als Graf Type IV heupen.

Resultaten: De gemiddelde leeftijd bij presentatie was 13,8 weken (12,8 tot 14,7). In totaal 351 van de 362 kinderen (97,0%) hadden Graf Type I heupen (normaal) die geen behandeling nodig hadden. Negen kinderen (2,5%) hadden Graf Type II heupen, maar deze veranderden allemaal in Graf Type I heupen op follow-up scans. Eén kind (0,3%) had Graf Type III heupdysplasie en één kind (0,3%) had een irreducibele heupdislocatie. De twee pathologische heupen werden geassocieerd met unilaterale beperkte heupabductie. De gemiddelde verwijzingen namen toe van 12,9 tot 23,3 per jaar (p = 0,002) van het eerste decennium van de studie tot het tweede, gedreven door toenemende primaire zorgverwijzingen (5,5 versus 16,7 per jaar, p < 0,001).

Conclusie: De meeste klikkende heupen vereisten geen andere behandeling dan geruststelling van de ouders. Klikkende heupen met een normaal heuponderzoek moeten worden beschouwd als een variant van de normale kindertijd en niet als een risicofactor voor DDH. Een abnormaal heuponderzoek met unilaterale beperkte heupabductie moet echter dringend aanleiding geven tot verder onderzoek. Cite this article: Bone Joint J 2017;99-B:1533-6.