Gastroduodenostomie

Gastroduodenostomie

Definitie

Een gastroduodenostomie is echt een chirurgische renovatieprocedure waarbij een gloednieuwe verbinding tussen de maag van de patiënt en ook het eerste deel van de dunne darm wordt uitgevoerd.

Doel

Een gastroduodenostomie is echt een gastro-intestinale renovatietechniek. Het kan worden uitgevoerd in het geval van maagkanker, een slecht functionerende pylorische klep, maagblokkade, en maagzweren. Net als een maag-darm reconstructietechniek wordt ze bijna altijd uitgevoerd na een totale of gedeeltelijke gastrectomie. Het proces wordt ook wel een Billroth I proces genoemd. Bij goedaardige aandoeningen kan een gastroduodenostomie de voorkeur verdienen vanwege het herstel van de normale gastro-intestinale fysiologie. Verschillende onderzoeken hebben de voordelen van deze ingreep bevestigd, omdat de duodenale doorgang behouden blijft. In vergelijking met een gastrojejunostomie, ook wel de Billroth II-procedure genoemd, waarbij de maag chirurgisch wordt verbonden met het jejunum, blijkt een gastroduodenostomie te leiden tot minder verandering van de pancreas- en galblaasfuncties, plus een gering optreden van maagzweren en maagontstekingen. Gastroduodenostomieën die worden uitgevoerd na gastrectomieën voor kanker zijn echter het onderwerp van controverse. Echter, er blijkt een absoluut voordeel van het uitvoeren van gastroduodenostomies over gastrojejunostomies, chirurgen zijn uitgegroeid tot niet willen gastroduodenostomies uit te voeren als gevolg van mogelijke blokkade om te beginnen van de chirurgische verbinding als gevolg van tumor recidief.

Want, gastroduodenostomie met name uitgevoerd voor de chirurgische procedures van kwaadaardige maag tumoren, de algemene beginselen van oncologische operaties, gericht op een minimum van 2 cm marge rond de tumoren te volgen. Omdat maagadenocarcinomen echter vaak snel uitzaaien en dus plaatselijk invasief zijn, is het zeldzaam om goede chirurgische kandidaten te vinden. Maagtumoren van dergelijke patiënten worden dus zeer zelden weggesneden door middel van een gastroduodenostomieprocedure. Maagzweren krijgen in veel gevallen een distale gastrectomie en vervolgens een gastroduodenostomie of gastrojejunostomie, wat de voorkeursmethoden zijn eenvoudigweg omdat ze zowel de maagzweer als het zieke antrum verwijderen.

Beschrijving

Na het verwijderen van een stukje van de maag, hecht de arts het resterende deel opnieuw aan de resterende darm. De Billroth I gastroduodenostomie verbindt met name de bovenkant van de maag met de twaalfvingerige darm. Typisch, vereist het proces ligatie van de juiste maag aders en slagaders in aanvulling op de circulatie naar de twaalfvingerige darm. Het lumen van het duodenum en de maag wordt afgesloten op de voorgestelde plaats van resectie. Na de resectie van de zieke weefsels wordt de maag gesloten met 50 procent lagen, te beginnen in de graad van de kleinste kromming, waardoor een deuk ontstaat in de buurt van de diameter van het duodenum. De gastroduodenostomie wordt op dezelfde wijze uitgevoerd als end-to-end anastomose van de dunne darm, wat betekent dat een deuk wordt gemaakt tussen twee gewoonlijk gescheiden ruimten of organen. Als alternatief kan het Billroth I-proces worden uitgevoerd met behulp van nietjes.

Demografie

Maagkanker was in de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig de meest typische vorm van kanker in de wereld. De incidentiecijfers vertonen wereldwijd aanzienlijke variaties. De tarieven zijn het hoogst in Japan en Oost-Azië, maar de gebieden over de hele wereld hebben hoge incidentiecijfers, zoals Oost-Europa en gebieden in Latijns-Amerika. De incidentiecijfers zijn meestal lager in Europese landen en ook in de VS. Maagkanker voorkomen en sterftecijfers gebeuren te dalen voor vele decennia in vele regio’s van de wereld.

Wie voert het proces en waar kan het worden uitgevoerd?

Een gastroduodenostomie wordt uitgevoerd met een chirurg is opgeleid in de gastro-enterologie, de tak van medicijnen die verantwoordelijk zijn voor de ziekten van het spijsverteringsstelsel. Een anesthesist is verantwoordelijk voor het toedienen van anesthesie, en ook de operatie wordt uitgevoerd binnen een ziekenhuis setting.

Diagnose/Voorbereiding

Als de patiënt gastroduodenostomie wordt uitgevoerd voor maagkanker, diagnose wordt over het algemeen vastgesteld terwijl het gebruik van de volgende tests:

• Endoscopische echografie (EUS): EUS vult de door CT verkregen informatie aan. Met name de diepte van de tumorinvasie, waaronder de invasie van nabijgelegen organen, kan beter worden beoordeeld met EUS dan met CT.
• Computertomografie (CT) scan: Een CT-scan van de borstkas, de buik en het bekken wordt meestal verkregen om de omvang van de tumor, de betrokkenheid van de knobbels en de uitgezaaide ziekte te helpen evalueren.
• Endoscopie en barium röntgenstralen: Het voordeel van endoscopie is het feit dat het directe visualisatie van onregelmatigheden en gerichte biopsieën mogelijk maakt. Met barium-stralen kunnen geen biopsieën worden genomen, maar zij zijn minder invasief en kunnen informatie geven over de beweeglijkheid.
• Laparoscopie: Deze methode maakt bestudering van de binnenkant van de buik mogelijk via een verlichte buis.

Diagnose van maagzweer wordt over het algemeen gesteld met verschillende karakteristieke klinische voorgeschiedenis. Met routinematige laboratoriumtests, zoals een compleet bloedceltelling en ijzeronderzoek, kan bloedarmoede worden opgespoord die op het probleem wijst. Door het uitvoeren van hoge-precisie endoscopie door het verkrijgen van meerdere slijmvliesbiopsie specimens, kan de diagnose van maagzweer worden bevestigd. Bovendien worden vaak radiografieën van het bovenste deel van het maagdarmkanaal gemaakt. De voorbereidingen voor de operatie bestaan uit nasogastrische decompressie vóór de toediening van anesthesie; intraveneuze of intramusculaire toediening van antibiotica; bevestiging van intraveneuze lijnen voor de toediening van elektrolyten; samen met een manier om compatibel bloed te verkrijgen. Afzuigen via een nasogastrische buis is essentieel wanneer er aanwijzingen zijn voor obstructie. Grondig medisch onderzoek, met inbegrip van hematologisch onderzoek, kan wijzen op de noodzaak van preoperatieve transfusies. Alle patiënten moeten worden voorbereid met systemische antibiotica; er kan enig voordeel zijn bij het wassen van de buikholte met tetracycline vlak voor de operatie.

Belangrijke vragen die een patiënt aan een arts moet stellen:

• Hoe lang duurt het om te proberen over de operatie heen te komen?
• Wat gebeurt er op het moment van de operatie?
• Hoeveel gastroduodenostomies zou de arts per jaar uitvoeren?
• Wat voor soort anesthesie gaat er gebruikt worden?
• Wanneer kan men bereid zijn weer aan het werk te gaan en/of de normale activiteiten voort te zetten?
• Wordt er gedacht aan een litteken?
• Wat zouden de risico’s zijn van een gastroduodenostomie?

Risico’s

Een gastroduodenostomie heeft grotendeels dezelfde risico’s als elke andere grote buikoperatie die onder algehele anesthesie wordt uitgevoerd, bijvoorbeeld wondproblemen, slikproblemen, infecties, misselijkheid en bloedstolling.

Er zijn ook meer specifieke risico’s van een gastroduodenostomie, waaronder:

• Duodenogastrische reflux, leidend tot aanhoudend braken.
• Dumpsyndroom, dat optreedt na een maaltijd en zich uit in zweten, buikpijn, braken, licht gevoel in het hoofd, en diarree.
• Malabsorptie van noodzakelijke voedingsstoffen, met name ijzer, bij patiënten bij wie een deel van de maag is verwijderd.
• Lage glucosespiegels na een maaltijd.
• Alkalische reflux gastritis gekenmerkt door buikpijn, braken van gal, verminderde eetlust, en bloedarmoede door ijzertekort.

Normale resultaten

De resultaten van een gastroduodenostomie worden normaal geacht zodra de continuïteit van het maagdarmkanaal is hersteld.

Morbiditeit en sterftecijfers

Voor een maagobstructie is een gastroduodenostomie de meest radicale ingreep. Het wordt voorgesteld in de meest ongelukkige gevallen en het is bewezen dat grote resultaten te leveren in het verlichten van maag obstructie is in de meeste lijders. In 85% van de gevallen van verstopping van de maag wordt een goede tot uitstekende gastroduodenostomie gerapporteerd. In het geval van kanker, blijft een mediane overlevingstijd van 72 dagen worden gemeld na gastroduodenostomie na een eliminatie van maagcarcinoom, hoewel verscheidene patiënten verlengde overlevingstijden gedurende 3 tot 4 jaar hadden.

Nazorg

Na de operatie, wordt het individu geleverd aan de herstelkamer waar essentiële tekens worden gecontroleerd. Intraveneuze vloeistof- en elektrolytbehandelingen worden voortgezet tot de orale opname wordt hervat. Vanaf vierentwintig uur na de operatie kunnen om de zes uur kleine maaltijden van het licht verteerbare dieet worden genuttigd. Na een paar dagen wordt het typische gewichtsverliesprogramma geleidelijk ingevoerd. De behandeling van geassocieerde gastritis kan in de onmiddellijke postoperatieve periode worden voortgezet.

Alternatieven

Wat de behandeling van de maagzweer betreft, is de behoefte aan een gastroduodenostomie-procedure in de laatste 20-30 jaar sterk afgenomen door de ontdekking van twee nieuwe klassen van geneesmiddelen en ook door de aanwezigheid van de verantwoordelijke kiem (Helicobacter pylori) in de maag. Het gaat om H2-blokkers zoals cimetidine en ranitidine en protonpompremmers zoals omeprazol, die de zuurproductie met succes stoppen. H. pylori kan bij de meeste patiënten worden geëlimineerd met een combinatietherapie die antibiotica en bismut omvat. Als iemand een gastro-intestinale reconstructie nodig heeft, is er geen optie voor een gastroduodenostomie.