Terapia Fluidyzacyjna (Fluidoterapia)

Numer: 0450

Polityka

Aetna uważa terapię fluidyzacyjną za medycznie konieczną w leczeniu ostrych lub podostrych urazowych lub nieurazowych zaburzeń mięśniowo-szkieletowych kończyn.

Aetna uważa terapię fluidyzacyjną za eksperymentalną i badawczą dla wszystkich innych wskazań (np, zespół cieśni nadgarstka, obrzęk kończyn po udarze, ponowne ogrzanie osób w hipotermii oraz reumatoidalne zapalenie stawów) ze względu na brak wystarczających dowodów w recenzowanej literaturze dla wskazań innych niż wymienione powyżej.

Notatki: Terapia fluidyzacyjna jest uznawana za metodę fizykoterapii podlegającą wytycznym dotyczącym fizykoterapii oraz wszelkim stosownym limitom świadczeń w ramach planu dla fizykoterapii.

Aetna pokryje wyłącznie profesjonalne opłaty poniesione przez fizykoterapeutę lub innych uznanych, licencjonowanych świadczeniodawców za terapię fluidyzacyjną oraz inne metody fizykoterapii wymagające bezpośredniego, indywidualnego kontaktu z pacjentem. Please check benefit plan descriptions.

Kontekst

Terapia fluidalna (fluidoterapia) to metoda leczenia ciepłem o wysokiej intensywności, składająca się z suchego wiru drobno podzielonych cząstek stałych zawieszonych w strumieniu ogrzanego powietrza, przy czym mieszanina ta ma właściwości cieczy. Oprócz powierzchownego ciepła, zapewnia stymulację dotykową, pozwalając jednocześnie na aktywny zakres ruchu.

Badania porównujące efektywne ogrzewanie z kąpielą parafinową i jacuzzi wykazały, że są one podobne. Wskazania do terapii fluidalnej są podobne jak w przypadku kąpieli parafinowych i jacuzzi. Stosowanie fluidyzowanej terapii suchym ciepłem jest dopuszczalną alternatywą dla innych metod terapii ciepłem w zmniejszaniu bólu, obrzęku i skurczu mięśni w ostrych lub podostrych urazowych lub nieurazowych schorzeniach układu mięśniowo-szkieletowego kończyn. Terapia fluidyzacyjna jest przeciwwskazana u pacjentów z miejscową utratą czucia, otwartymi zmianami chorobowymi, poważnymi zaburzeniami krążenia (np. zaburzenia tętnicze, limfatyczne lub żylne) lub ogólnoustrojowymi chorobami zakaźnymi.

Maksymalny czas trwania leczenia wynosi zazwyczaj cztery tygodnie.

Wytyczne praktyki klinicznej Work Loss Data Institute dotyczące „zespołu cieśni nadgarstka (ostrego & przewlekłego)” (2011) wymieniają fluidoterapię jako jedną z interwencji/procedur, które były rozważane, ale nie są obecnie zalecane.

The Work Loss Data Institute’s clinical practice guideline on „Forearm, wrist, & hand (acute & chronic), not including carpal tunnel syndrome” (2013) listed fluidotherapy as one of the interventions/procedures that were considered, but are not currently recommended.

Łagodna hipotermia Ponowne ogrzanie

Limb Edema after Stroke

Han i Lee (2017) zbadali wpływ fluidoterapii na sprawność ręki i czynności życia codziennego (ADL) u pacjentów po udarze mózgu z obrzękiem kończyny górnej. Celem obecnego badania było leczenie 30 pacjentów po udarze mózgu 3-tygodniowym kursem fluidoterapii, aby zbadać skuteczność takiej terapii w redukcji obrzęku. W celu dokładnej oceny objętości obrzęku w okresie wyjściowym i po zakończeniu leczenia, rano mierzono obrzęk dłoni za pomocą wolumetru przedramienia. Średnia objętość obrzęku po stronie dotkniętej chorobą wynosiła 600,53 ± 29,94 ml przed interwencją i zmniejszyła się do 533,53 ± 27,85 ml po 3 tygodniach fluidoterapii. Aby zbadać, w jaki sposób takie zmniejszenie mogło wpłynąć na poprawę zdolności do wykonywania ADL, przeprowadzono ocenę koreańskiej wersji zmodyfikowanego indeksu Barthel. Wyniki wykazały 46,10 ± 4,27 punktów na poziomie wyjściowym i znacząco poprawiły się do średniego wyniku 49,96 ± 4,34 punktów w czasie ponownej oceny. Ponadto przeprowadzono Test Pudełka i Bloku w celu zbadania zręczności rąk. Przed zastosowaniem fluidoterapii pacjenci dotknięci chorobą przenosili 21,13 ± 3,63 klocków w ciągu 1 minuty, a po 3 tygodniach leczenia ich liczba wzrosła do 23,20 ± 3,42 klocków przenoszonych w ciągu 1 minuty. Chociaż liczba przenoszonych bloczków nieznacznie wzrosła, różnica nie była istotna statystycznie. Autorzy stwierdzili, że wyniki tego badania sugerują, że stosowanie płynoterapii może zmniejszyć obrzęk, a taka redukcja może mieć pozytywny wpływ na ADL. Na podstawie obecnych wyników badacze postawili hipotezę, że długoterminowe leczenie fluidoterapią może być bardziej skuteczne w zmniejszaniu obrzęku.

Autorzy stwierdzili, że główną wadą tego badania było to, że nie porównywano w nim grupy eksperymentalnej z grupą kontrolną. Ponadto liczba badanych była niewystarczająca i nie zastosowano różnych narzędzi oceny związanych z funkcją ręki. Badacze ci stwierdzili, że należy przeprowadzić przyszłe badania w celu udowodnienia efektu zmniejszenia obrzęku i poprawy funkcji ręki poprzez zastosowanie projektu kontrolnego i bardziej różnorodnych narzędzi oceny.

Reumatoidalne zapalenie stawów

W prospektywnym, randomizowanym badaniu kontrolowanym (RCT), Erdinc i współpracownicy (2019) zbadali skuteczność leczenia suchym ciepłem (fluidoterapii) w poprawie funkcji ręki u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS). Wszyscy pacjenci zostali losowo podzieleni na 2 grupy: Grupa 1 została poddana fluidoterapii; a grupa 2 stanowiła grupę kontrolną. Pacjenci w obu grupach uczestniczyli w programie ćwiczeń i ochrony stawów. Pierwszorzędowymi miarami wyników były Kwestionariusz Oceny Stanu Zdrowia i Duruoz Hand Index; drugorzędowymi miarami wyników były ból i sztywność, Grip Ability Test, Disease Activity Score-28 i siła chwytu. Oceny te przeprowadzono w szpitalu na poziomie podstawowym, w 3. tygodniu i 12. tygodniu. Łącznie 93 osoby przydzielono do Grupy 1 (n = 47) i Grupy 2 (n = 46). Średni wiek w tych grupach wynosił odpowiednio 54,19 ± 11,15 lat i 53,00 ± 10,15 lat (p = 0,592). Na początku badania nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w żadnym parametrze, z wyjątkiem istotnie gorszego wyniku Kwestionariusza Oceny Stanu Zdrowia w grupie 1 (p = 0,007). W 3. tygodniu nie było istotnych różnic między grupami w żadnym z parametrów (p > 0,005). W 12. tygodniu punktacja Duruoz Hand Index była istotnie lepsza w Grupie 2 (p = 0,039). Autorzy stwierdzili, że fluidoterapia nie była skuteczna w poprawie funkcji ręki u pacjentów z RZS. Ponadto nie zaobserwowano pozytywnego wpływu na żadne inne parametry kliniczne.

Powyższa polityka oparta jest na następujących źródłach:

.