Tale of the tape: Albus Dumbledore Vs Lord Voldemort

Hej chłopaki, jestem tylko nowym blogerem próbującym spisać myśli, które pojawiają się w mojej głowie. Jak widać z tematu, mam zamiar porozmawiać o dwóch głównych bohaterów bardzo udanej serii powieści i serii filmów powstałych z tej serii powieści, tj. „Harry Potter”. Pierwszy z nich to Albus Percival Wolfrick Brian Dumbledore, a drugi to Lord Voldemort. Tak więc, mam zamiar porównać je na podstawie ich rozwoju postaci, ich osobowości i umiejętności magicznych od początku, a wy możecie obserwować te aspekty ich charakterów i wyciągnąć swój własny wniosek. Muszę też powiedzieć, że piszę głównie z myślą o tych, którzy albo już przeczytali serię książek, albo widzieli serię filmów. Ci, którzy nie zrobili żadnego z powyższych może znaleźć trudności w zrozumieniu treści tego bloga i może również znaleźć niektóre spoilery.

Pierwszy z bohaterów, Albus Dumbledore nie był bohaterem, ale był jak ojciec chrzestny bohatera, Harry Potter. Wiem, że w książce jest napisane, że „Syriusz Black” był ojcem chrzestnym Harry’ego Pottera, ale widząc, że Syriusz i Harry byli razem przez zaledwie 2 lata, a jeśli pójdziemy dosłownie, tylko kilka tygodni, powiedziałbym Dumbledore może być rzeczywiście umieścić na tej pozycji. Dumbledore był razem z Harrym Potterem przez sześć lat jego szkoły przed ewentualną śmiercią Dumbledore’a w szóstym roku. W rzeczywistości Dumbledore był tam dla Harry’ego Pottera od samego początku, nawet zanim Harry rozwinął sumienie. Upewnił się, że Harry został bezpiecznie umieszczony u wujka i ciotki, po tym jak jego ojciec James i matka Lily zostali zamordowani z rąk Lorda Voldemorta. Nawet po jego śmierci, upewnił się, że Harry będzie miał wszystkie środki niezbędne do wniesienia konkurencyjnej walki do Lorda Voldemorta. Wielu porównuje postać Albusa Dumbledore’a do „Gandalfa Białego” z serii „Władca Pierścieni” i samego „Merlina”. Właściwie to Dumbledore był głównym bohaterem tej serii, a Harry Potter był jego środkiem do pokonania Lorda Voldemorta, którego bardzo polubił i traktował jak syna, czy raczej wnuka. Dumbledore był sposobem pisarki „J.K Rowling” na przekazanie czytelnikom ważnych informacji, sekretów i filozofii, a Dumbledore „tak jakby” mówił w jej imieniu. Był uosobieniem dobroci. Obdarzał Harry’ego mądrością w potrzebie i wskazywał mu drogę, gdy miał dylematy lub był zagubiony. Działał jako mentor do Harry’ego i wiedział, że będzie musiał wziąć kilka trudnych lekcji od życia przed stawieniem czoła Voldemortowi. Dlatego pozwolił Harry’emu robić rzeczy, na które nie pozwoliłby żadnemu innemu uczniowi i konfrontować się z rzeczami, przed którymi powinien był chronić Harry’ego. Z drugiej strony Lord Voldemort był antagonistą serii. Był arcywrogiem głównego bohatera. On był ciemną stroną historii i wszystko, co było negatywne w historii był bezpośrednio lub pośrednio związane z nim. Wszystkie negatywne filozofie w świecie czarodziejów pochodziły od niego, a ludzie, którzy pozwolili, aby ich ciemna strona zwyciężyła nad dobrą, widzieli Lorda Voldemorta jako swojego przywódcę. W książce jest pokazane, że historia jest o przeznaczonej walce między Harrym Potterem i Lordem Voldemortem i dlatego te dwie postacie są często porównywane, ale moim zdaniem jest to absolutnie niesprawiedliwe i nieuzasadnione. Ich osobowości mają ogromną różnicę, gdzie Harry Potter jest jak normalny człowiek, podczas gdy Lord Voldemort jest Diabeł uosobiony sam i prawie jak Bóg. Ich magiczne umiejętności nie są nigdzie porównywalne i mentalność jest bardzo różna. Właściwie, wojna była przez cały czas między Dumbledore i Voldemort. Dlatego w tej „Opowieści o taśmie” między tymi dwoma największymi ważniakami czarodziejskiego świata, zamierzam przedstawić fakty, które pomogą Ci porównać i skontrastować ich podobieństwa i różnice.

Obraz: Dumbledore stawiający niemowlę Harry’ego na progu drzwi Dursleyów

Zacznijmy od początku. Albus Dumbledore urodził się jako najstarszy syn „Kendry i Percivala Dumbledore’ów”, (zarówno czarownicy jak i czarodzieja) przed ich innymi dziećmi, „Aberforth’em i Arianą Dumbledore”. To uczyniło go tak zwanym czarodziejem czystej krwi. Miejsce jego narodzin jest nieznane. Po tym, jak ich ojciec brutalnie zaatakował trzech mugoli, którzy skrzywdzili jego córkę, Arianę, widząc, jak używa ona magii, Percival został wysłany do więzienia czarodziejskiego świata „Azkaban”. Tak więc rodzina przeniosła się do „Godric’s Hollow”, który był ich domem od tego czasu. Jeśli chodzi o Lorda Voldemorta, to urodził się on jako samotne dziecko z mugolskiego ojca „Toma Riddle’a” i matki czarownicy „Merope Gaunt”, co czyniło go półkrwi, faktem, którego się brzydził. Jego ród był dość bogaty historycznie, gdyż był potomkiem dwóch znaczących postaci świata czarodziejów, tj. Bracia Peverellowie znani są jako założyciele „Trzech Śmiercionośnych Zaklęć”, natomiast Salazar Slytherine był jednym z czterech założycieli „Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie”. Okoliczności jego narodzin są nieco pokręcone, ponieważ jego matka, będąc czarownicą, zaczarowała jego ojca za pomocą klątwy Imperious (klątwa całkowitej kontroli) lub Amortentia (eliksir silnego zauroczenia) i uciekła z nim. Kiedy zaszła w ciążę, uznała, że dalsze używanie tych środków nie jest właściwe, więc przestała ich używać i miała nadzieję, że jej mąż zaakceptuje ją i nadchodzące dziecko, ale tak się nie stało. Okrutnie zostawił ją z nadchodzącym dzieckiem i wrócił do swojej wioski, Little Hangleton, twierdząc, że został podstępem zmuszony do poślubienia jej. W ten sposób Lord Voldemort urodził się jako Tom Marvolo Riddle w sierocińcu w Londynie i tam dorastał, ponieważ jego matka zmarła wkrótce po porodzie.

Albus Dumbledore poszedł do szkoły nosząc na swoich barkach zbrodnię swojego ojca, Percivala, ale wkrótce okazał się niezwykle błyskotliwym uczniem, który zdobył każdą nagrodę, jaką szkoła miała do zaoferowania, (Head Boy, Prefekt, Zwycięzca Nagrody Barnabusa Finkleya za Wyjątkowe Rzucanie Zaklęć, Przedstawiciel Brytyjskiej Młodzieży w Wizengamocie, Zdobywca Złotego Medalu za przełomowy wkład w Międzynarodową Konferencję Alchemiczną w Kairze…). Według egzaminatorki Dumbledore robił ze swoją różdżką rzeczy, których nigdy wcześniej nie widziała, w swoich N.E.W.Ts. Podobnie, gdy Voldemort przybył do szkoły, był równie utalentowany i niezwykły. W rzeczywistości Dumbledore sam powiedział, że Tom był prawdopodobnie najbardziej błyskotliwym uczniem, jakiego szkoła kiedykolwiek widziała. Był idealnym uczniem, uwielbianym przez nauczycieli i współczującym z powodu swojego ubogiego pochodzenia i faktu, że był sierotą. Został prefektem, a w końcu dyrektorem szkoły. Dostał też specjalne wyróżnienie od szkoły za pozbycie się potwora z „Komnaty Tajemnic”, który zabił ucznia i uśpił kilku innych. Jednak później okazało się, że sam był „Dziedzicem Slytherinu” i sam wypuścił potwora w szkole i fałszywie przedstawił „Rubeusa Hagrida” jako winowajcę, podczas drugiego roku nauki Harry’ego. Podczas jego szkoły, Voldemort miał obsesję na punkcie znalezienia jego pochodzenia i ostatecznie, kiedy dowiedział się, że jego ojciec był mugolem i jak porzucił syna i żonę, Voldemort poszedł zabić ojca i dziadków. To również posłużyło mu do drugiego celu, jakim było stworzenie „horkruksa” po raz pierwszy. Ogrodnik rodziny, Frank Bryce, został oskarżony o morderstwo przez mugolską policję, podczas gdy dla świata czarodziejów Voldemort wrobił w ten czyn swojego wuja, Morfinę Gaunta. Pomimo bycia niezwykłymi w swoich badaniach, obaj ci czarodzieje nie byli pokazani w sporcie i nigdy nie byli pokazani zaangażowani w gry takie jak „Quidditch”.

Obaj ci czarodzieje byli tak wyjątkowi, że oczekiwano od nich wielkich rzeczy, tak wysokich jak to, że obaj zostaną „Ministrem Magii” lub przynajmniej będą pracować na wysokim stanowisku w ministerstwie. Jednak obaj podążali różnymi ścieżkami i zainteresowaniami, w zależności od różnych okoliczności w ich życiu. Po zakończeniu szkoły Dumbledore wraz ze swoim przyjacielem, Elfiasem Dodge’em, chciał wyruszyć na „tradycyjną” wycieczkę po świecie, jednak w jednym z niekontrolowanych wybuchów Ariana przypadkowo zabiła ich matkę, Kendrę. Po tym wydarzeniu musiał pozostać w domu jako głowa rodziny, aby zapewnić jedzenie na stole, co było dla niego zadaniem, któremu niechętnie się sprzeciwiał. Kiedy jednak w okolicy pojawił się czarodziej w tym samym wieku, Gellert Grindelwald, zaprzyjaźnili się natychmiast i zaczęli planować nowy świat, w którym czarodzieje będą rządzić mugolami „dla większego dobra”. W tym celu musiał zamieszkać razem z Grindelwaldem, przeciwko czemu zaprotestował Aberforth. Spowodowało to kłótnię i doszło do pojedynku, w wyniku którego zginęła Ariana. To doprowadziło do tego, że Grindelwald uciekł z kraju, a Dumbledore został z poczuciem winy, z którym nigdy tak naprawdę się nie uporał. Te wydarzenia uczyniły go bardziej ludzkim i przyniosły mu lepsze zrozumienie dobra i zła. Po tym wydarzeniu Dumbledore został profesorem „Przemiany” w szkole i rekrutował uczniów. Później awansował i został dyrektorem Hogwartu. Był również zaangażowany w kilka znaczących magicznych badań, takich jak praca z alchemikiem Nicholasem Flammelem przy tworzeniu „Kamienia Filozoficznego” i odkryciu 12 zastosowań smoczej krwi. Nie został „Ministrem Magii”, jak wielu miało nadzieję, ale był zaangażowany w większość decyzji politycznych, jako że ówczesny Minister zawsze patrzył na niego i przychodził do niego po radę i sugestie. Otrzymał również stanowisko „Głównego Czarnoksiężnika Wizengamotu” oraz „Najwyższego Mugwump’a Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów” i został uhonorowany najwyższym odznaczeniem czarodziejskiego świata „Orderem Merlina, Pierwszej Klasy”. Był również założycielem i przywódcą tajnej organizacji „Zakon Feniksa”, którą sam utworzył po powstaniu Lorda Voldemorta, aby udaremnić i zwalczać Voldemorta i jego popleczników. Po ukończeniu szkoły, Voldemort poprosił ówczesnego dyrektora „Armando Dippet” o posadę nauczyciela „Obrony przed czarną magią”, ale odmówiono mu, ponieważ był zbyt młody. Następnie, wbrew wszelkim przeciwnościom, podjął pracę w „Borgin and Burke’s”, sklepie znanym ze sprzedaży mrocznych antyków, które wprawiały w zakłopotanie cały świat czarodziejów. Później okazało się, że jego decyzja wynikała z fetyszu zbierania pamiętników o historycznym znaczeniu dla siebie, kiedy tylko nadarzyła się okazja. Ta decyzja ostatecznie doprowadziła go do zdobycia dwóch ważnych artefaktów. Jednym z nich był „medalion Slytherinu”, który został sprzedany Borginowi i Burke’owi przez jego własną matkę podczas jej ciąży, ale nie miał szans na odzyskanie go na własną rękę, gdyby nie był pracownikiem sklepu. Dostał też w swoje ręce puchar „Helgi Hufflepuff”. Jednak za zdobycie tych antyków złamał wiele zasad graniczących z morderstwem z zimną krwią właścicielki „Hepzibah Smith” i po tym incydencie musiał się ukrywać. Wielu wierzyło, że wyjechał do Albanii. Po tym wydarzeniu wiele z jego linii czasu jest nieznane. Uważa się, że przeprowadził wiele eksperymentów z zakresu czarnej magii, aby stać się niezwyciężonym czarodziejem, ale te eksperymenty całkowicie zniszczyły jego wygląd fizyczny i z każdym kolejnym eksperymentem stawał się coraz bardziej nieludzki. Po około dziesięciu latach wrócił do Hogwartu z Dumbledore’em jako dyrektorem, aby ponownie ubiegać się o stanowisko profesora „Obrony przed czarną magią” i ponownie spotkał się z odmową. Wściekły z powodu odmowy, przeklął nawet samo stanowisko, tak że żaden nauczyciel nie mógł na nim pracować dłużej niż rok. Po tym wydarzeniu ujawnił się w pełni jako nieuczciwy czarodziej, przyjmując imię „Lord Voldemort”, odrzucając oficjalnie swoje stare imię i terroryzując cały czarodziejski świat swoimi nielegalnymi działaniami. Założył własną kultową organizację zrzeszającą innych czarodziejów, którzy podzielali jego rasistowskie przekonania i mroczne poglądy. Organizacja ta stała się znana jako „Śmierciożercy”, której celem było zniszczenie harmonii w czarodziejskim społeczeństwie, pozbycie się czarodziejskiego świata z mugoli i uczynienie Lorda Voldemorta najwyższym przywódcą. Jego działania były tak przerażające, że ludzie zaczęli obawiać się nawet wypowiadania jego imienia i zamiast tego zaczęli nazywać go „Sam-Wiesz-Kim”, „Tym-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać” lub „Czarnym Panem”. Zwerbował też do swojej armii różne mroczne stworzenia, takie jak olbrzymy, dementorzy, wilkołaki i inferie. Z rozwoju ich charakterów wynika, że obaj ci czarodzieje byli niezwykle uzdolnieni i utalentowani, a ich początki były niemal identyczne. Jednak tam, gdzie Dumbledore używał swoich talentów dla postępu świata i ustanowienia harmonijnego systemu, Lord Voldemort używał swoich umiejętności, aby zejść na negatywną ścieżkę zniszczenia i zatarcia tego harmonijnego systemu i społeczeństwa. Dumbledore może być postrzegany jako pracujący dla większego dobra, podczas gdy Voldemort myślał tylko o sobie i był najbardziej samolubny, jaki kiedykolwiek mógł być!

Gdy mówimy o ich wyglądzie fizycznym, Voldemort był bardzo przystojny i czarujący w młodości, z wysokim wzrostem, czarnymi włosami i ciemnobrązowymi oczami. Z drugiej strony, Dumbledore był przeciętnie wyglądającym facetem. Jednak z wiekiem, Dumbledore zachował swój wygląd jak normalny człowiek, podczas gdy Voldemort stał się bardzo nieludzki, wręcz brzydki. Wygląd Dumbledore’a to wysoki i szczupły starzec, ze srebrnymi włosami i brodą tak długą, że można ją wsunąć za pasek. Jego oczy były ciemnoniebieskie i nosił nad nimi okulary w kształcie półksiężyca. Jedyną zmianą w jego wyglądzie był jego krzywy nos, który był spowodowany ciosem, który otrzymał od swojego brata, Aberfortha na nosie, który obwiniał go za śmierć ich siostry, Ariany. Voldemort jest opisany jako posiadający bladą skórę, twarz przypominającą czaszkę, szczeliny na nozdrza, czerwone oczy i przypominające kota szczeliny na źrenice. Przemiana w ten potworny stan została spowodowana stworzeniem przez niego horkruksów i wielokrotnym rozdwojeniem duszy.

Obraz: Lord Voldemort w swojej prawdziwej, potwornej postaci

Gdy porównamy ich magiczne umiejętności i osiągnięcia, były one niemal na równi i na znacznie wyższym poziomie niż reszta magicznego świata. Obaj ci czarodzieje byli niezwykle potężnymi, inteligentnymi i magicznie uzdolnionymi czarodziejami, często określanymi jako najwięksi wszech czasów lub przynajmniej najwięksi swojej epoki. Ale podczas gdy Voldemort był bezwzględny i na poziomie psychotycznym w używaniu swoich mocy, Dumbledore był dobrotliwy, pogodny i opanowany, nigdy nie używał swojej magii niepotrzebnie. Voldemort był „Parseltongue” z urodzenia, zdolność tę odziedziczył po swoim przodku, Salazarze Slytherinie, podczas gdy Dumbledore sam nauczył się parseltongue. Dumbledore był również znany z biegłości w mermish (język Merpeople) i Gobbledegook (język Goblinów). Obaj czarodzieje byli wysoko wykwalifikowanymi „Occlumens” i „Legilimens”. Patronus Dumbledore’a przybrał kształt „Feniksa”, podczas gdy patronus Voldemorta jest nieznany, ale myślę, że oczywiste jest, że musiał to być wąż. Dumbledore był znany z tego, że potrafił wytwarzać wieczne ognie za pomocą magii. Potrafił także wytworzyć tak potężny czar deziluzji, że nie potrzebował „Płaszcza Niewidzialności”, aby stać się niewidzialnym. Potrafił również widzieć przez pelerynę niewidzialności. Był biegły w transfiguracji, jako były profesor tego przedmiotu i potrafił wytwarzać z powietrza przedmioty takie jak krzesła czy sofy, kiedy tylko chciał. Zarówno Dumbledore jak i Voldemort potrafili znikać bezszelestnie, nie wydając przy tym znanego wszystkim dźwięku „pop” wydawanego przez innych czarodziejów. Obaj potrafili latać bez wsparcia, a jedynym innym czarodziejem znanym z tego wyczynu był „Severus Snape”. Dumbledore podróżował również w inny, osobliwy sposób, chwytając za ogon swojego feniksa „Fawkesa” i z błyskiem ognia obaj znikali. Obaj ci czarodzieje byli ekspertami od zaklęć niewerbalnych i ich zaklęcia generalnie miały większe efekty niż podobne zaklęcia innych czarodziejów lub czarownic.

Obaj czarodzieje byli niezwykle dalekowzroczni w swoich długoterminowych planach i spiskach przeciwko wrogom. W przypadku Voldemorta, to widać z jego planu na uzyskanie kamienia filozoficznego i do manipulowania wydarzeniami „Turnieju Trójmagicznego” na korzyść Harry’ego do doprowadzenia Harry’ego na cmentarz przez port-klucz wykonane z trofeum. Dokonano tego w celu odzyskania jego ciała i przywrócenia mu pełnej mocy. W przypadku Dumbledore’a, był on nawet bardziej dalekowzroczny niż sam Voldemort, o czym może świadczyć wiele faktów, takich jak wykorzystanie Snape’a do zabicia siebie w obliczu pewnej śmierci, aby Snape mógł zdobyć całkowite i nieodwołalne zaufanie Voldemorta, a także w celu utrzymania duszy „Draco Malfoya”, który był pierwotnie przeznaczony do zamachu na Dumbledore’a. Dumbledore dał Ronowi swój deluminator w testamencie, ponieważ wiedział, że Ron będzie chciał wrócić do swoich przyjaciół. Dumbledore sprawił, że jego podpowiedzi dla Harry’ego stały się niejasne i skomplikowane, aby stłumić powab Harry’ego w kierunku Czary i skupić się na zniszczeniu horkruksów, a także wskazał Severusowi Snape’owi dokładny czas, w którym Voldemort będzie najbardziej bezbronny i zdesperowany, a także czas, w którym uzna za stosowne trzymać swojego węża, Nagini, blisko i pod ochroną.

Obydwaj ci czarodzieje szanowali się nawzajem jako czarodzieje, nawet jeśli istniał ogromny kontrast w ich opiniach i filozofii. Mówi się, że Dumbledore był jedynym czarodziejem, którego Voldemort naprawdę się obawiał. W opinii Dumbledore’a, Voldemort posiada większą wiedzę na temat magii niż jakikolwiek inny żyjący czarodziej i gdyby powrócił do swojej pełnej mocy, nawet najpotężniejsze zaklęcia ochronne Dumbledore’a nie byłyby w stanie go powstrzymać. Najbardziej legendarne i konkurencyjne pojedynki Dumbledore’a to te z Grindelwaldem (drugim po Voldemorcie najgroźniejszym Czarnym Czarodzieju) oraz z samym Voldemortem. Udało mu się pokonać Grindelwalda, pomimo tego, że w czasie ich pojedynku Grindelwald posiadał „Starszą Różdżkę”, która rzekomo czyniła jej posiadacza niepokonanym. Podczas swojego pojedynku z Voldemortem, obezwładnił go i zmusił do opętania Harry’ego, aby uchronić go przed całkowitą klęską. Jednak niektóre konta to do Dumbledore posiadające różdżkę Elder, po podjęciu go od Grindelwald po ich walce. Podczas jedynej konfrontacji Voldemorta i Dumbledore’a, można było zauważyć, że Voldemort walczył, aby zabić Dumbledore’a, używając klątwy „Avada kedabra” częściej niż nie, podczas gdy Dumbledore używał tylko potężnych uroków ochronnych, aby powstrzymać Voldemorta i schwytać go i „nigdy nie próbował go zabić, pomimo takiej brutalności” według samego Voldemorta. Z tej bezpośredniej konfrontacji i z faktu, że Voldemort nigdy nie odważył się stawić czoła Dumbledore’owi i uważał go za ostatnią przeszkodę przed przeprowadzeniem ataku na świat czarodziejów, można wywnioskować, że Dumbledore miał niewielką przewagę w umiejętnościach magicznych i zdolnościach nad Lordem Voldemortem. Jednakże, byłoby interesujące zobaczyć pojedynek między tymi dwoma, z Voldemortem będącym posiadaczem Starszej Różdżki lub oboma posiadającymi normalną różdżkę.

Obraz: The one and only magical confrontation between Dumbledore and Lord Voldemort

As far as there personalities go, Albus Dumbledore was wise and composed rarely showing extreme emotions like anger and fear. Był również nieco dziwaczny i używał humoru, aby ludzie czuli się komfortowo i nie byli onieśmieleni w jego obecności. Chociaż nie był arogancki, nigdy nie wyrażał fałszywej skromności i przyznawał, że jest niezwykle inteligentnym i wyjątkowo potężnym czarodziejem. Rozumiał psychikę większości ludzi, w tym Voldemorta. Jego inteligentny umysł pozwalał mu na zrozumienie ludzkiej natury ludzi. Zawsze patrzył na jasną stronę (miłość, przyjaźń i zaufanie) człowieka. Ponad wszystko, Dumbledore miał głęboką zdolność do miłości, magii, którą często przypominał Harry’emu jako największą ze wszystkich. Wierzył w dawanie drugiej szansy każdemu, czego najdobitniejszym przykładem była jego relacja z Severusem Snape’em, któremu ufał najbardziej, gdyż Snape okazał prawdziwą skruchę. Jedynym wyjątkiem byli Voldemort i Dumbledore, którzy według Dumbledore’a nie mieli już żadnych szans na odkupienie. Dumbledore zawsze czuł się winny wobec swojej rodziny z powodu okoliczności śmierci swojej siostry. Do końca życia dręczyło go to, że to jego zaklęcie mogło zabić Arianę, gdy doszło do pojedynku między Aberfortem, nim samym i Grindelwaldem. Powodem, dla którego Dumbledore nie przyjął posady Ministra Magii było również poczucie winy i fakt, że Dumbledore nigdy nie ufał sobie na stanowisku władzy. Kiedy zobaczył się w „Zwierciadle Erised”, zobaczył, że został odkupiony w oczach swojego brata i siostry, którzy żyją. To była jedyna wada, która nawet spowodowała jego śmierć, ponieważ stał się chciwy i nieostrożny po znalezieniu „kamienia zmartwychwstania” i próbował go użyć, aby przywrócić swoją siostrę i prosić o jej przebaczenie. Z drugiej strony, Voldemort był szalejącym psychopatą, pozbawionym normalnych ludzkich emocji i reakcji na cierpienie innych ludzi. Jego jedyną ambicją w życiu było być wszechmocnym i nieśmiertelnym i nie mógł się przejmować tym, ilu ludzi poświęcił dla swojego celu. Był sadystą, który zabijał ludzi, zwłaszcza mugoli i ich zwolenników, tylko dla rozrywki. Nie miał sumienia, nie odczuwał wyrzutów sumienia ani empatii i nie uznawał wartości nikogo poza sobą. Czuł, że to on jest najważniejszy i nie potrzebował towarzystwa ani przyjaźni. Według Dumbledore’a nawet ci Śmierciożercy, którzy nazywali siebie najbliższymi, byli w błędzie i w jego oczach mieli status zwykłych insektów. Był niewiarygodnie żądnym władzy rasistą z obsesją na punkcie czystości krwi i dążeniem do pozbycia się mugolskiego dziedzictwa z czarodziejskiego świata. Wielu porównywało go do takich polityków jak „Adolf Hitler” czy „Kim Dzong-Un” z powodu jego ambicji podbicia zarówno świata mugoli jak i czarodziejów. Był bardzo arogancki, a jego arogancja doprowadziła w końcu do jego upadku. Cierpiał na patologiczny strach przed śmiercią i dopuścił się najbardziej nikczemnej magii tworzenia horkruksów, i to aż 7 razy. Kiedy przejrzał się w Zwierciadle Erisedu, zobaczył, że jego cel się spełnił: „On sam, wszechmocny i wieczny”. Jego „Boggart” przybrał kształt jego własnych zwłok. Pomimo tego, że jest niezwykle utalentowanym czarodziejem, jego brak i nieudolność najpotężniejszej magii, miłości, okazuje się być jego największą słabością w serii i spowodował nieprawdopodobny scenariusz jego klęski z rąk Harry’ego Pottera.

Więc, masz to. Narysowałem porównanie między dwoma najpotężniejszymi czarodziejami z serii Harry Potter na podstawie różnych punktów widzenia, takich jak ich rozwój postaci, ich magiczne zdolności i umiejętności, ich cechy i wady, ich wewnętrzna psychika, ich mocne i słabe strony i wiele innych aspektów ich charakterów. Wszyscy moi czytelnicy mogą wyciągnąć swoje własne wnioski i osądy, kto był większy wśród dwóch, Albus Dumbledore lub Lord Voldemort!!!