Omar Apollo 'Apolonio’ czaruje młodzieńczą wrażliwością i ciekawością

„Apolonio” brzmi jak pot – błyszczący, wilgotny, ściekający z patyczków do lodów i mieszający się z kredą na chodnikach. Paruje przy kontakcie, paruje do bębenków, pozostawiając po sobie zapach śmietanki i dymu.

Omar Velasco, 23, który idzie pod pseudonimem scenicznym Omar Apollo dzieli wiele wspólnego z takimi jak rówieśnicy Joji, Jaden i Dominick Fike, oferując serenady o zachodzie słońca i hymny nocnej jazdy. Jednakże „Apolonio”, wydany 16 października, odbiega od tej kliki w swojej wyjątkowo ciekawej produkcji, zniewalającym wokalu i wrażliwym objęciu młodzieńczego optymizmu.

W wideo dyskusji z brytyjsko-filipińskim artystą beabadoobee, zapytany o to, jaki album zabrałby ze sobą, gdyby został opuszczony na wyspie, Apollo na przemian słucha „Sign of the Times” Prince’a i „Purple Rain”, w końcu wybierając ten drugi na korzyść strzelistego falsetu Prince’a. Ta inspiracja błyszczy na samodzielnie wyprodukowanym singlu „Stayback”, wilgotnym slow jamie z neonową gitarą, gdzie Apollo śpiewa „You know I been feelin you since way back” przed wzruszeniem ramionami, „But you could never love me so stayback, stayback”.

Wielooktawowy tenor Apollo z gracją wplata się pomiędzy wiodące wokale i podkłady instrumentalne, nie pozostawiając nic do życzenia. Włada swoim instrumentem wokalnym z opanowaniem, wykonując duże skoki bez wysiłku, zachowując przy tym swój chłopięcy luz – jakby chciał powiedzieć: „Och, czy ja cię właśnie serenadowałem? Cool.”

Uroczo młodzieńcza szczerość rozpływa się po albumie, pozwalając Apollo bawić się ciepłą nostalgią poprzez uchwycenie chwil w ich najczystszej formie – wolnej od przeciążającej kontemplacji. W innym singlu „Kamikaze” przyznaje się do swojej naiwności z przeszłości, jednocześnie przeszywająco wspominając zakończony – ale nie nieudany – związek. Jednak humor prześwituje, gdy uśmiecha się, „Nie wiedziałem, że jesteś dziwna / Tyłek okrągły jak cheerios”.

Przepojony tęsknotą, „Apolonio” nie oszczędza nikogo przed powabnym okiem Apollo, jako że młody artysta kieruje swoją tęsknotę zarówno do mężczyzn, jak i kobiet. Zapytany przez Los Angeles Times o swoją orientację seksualną, Apollo odpowiedział: „I’m just chilling… …If I want to wear a skirt, I wear a skirt. Jeśli chcę założyć brokat, noszę brokat, wiesz?”.

„Apolonio” czuje się nieokiełznany i wolny, bardzo jak jego twórca. W męczącej erze nieustannej kategoryzacji, przyjęcie przez Apolonio płynności jest nie mniej istotne niż odświeżające.

Standout track „Hey Boy,” z udziałem kolumbijsko-amerykańskiej piosenkarki Kali Uchis, czuje się jak hydroplaning na błyszczyku do ust. „Kocham te uczucia, które zabutelkowałeś, powinieneś wylać je na mnie”, śpiewa Uchis niczym syrena, podczas gdy gitary fazowe upłynniają się, rozpryskując się na przedniej szybie. Po krótkiej przerwie na perkusję, piosenka kończy się krótkim fragmentem wypaczonego wokalu i niepokojącego basu, służąc jako intrygujące zakończenie piosenki, która jest zbyt krótka.

„Apolonio” posiada ciekawość, której przykładem jest szeroki wachlarz wyborów produkcyjnych, począwszy od romantycznej gitary w „Dos Uno Nueve (219)” do wyciszonego fortepianu w skocznym intro „I’m Amazing”. Apollo skacze od funku do wyciszonego popowego rapu, a nawet do meksykańskiego corrido. Jednak nawet przy tak dużej różnorodności dźwięków, Apollo ma tendencję do powracania do schematów, które można znaleźć na jego poprzednich projektach.

„Want U Around,” z udziałem wokalisty Ruel, blisko przypomina „Ugotme” ze studyjnego extended play (EP) Apollo z 2018 roku, „Stereo,” i ulega tym samym pułapkom. Choć jest gładki, pozostaje niewyróżniający się i płaski. Jednak ta ogólna nierówność służy również do reprezentowania rosnącej ciekawości i rozwoju Apollo.

W czasach, gdy jakość muzyczna zaczyna być kompromitowana w pogoni za estetyką, Apollo z wdziękiem pokonuje tę granicę. Tworzy muzykę dla siebie i dzieli się nią z innymi, a produkt jest w pełni przyjemny.

„Apolonio” dalej bada i rozwija jego unikalne brzmienie, jednocześnie pokazując jego olśniewający potencjał jako potrójnego zagrożenia wokalisty, autora piosenek i producenta. Obejmując swoją nowo odkrytą gwiazdę z wrażliwym i optymistycznym spojrzeniem, Apollo prezentuje projekt, który jest relatywny w swojej nostalgii i młodzieńczym zapale, a następnie mruga i odchodzi.

„Apolonio” jest dostępny do strumieniowania na Spotify, Apple Music i innych serwisach streamingowych.

.