MYTH: ADHD jest nadmiernie diagnozowane – ADHD Awareness Month – October 2021

Fact: The rates with which ADHD is diagnosed vary so much primarily due to diagnostic criteria and measurement methods used.

by Eric Taylor, FRCP FRCPsych(Hon) FMedSci

Gdy ludzie mówią, że „ADHD jest nadmiernie diagnozowane” zazwyczaj odnoszą się do rutynowej praktyki w danym regionie lub kraju.

Stawki, z którymi ADHD jest diagnozowane rzeczywiście różnią się tak bardzo w różnych miejscach, że naturalne jest rozważenie możliwości zarówno nad- jak i niedodiagnozowania. Oba te zjawiska mogą mieć zastosowanie w różnych krajach i w różnym czasie.

W Europie wskaźniki diagnozowania w większości przypadków rosną, często z bardzo niskiego poziomu w latach 80-tych.

• W Wielkiej Brytanii, gdy rodziny są pytane, czy ich dziecko kiedykolwiek otrzymało diagnozę z jakiegokolwiek źródła, wskaźniki dla dzieci w wieku szkolnym wynoszą około 1,2%. Jednak na podstawie analizy bazy danych podstawowej opieki zdrowotnej wskaźnik ten wynosi tylko 0,51%.
• W Niemczech równoważny wskaźnik oszacowano na 2,2% dla pełnej diagnozy i 4,8% dla „cech ADHD.”
• We Francji reprezentatywne badanie populacyjne wykazało, że 3,5% dzieci było leczonych z powodu nieuwagi i/lub nadpobudliwości.

W Stanach Zjednoczonych, dla kontrastu, wskaźniki są raczej wyższe i różnią się w zależności od stanu. W 2007 r. krajowe badanie rodziców wykazało, że 9,5% dzieci w wieku od 4 do 17 lat otrzymało diagnozę.

Jak te wskaźniki mają się do rzeczywistych wskaźników ADHD w populacjach?

Czy to oznacza, że ADHD jest nadmiernie diagnozowane w USA i niediagnozowane w Europie? Niekoniecznie. Aby na to odpowiedzieć, musimy zapytać, jak te wskaźniki porównują się z rzeczywistymi wskaźnikami ADHD w populacjach.
Prawdziwe wskaźniki nie są tak łatwe do zdefiniowania.

Nieuwaga i nadruchliwość-impulsywność są dystrybuowane jako wymiary w społeczności. Nie ma niepodważalnego neurobiologicznego odcięcia, aby ustalić, jakie poziomy powinny lub nie powinny być traktowane jako zaburzenie. W związku z tym, diagnoza badawcza ADHD opiera się na międzynarodowym konsensusie i badaniach podłużnych.

Wiele badań w wielu krajach zgodziło się, że ta diagnoza badawcza reprezentuje ważny zespół medyczny, z charakterystycznymi przewidywaniami dotyczącymi neurobiologii, funkcji psychologicznych, przebiegu i wyników leczenia.
Badania epidemiologiczne wykazały, że częstość występowania nie różni się znacznie między krajami. Najbardziej miarodajne przeglądy badań umieszczają jej rozpowszechnienie na poziomie około 7% dzieci w skali międzynarodowej. Różnice opierają się głównie na dokładnych kryteriach diagnostycznych i przyjętych metodach pomiaru.

Te liczby dotyczące wskaźników zaburzeń badawczych można zobaczyć bardziej szczegółowo w ostatnim przeglądzie .

W skrócie, w Europie istnieją znacznie wyższe liczby dla rzeczywistych wskaźników ADHD (rozpowszechnienie badawcze) niż dla wskaźników, z którymi ADHD jest rozpoznawane (rozpowszechnienie administracyjne). Konserwatywny wniosek jest taki, że ponad połowa dotkniętych dzieci w dowolnym czasie nigdy nie została zidentyfikowana jako taka – lub nawet jeśli została, informacja nie dotarła do rodziny. To oczywiście nie implikuje nadmiernej diagnozy.

Kliknij prawym przyciskiem myszy i zapisz do pobrania
Pobierz wersję do druku

O AUTORZE

Eric Taylor FRCP FRCPsych(Hon) FMedSci jest emerytowanym profesorem psychiatrii dzieci i młodzieży w King’s College London Institute of Psychiatry, Psychology and Neuroscience. Otrzymał nagrodę Ruane od NARSAD, medal Heinricha Hoffmana od Światowej Federacji ADHD, nagrodę ADDISS oraz inauguracyjny Medal Prezydenta od ACAMH.

Poznaj więcej mitów na temat życia z ADHD

.