Komentarz

Aczkolwiek w badaniu tym nie sprawdzano skuteczności haloperidolu i olanzapiny w przypadku jednoczesnego występowania SUD u osób z psychozami, potwierdziło ono często opisywane ustalenie, że historia nadużywania substancji jest istotnym predyktorem gorszej odpowiedzi terapeutycznej.1 Zarówno typowe, jak i nowe neuroleptyki wykazywały porównywalną skuteczność w zmniejszaniu liczby objawów psychotycznych u pacjentów bez SUD w wywiadzie. Olanzapina okazała się mniej skuteczna niż haloperidol u osób z SUD w wywiadzie, szczególnie u osób z towarzyszącym alkoholizmem. Jest to zastanawiające odkrycie. W psychiatrii uzależnień rośnie konsensus, który preferuje atypowe leki przeciwpsychotyczne w leczeniu takiej podwójnej patologii.2,3 Olanzapina okazała się skuteczna w zmniejszaniu zarówno objawów psychotycznych, jak i objawów uzależnienia we wcześniejszych badaniach otwartych4 i naturalistycznych badaniach obserwacyjnych.5

Preferencja dla leków atypowych opiera się na pewnych wiarygodnych założeniach: (1) typowe neuroleptyki, z ich przedłużoną blokadą receptorów D2, są bardziej skłonne do wywoływania hipersensytyzacji z konsekwentnym zwiększeniem efektów nagradzania narkotykami6; (2) powodują one parkinsonowskie wyczerpanie (anhedonię) i nie poprawiają objawów negatywnych, dwa zjawiska uważane za sprzyjające używaniu narkotyków; oraz (3) poprawa funkcji poznawczych, jaką rzekomo wywierają atypowe leki przeciwpsychotyczne, zwiększa korzyści z terapii rehabilitacyjnej uzależnień7.

Ta próba mierzyła początkową skuteczność we wczesnej fazie choroby psychotycznej, gdy uczestnicy byli w remisji, a przypadki podwójnej diagnozy, które obejmowała, prawdopodobnie miały mniej poważne formy patologii uzależnienia. Być może domniemane zalety nowych leków przeciwpsychotycznych stają się bardziej widoczne w fazach przewlekłych, kiedy skumulowane efekty postępującego pogorszenia i skutki uboczne neuroleptyków są bardziej czynnikiem.

Ta krótka próba wykazała jednak, po raz kolejny, że leki atypowe zwiększają zgodność z leczeniem. Jest to z pewnością ważny aspekt, ponieważ istnieją dowody na to, że bardziej kompleksowej odpowiedzi terapeutycznej w przypadku podwójnej patologii można oczekiwać dopiero w dłuższej perspektywie.8 Z drugiej strony nadal brakuje informacji na temat specyficznych efektów metabolicznych (na przykład lipidów i glukozy we krwi), jakie atypowe neuroleptyki mogą wywierać u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby spowodowanymi uszkodzeniem spowodowanym alkoholem lub zakażeniami wirusowymi nabytymi w wyniku iniekcji.

.