historia

Od momentu powstania w 1923 roku, pomysł utworzenia parku narodowego w rejonie Smoky Mountains był najeżony przeszkodami, które wydawały się nie do pokonania. Problemy finansowe, kulturowe i polityczne zostały przezwyciężone, aby stworzyć to, co dziś jest najczęściej odwiedzanym parkiem narodowym w naszym amerykańskim systemie parków. Poniżej znajduje się krótkie streszczenie tego, jak powstał Park Narodowy Great Smoky Mountains oraz kim były oddane i wizjonerskie osoby, które trwały przy tym przedsięwzięciu przez 17 lat, aż do poświęcenia parku w 1940 roku.

Pomysł zaczął się po prostu dość….

Willis P. Davis

Oryginalny pomysł na park narodowy Smokies pochodził od zamożnej i wpływowej rodziny z Knoxville w stanie Tennessee. Pan i pani Willis P. Davis (na zdjęciu), po powrocie z wizyty w zachodnich parkach narodowych, zaczęli pytać: „dlaczego nie możemy mieć parku narodowego w Smokies?”. Od tego początku inni wpływowi obywatele Knoxville zaczęli powtarzać ten sentyment. Politycy, biznesmeni, przyrodnicy i inni zaczęli przyłączać się do ruchu z własnych, osobistych powodów.

Niekiedy ruch nabiera rozpędu dzięki własnej mocy – to po prostu dobry pomysł. Inne ruchy odnoszą sukces dzięki silnej woli, wpływowym, bogatym jednostkom z wizją. Ruch mający na celu utworzenie parku narodowego w Smoky Mountains miał szczęście posiadać oba te elementy. Nie znaczy to jednak, że wszystko poszło szybko i łatwo – wręcz przeciwnie. Przeszkody na drodze do utworzenia Parku Narodowego Great Smoky Mountains Istnieli naturalni przeciwnicy utworzenia parku narodowego. Wrogowie ci składali się z interesów finansowych biznesmenów, wrogów politycznych, którzy mieli swoje własne ukryte motywy, oraz wrogów kulturowych, którzy chcieli, aby Smoky Mountains pozostały takimi, jakimi były. Niektórzy biznesmeni byli przede wszystkim zainteresowani rozwojem drogi między Tennessee i Karoliną Północną, aby ułatwić im prowadzenie działalności gospodarczej.

kolejowa służyła do przenoszenia drewna ze stromych zboczy górskich do młynów na przedgórzu

Dla nich Smokies były miejscem, gdzie uciekali, aby polować i łowić ryby. Inni właściciele biznesowi byli bardziej zainteresowani rozwojem Smokies jako lasu narodowego niż parku narodowego – różnica polegała na tym, że status lasu narodowego nadal pozwalałby na eksploatację zasobów tego obszaru, podczas gdy status parku narodowego chroniłby po wsze czasy ten obszar tak jak był (bez wycinki drzew, polowań i połowów). Głównymi interesariuszami były firmy drzewne i celulozowe, które posiadały większość obszarów dzikiej przyrody i dziewiczych lasów. Ponadto, interesy kulturalne obejmowały rodziny, które już mieszkały w górach, zarówno potomków pierwotnych osadników na tym terenie, jak i ludzi, którzy zakupili ziemię na wakacje lub rekolekcje.

Następnie, oczywiście, istniała przeszkoda w zdobyciu funduszy niezbędnych do zakupu wszystkich gruntów wymaganych do utworzenia Parku. Obietnice i datki stanowiły w rzeczywistości niewielką część wszystkich potrzebnych funduszy. Zarówno legislatura Tennessee i Karoliny Północnej, Kongres, jak i rodzina Rockefellerów przyszły na ratunek.

sawyers fell a tree using crosscut saws

Czas i pieniądze Jak wspomniano wcześniej, oryginalny pomysł na park narodowy Smokies pojawił się w 1923 roku. Faktyczne zbieranie funduszy rozpoczęło się w 1925 roku. Projekt ustawy zezwalającej na ochronę tego obszaru jako parku został przyjęty w 1926 roku, ale zawierał surowe zastrzeżenia, że minimum 300.000 akrów musi zostać nabyte, a minimalne zobowiązania finansowe uzyskane. Zwolennicy z Karoliny Północnej, którzy nie chcieli, aby park narodowy znajdował się wyłącznie w Karolinie Północnej, w końcu zgodzili się na wspólną granicę z parkiem, a ich ustawodawca przeznaczył na ten cel 2 miliony dolarów w 1927 roku – ale tylko wtedy, gdy Tennessee dorównało tej kwocie. Nie chcąc dać się prześcignąć, ustawodawca Tennessee przywłaszczył sobie 2 miliony dolarów w tym samym roku.

Gdy stało się jasne, że fundusze przywłaszczone i subskrybowane do tego momentu nie były prawie wystarczające, Arno Cammerer z National Park Service i pułkownik David C. Chapman z Knoxville, przekonali Johna D. Rockefellera Jr. do złożenia daru, aby zapewnić sukces wysiłków. Filantropijna rodzina Rockefellerów, znana z sympatii do parków narodowych (przyczyniła się do sukcesu innych), przekazała na ten cel 5 milionów dolarów, ale tylko pod warunkiem, że będą to fundusze wyrównawcze. Aby uzyskać pełne 5 milionów dolarów, stany i komisja parkowa musiałyby wyłożyć 5 milionów własnych dolarów.

Z zaangażowanymi funduszami, rok 1929 spędzono próbując nakłonić właścicieli ziemskich do sprzedaży. Było to trudne zadanie, ponieważ mimo, że największymi właścicielami ziemi były firmy drzewne, było wielu innych właścicieli z bardzo małymi działkami do zdobycia – w sumie ponad 6,000. Wielu z nich było potomkami pierwotnych osadników, niektórzy po prostu kochali swoje domy i w żadnym wypadku nie chcieli się przeprowadzać, a kilku było wielkimi biznesmenami, takimi jak Little River Lumber Company i Champion Fiber Company (pojedynczy największy właściciel), którzy chcieli jak najwięcej. Tak więc w 1930 roku rozpoczęły się procesy o potępienie. Stany miały prawo do „potępiania” nieruchomości w celu ich wyższego wykorzystania. Dopiero w 1931 roku sprawa z powództwa Champion została rozstrzygnięta. Firma Little River Lumber Company również zawarła ugodę, ale kontynuowała cięcie drewna jeszcze przez 7 lat. W czerwcu 1931 roku pierwszy kurator parku (major J. Ross Eakin) i strażnicy zgłosili się do pracy. Zakup mniejszych działek trwał do 1932 roku (i nie został zakończony do 1939 roku). W 1935 roku Franklin D. Roosevelt przydzielił ponad 1,5 dolara więcej w oparciu o nowe szacunki funduszy potrzebnych do zakupu ziemi. W 1936 roku, minimalna liczba akrów została nabyta, aby oficjalnie zakwalifikować się do rozwoju parku. W końcu, 17 lat po początkowym pomyśle, Park Narodowy Great Smoky Mountains został poświęcony w Newfound Gap, leżącym na granicy stanów Tennessee i Karolina Północna. W połowie granicy każdego ze stanów umieszczono tablicę upamiętniającą dar Fundacji Rockefellera – upamiętniającą najważniejsze finansowe osiągnięcie w rozwoju Parku.

Pułkownik David C. Chapman

Inne miejsca pamięci zostały stworzone dla tych niestrudzonych i oddanych jednostek, które poświęciły swój czas i wysiłki, aby stworzyć Park. Niektóre z najwyższych szczytów w Parku są nazwane na cześć tych osób. Dla pionierów idei, Mt. Davis i Davis Ridge zostały nazwane dla pana i pani Willis P. Davis. Dla pułkownika Davida C. Chapmana (zdjęcie po prawej), który zaakceptował pomysł Davisów i pomógł uzyskać wsparcie finansowe od Rockefellerów, mamy teraz Mt. Mt. Kephart jest nazwany dla Horace Kephart, który rzucił pracę jako bibliotekarz i mieszkał przez lata wśród ludzi Smoky Mountains (i napisał o nich w Our Southern Highlanders).

Mt. Cammerer został nazwany dla Arno B. Cammerer, dyrektora National Park Service.

Maloney Point oraz Morton i Webb Overlooks zostały również nazwane dla osób, które osiągnęły wiele w sukcesie tworzenia Parku Narodowego Great Smoky Mountains.

Koszt i wartość

Wszystko razem wzięte, nabycie ziem potrzebnych dla Parku wyniosło ponad 12 milionów dolarów. Według dzisiejszych standardów, wartość rynkowa jest niezmierzona. Jednak ani wtedy, ani dziś nie można porównać wartości z tym, co zostało stworzone i zachowane w postaci Parku Narodowego Great Smoky Mountains. Różnorodność roślin (ponad 1500 gatunków), dzika przyroda, możliwości rekreacji (800 mil szlaków pieszych i konnych), pstrągowe strumienie, mieszanka pięknych dolin, takich jak Cades Cove i wysokich szczytów, takich jak Mt. LeConte. Jeśli widziałeś Smokies w jesiennej okazałości, lub wiosennej odnowie, lub nawet zapierające dech w piersiach górskie widoki zimą, wiesz, że nie ma sposobu, aby umieścić wartość pieniężną na ziemiach Parku. Z perspektywy czasu, interesy biznesowe muszą być zadowolone. Obszar ten odwiedza 10 milionów turystów rocznie, a przychody są takie, że Tennessee nie ma podatku dochodowego, w dużej mierze dzięki popularności obszaru Smokies.

What’s in a Name: Great Smoky (Smokey, Smokie) Mountains National Park

Jak Park Narodowy Great Smoky Mountains otrzymał swoją nazwę? Nazwa Smokies pochodzi od niebieskiej mgły, która zawsze unosi się wokół szczytów i dolin. Cherokee nazywali je shaconage, (shah-con-ah-jey) lub „miejsce niebieskiego dymu”.

As for the spelling, just as many folks call them „smokey” as do those who call them „smoky”. Słownik podaje, że obie pisownie są dopuszczalne. Czy mówisz Smokies, Smokys, czy Smokys nie ma znaczenia. Wszystkie one przywołują tę samą wizję, którą miliony odwiedzających każdego roku zabierają ze sobą po wizycie w Parku. Jeśli chodzi o „Great” w Great Smoky Mountains, trzeba odwiedzić Smokies, aby w pełni zrozumieć tę część nazwy.

Wizytacja Parku

1940 Dedykacja przez Prezydenta Franklina D. Roosevelta

W pierwszym pełnym roku otwarcia Parku odwiedziło go ponad milion osób. Liczba odwiedzin stale rosła (z wyjątkiem lat wojny w latach czterdziestych), aż do momentu, gdy prawie dziesięć milionów odwiedzających rocznie korzysta z dobrodziejstw Parku Narodowego. Nie wszystko jednak jest w porządku. Liczba odwiedzających jest tak duża, że ma to negatywny wpływ na środowisko. Smokies są jeszcze bardziej zadymione niż kiedykolwiek wcześniej. Zanieczyszczenia zaczynają mieć trwały wpływ na piękne górskie widoki. Rozwój wokół Parku stworzył niewiarygodne korki w niektórych momentach sezonu turystycznego, szczególnie w weekendy. Urzędnicy szukają sposobów na rozwiązanie tych problemów. Nie będzie to łatwe, ponieważ jedna wielka obietnica została złożona w oryginalnym statucie, że nigdy nie będzie opłaty za wstęp i że Park Narodowy Great Smoky Mountains będzie zawsze chroniony dla przyjemności wszystkich ludzi dla przyszłych pokoleń.

Więc Park jest nadal „robiony”. Musimy zrobić to, co do nas należy, aby cieszyć się Parkiem, ale także pomóc chronić go dla naszych przyszłych pokoleń. Przestrzegaj korzystnych ograniczeń, które są nakładane na odwiedzających, a wszyscy będziemy mogli cieszyć się Parkiem przez następne pokolenia.

Więcej informacji o Parku

Próbowaliśmy tutaj podsumować 17 lat wysiłków i szczegółów na temat tego, jak powstał Park Narodowy Great Smoky Mountains. Brakuje wielu szczegółów i być może niektóre zasłużone osoby zostały pominięte. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Parku, jego wczesnych mieszkańcach i osobach odpowiedzialnych za jego utworzenie, zdobądź kopie następujących książek:
Our Southern Highlanders, Horace Kephart, 1961, University of Tennessee Press
The Making of A National Park, Carlos C. Campbell, 1964, University of
Tennessee Press
Fotografie dzięki uprzejmości Służby Parku Narodowego Great Smoky Mountains

.