Gary Brooker

Wczesne życieEdit

Urodzony w Hackney Hospital, East London, 29 maja 1945 roku, Brooker dorastał w Hackney, zanim rodzina wyprowadziła się do Middlesex (Bush Hill Park, a następnie do pobliskiego Edmonton). Jego ojciec Harry Brooker był zawodowym muzykiem, grał na pedal steel guitar z Felix Mendelssohn’s Hawaiian Serenaders, a jako dziecko Brooker uczył się gry na fortepianie, kornecie i puzonie. W 1954 roku rodzina przeniosła się do nadmorskiego kurortu Southend-on-Sea, Essex, gdzie Brooker uczęszczał do Westcliff High School for Boys. Jego ojciec zmarł na atak serca, gdy Gary miał 11 lat, co zmusiło jego matkę do pracy, aby związać koniec z końcem, podczas gdy Brooker sam podjął się pracy w papierniczym kółku. Kiedy opuścił szkołę, poszedł do Southend Municipal College, aby studiować zoologię i botanikę, ale zrezygnował, aby zostać profesjonalnym muzykiem.

CareerEdit

Brooker założył The Paramounts w 1962 roku ze swoim przyjacielem gitarzystą Robinem Trowerem. Zespół zdobył szacunek w ramach rozwijającej się w latach 60. brytyjskiej sceny R&B, która przyniosła The Beatles, The Animals, The Spencer Davis Group, The Rolling Stones i wielu innych. The Rolling Stones, w szczególności, byli fanami Paramounts, dając im gościnne billingi na kilku pamiętnych koncertach we wczesnych latach 60-tych.

W 1966 roku Brooker założył Procol Harum ze swoim przyjacielem Keithem Reidem. „A Whiter Shade of Pale” jest światowym hitem, z którego Procol Harum jest najbardziej znane, ale melancholijny wokal Brookera i emocjonalna, eklektyczna gra na fortepianie były kluczową częścią muzycznej mieszanki Procol Harum przez cały czas trwania kariery zespołu. We wczesnych latach Brooker, organista Hammonda Matthew Fisher i Trower byli wiodącymi muzycznymi siłami zespołu, ale po tym jak różnice w stylu stały się zbyt duże i Fisher i Trower odeszli, Brooker był zdecydowanym liderem aż do rozpadu zespołu w 1977 roku. Brooker rozpoczął karierę solową i wydał album No More Fear of Flying w 1979 roku.

W tym samym roku, Brooker dołączył do zespołu przyjaciela i sąsiada Erica Claptona. Z Brookerem w składzie, wydali studyjny album Another Ticket. Clapton zwolnił cały zespół w 1981 roku, ale on i Brooker pozostali dobrymi przyjaciółmi od tego czasu, i byli przez wiele lat sąsiadami w Surrey Hills. Brooker dołączył do Claptona podczas kilku jednorazowych koncertów charytatywnych na przestrzeni lat. Brooker zaśpiewał główny wokal w utworze Alan Parsons Project „Limelight”, na ich albumie Stereotomy z 1985 roku. Brooker zaśpiewał główny wokal w piosence „No News from the Western Frontier”, singlu z albumu Hi-Tec Heroes holenderskiego wykonawcy Ad Visser.

Nowe wcielenie Procol Harum, prowadzone przez Brookera, kontynuowało trasę koncertową po świecie, świętując swoją 40. rocznicę w lipcu 2007 roku z dwoma dniami muzycznych rewelacji na St John’s Smith Square w Londynie. Brooker koncertował również z Ringo Starr’s All-Starr Band w 1997 i 1999 roku, a także był członkiem Bill Wyman’s Rhythm Kings przez kilka lat, pojawiając się na trzech ich albumach i koncertując z zespołem. 28 września 1996 roku, jako Gary Brooker Ensemble, zorganizował koncert charytatywny, aby zebrać fundusze dla swojego lokalnego kościoła, St Mary and All Saints, w Surrey. Powstała z tego koncertu płyta CD Within Our House, wydana pierwotnie na CD fanklubu w limitowanym nakładzie 1000 sztuk, stała się od tego czasu nagraniem kolekcjonerskim. Wśród jego gości i artystów wspierających znaleźli się Dave Bronze, Michael Bywater, Mark Brzezicki i Robbie McIntosh.

Jeszcze w 1996 roku Brooker pojawił się w filmowej adaptacji Evity Andrew Lloyd Webbersa w reżyserii Alana Parkera z udziałem Madonny, Jonathana Pryce’a i Antonio Banderasa. Wcielając się w rolę Juana Atilio Bramuglia, zaśpiewał piosenkę „Rainbow Tour” z Peterem Polycarpou i Antonio Banderasem. Brooker powiedział, że jego największy pojedynczy zarobek w jego karierze był z jego wygląd w filmie.

Na 29 listopada 2002 roku, był wśród muzyków i piosenkarzy uczestniczących w George Harrison tribute koncert, Concert for George, na którym śpiewał główne wokale na ich wersji „Old Brown Shoe”. Brooker przyczynił się do Harrisona albumy All Things Must Pass, Gone Troppo i Somewhere in England.

W kwietniu 2005 roku, jako Gary Brooker Ensemble, grał wyprzedany koncert charytatywny w Guildford Cathedral w pomocy tsunami apel, grając mieszankę Procol Harum i solowe utwory i aranżacje klasycznych i duchowych utworów. Jego goście i artyści wspierający obejmowały Andy Fairweather Low i Paul Jones (ex-Manfred Mann).

W dniu 28 października 2009 roku, Brooker został przedstawiony z BASCA w uznaniu ich unikalny wkład do muzyki.

W maju 2012 roku, Procol Harum zostały zmuszone do odwołania resztę swoich dat w Republice Południowej Afryki po Brooker złamał czaszkę po upadku w swoim pokoju hotelowym. Upadek nastąpił w dniu 67 urodzin Brookera. Zespół był częścią trasy British Invasion Tour po RPA wraz z Moody Blues i 10cc. Wyzdrowiał wystarczająco, aby zespół podjął rozległą trasę po USA z Yes i koncertował w Europie w 2013 roku, kilka z orkiestrami symfonicznymi.

.