Elihu

Elihu, pisane też Eliu, w Biblii hebrajskiej pocieszyciel Hioba, biblijnego prototypu niezasłużonego cierpienia. Ponieważ mowa Elihu, która pojawia się w Księdze Hioba (rozdziały 32-37), różni się stylem od reszty dzieła, a także dlatego, że nie jest on wspomniany w innych miejscach – tak jak pozostali trzej pocieszyciele – uczeni uważają jego fragment za późniejszą interpolację, być może dokonaną przez uczonego w Piśmie, który uznał, że tematyka Księgi Hioba zbytnio zbliża się do bluźnierstwa.

Spostrzeżenia Elihu różnią się od tych, które przedstawili Zophar, Eliphaz i Bildad, trzej główni pocieszyciele Hioba. Zamiast podkreślać ideę, że cierpienie jest karą za grzeszne czyny, Elihu koncentruje się na grzesznej reakcji Hioba na jego niezasłużone cierpienie. Hiob, jego zdaniem, reaguje, kwestionując sprawiedliwość Bożych dróg i w istocie jest z tego powodu przewrotnie dumny. Zamiast tego Hiob powinien uznać swoje cierpienie jako dobroczynną dyscyplinę prowadzącą do pojednania z Bogiem. W wyjątkowym dla pocieszycieli stwierdzeniu Elihu mówi także o nadludzkim pośredniku, który pomoże przywrócić Hioba Bogu. Elihu kończy swoje wywody, podkreślając Bożą wszechmoc i sprawiedliwość

.