Traumatic Globe Luxation

Inschrijven in de Residents and Fellows wedstrijd
Inschrijven in de International Ophthalmologists wedstrijd

Alle bijdragers:

Toegewezen redacteur:

Review:
Toegewezen status Up to Date

door Gangadhara Sundar, MD op 15 augustus 2020.

Globe luxatie is een zeldzame aandoening die zich spontaan of na een trauma kan voordoen, waarbij er sprake is van een volledige prolaps van de globe uit de orbit. Verschillende graden van globe luxatie kunnen in de klinische praktijk worden aangetroffen met verschillende klinische/functionele en structurele resultaten.

Classificatie

Er kunnen verschillende classificaties worden gebruikt in verband met globe luxatie.

Het kan worden geclassificeerd als partieel of incompleet (prolaps van de oogbol alleen met een structureel intacte oogzenuw en extraoculaire spieren) of Compleet (prolaps samen met een doorgesneden oogzenuw en extraoculaire spieren).

Aternatief kan de aandoening worden ingedeeld in luxatie alleen (onvolledige avulsie), dislocatie (prolaps van de oogbol in de bijholten of intracraniële holte) of volledige avulsie.

Etiologie

Gebaseerd op de etiologie kan een luxatie van de oogbol worden ingedeeld in spontaan, vrijwillig en post-traumatisch. Spontane luxatie kan optreden zonder bewuste inspanning, met of zonder predispositie factoren. Vrijwillige luxatie van de oogbol is het kunnen uitstulpen van de oogbol van de patiënt, meestal door eenvoudige bewuste ooglidmanipulatie en traumatische luxatie treedt op na een trauma. Trauma lijkt de meest voorkomende etiologie voor de luxatie van de oogbol te zijn, met als spectrum verkeersongevallen, surfplankletsel en andere vormen van extreme sporten, menselijke en dierlijke beten, stomp of penetrerend letsel in huis. Verkeersongevallen lijken de meest voorkomende oorzaak te zijn.

Er zijn ook 56 gerapporteerde gevallen (71 globes) van zelf enucleatie/auto enucleatie (Oedipisme Rex) sinds 1933-2015 met een aanzienlijk deel ofwel van onderliggende psychische aandoeningen (meestal schizofrenie) of die onder invloed van recreatieve drugs.

Gutsen was een bruut gevecht waarbij een strijder succes had als hij met zijn duim de oogbol van de tegenstander naar buiten zou drukken door plotselinge hevige torsie op de globe. Dit was vele jaren geleden een veel voorkomende oorzaak van luxatie van de oogbol. Verrassend genoeg werd in deze ogen geen ernstige of blijvende schade gemeld. Het werd ook gemeld bij obstructieve bevalling als een probleem als gevolg van foutieve toepassing van een tang tijdens de bevalling.

In het algemeen kan luxatie van de oogbol spontaan optreden, na een trauma, of geassocieerd worden met andere systemische ziekten zoals schildklier oogziekten, ondiepe oogkassen (syndroom van Crouzon), chronisch obstructieve longziekten, floppy eye lid syndroom, hoge orbitale vetgehalten, of laxe extraoculaire spieren. Mechanische manoeuvres zoals Valsava, ooglidmanipulatie, algehele anesthesie, inbrengen en verwijderen van contactlenzen en trauma zijn ook gemeld als oorzaak van een luxatie van de oogbol.

Figuur 1. Globe luxatie bij het syndroom van Crouzon. Let op de ondiepe orbit op de CT-scan

Epidemiologie

Traumatische luxatie van de globe is een zeldzame aandoening met slechts 106 gevallen gemeld tot 2018.9 Amaral et al meldden dat het vaker voorkomt bij mannen 4.7:1 met een gemiddelde leeftijd van 29,5 jaar (5 – 74 jaar).Traumatische luxatie van de oogbol in de bijholten is nog zeldzamer en tot 2016 werden er slechts 24 gevallen gemeld met een man-vrouwverhouding van 6:1, waarvan 42% werd veroorzaakt door verkeersongevallen. De sinus maxillaris is het vaakst betrokken (87,5%), gevolgd door de sinus ethmoideus (12,5%).

Figuur 2. CT-scan van de luxatie van de oogbol: (links) coronaal aanzicht, in de sinus maxillaris; en (rechts) sagittaal aanzicht

Pathofysiologie

Figuur 3. Globe luxatie door val op een ijzeren hek.

Geïsoleerde anterieure luxatie van de oogbol alleen, zonder avulsie van de oogzenuw of extraoculaire spier, treedt op wanneer een stomp voorwerp wordt ingebracht in de superomediale baan, tussen de oogbol en de superomediale baan. Dit veroorzaakt niet alleen een prolaps van de oogbol, maar wordt ook gevolgd door een secundaire ernstige reflex spasme van de orbicularis oculi waardoor de oogbol op zijn plaats wordt vergrendeld. Terwijl het ooglid normaal gesproken een belangrijke preventieve rol speelt bij een prolaps van de oogbol, kunnen stompe of scherpe voorwerpen die men in het dagelijks leven tegenkomt, zoals handvatten van fietsen, cadeauverpakkingsbuizen, deurklinken, hekken, enz. een prolaps van de oogbol veroorzaken als gevolg van secundair verhoogde intraorbitale druk, terwijl het bovenste ooglid naar achteren wordt geduwd.

Een tweede mechanisme is het coup-contre coup letsel, dat vaak geassocieerd wordt met craniofaciaal trauma.

Een derde mechanisme is het directe gevolg van plotselinge vermindering van het volume van de orbitale holte na inblaasfracturen, typisch van het orbitale dak. Paradoxaal genoeg kunnen grote verplaatste orbitale uitblaasfracturen een prolaps van de oogbol in een van de paranasale sinussen veroorzaken – meestal de sinus maxillaris en minder vaak de sinus ethmoidalis en nog zeldzamer de intracraniële holte.

Een avulsie van de oogzenuw en/of de extraoculaire spier(en) ten gevolge van de luxatie van de oogbol kan worden veroorzaakt door scherpe voorwerpen, of door een benig fragment dat de oogzenuw kan doorsnijden, hetgeen nog wordt verergerd door een extreme voorwaartse verplaatsing van de oogbol. De laatstgenoemde beweging kan een volledige ontwrichting van de oogzenuwvezels ter hoogte van de lamina cribrosa veroorzaken, die geen myelineschede hebben. Extraoculaire spierbetrokkenheid komt ook vaak voor na ernstig maxillofaciaal trauma, b.v. bij Fort II of III fracturen, waarbij bijna 90% van de midfaciale fracturen die in verband worden gebracht met oogtrauma gepaard gaan met een aanzienlijke proptosis of een zekere mate van luxatie van de oogbol.

Morris et al hadden drie hypotheses voorgesteld voor luxatie van de oogbol. De eerste is dat een langwerpig voorwerp dat de mediale orbit binnendringt, kan fungeren als een steunpunt dat de globe naar voren duwt. De tweede hypothese is dat een wigvormig voorwerp de orbit mediaal binnendringt en de globe anterieur verplaatst. De derde oorzaak is een directe doorsnijding van de oogzenuw door een penetrerend scherp voorwerp.

Figuur 4. Globe luxatie met superieure orbitale rand fractuur29

Clinische kenmerken

Figuur 5. Complete avulsie van de oogbol36

De klinische symptomen kunnen variëren van een volledig asymptomatische patiënt (onderliggende psychiatrische aandoeningen – ‘la belle indifference’) tot een patiënt met ernstige pijn en verlies van gezichtsvermogen. Acute presentatie omvat een onrustige patiënt met overvloedige bloedingen, periorbitale ecchymose, duidelijke proptosis met onbeweeglijke oogbol met secundair blepharospasme. In zeldzame gevallen kan ook het afgesneden uiteinde van de oogzenuw zichtbaar zijn.

Naast gezichtsverlies kan persisterende luxatie van de oogbol ook leiden tot andere complicaties zoals hoornvliesslijtage, blootstellingskeratopathie, secundaire blepharospasme en pthisis bulbi in een laat stadium als gevolg van oculaire ischemie en/of hoornvliesperforatie. Levensbedreigende complicaties zoals meningitis, intracraniële bloeding en lekkage van cerebrospinaal vocht zijn ook gerapporteerd. In gevallen van auto-enucleatie kunnen het letsel en de complicaties ernstiger zijn en zelfs levensbedreigend. Deze omvatten gezichtsvelddefecten, niet alleen in het ipsilaterale oog, maar ook in het contralaterale oog als gevolg van chiasmale schade die temporale velddefecten veroorzaakt, en ook neurovasculaire sequale zoals subarachnoïdale bloeding.

Verlies van extraoculaire spier(en)” wordt gemeld wanneer één of meer spieren zijn geavulteerd of doorgesneden. De meest betrokken spier is de mediale rectus, gevolgd door respectievelijk de inferieure rectus, de superieure rectus, de laterale rectus en de schuine spier, in die volgorde.

Bij een typische luxatie van de oogbol is de oogbol buiten de baan zichtbaar, maar in zeldzame situaties kan de patiënt een ‘lege holte’ hebben. In dergelijke situaties kan de oogbol in een van de bijholten terechtkomen (sinus maxillaris gevolgd door de sinus ethmoide). Verschuiving van de oogbol in de sinus paranasalis kan gemakkelijk worden verklaard door grote verplaatste “blow out” fracturen. Zorgvuldig onderzoek is nodig wanneer het trauma de sinus ethmoide betreft, vanwege de nabijheid van de schedelbasis met mogelijke liquorlekkage (‘liquor fistula’).

Even zeldzamer kan luxatie van de globe in de voorste schedelgroeve optreden na een uitgebreide en verplaatste frontale fractuur van het orbitale dak, met een combinatie van hoge intraorbitale druk en dehiscentie van het orbitale dak als oorzakelijke factoren.

Behandeling

Behandeling van de globe luxatie is een oogheelkundige en medische noodsituatie, omdat de meeste gevallen eindigen met een slechte visuele prognose ondanks de beste en vroegtijdige behandeling. Er zijn twee manoeuvres beschreven om de geluxeerde oogbol te repositioneren. Beide vereisen enige vorm van medewerking van de patiënt en indien mogelijk met enige sedatie en/of anesthesie met een orbicularis- of aangezichtszenuwblokkade. De eerste manoeuvre wordt uitgevoerd terwijl de patiënt wordt gevraagd naar beneden te kijken. Het bovenste ooglid wordt zachtjes en stevig naar boven getrokken terwijl de oogbol tegelijkertijd wordt ingedrukt met de wijsvinger van de andere hand om de oogbol te herpositioneren. De tweede methode is met behulp van de Desmares retractor die tussen het bovenste ooglid en de oogbol wordt ingebracht. Zodra de tip onder het ooglid is, wordt digitale manipulatie uitgevoerd om de globe in te drukken en te herpositioneren in de orbit.

Figuur 6. Illustratie van de techniek van het handmatig repositioneren van de globe luxatie. (a) Vraag de patiënt naar beneden te kijken terwijl we het bovenste ooglid naar boven trekken en met de wijsvinger van de andere hand naar beneden en naar achteren duwen zoals aangegeven met de pijl. (b) Zelfde procedure maar met gebruik van desmares om het bovenste ooglid te helpen trekken.

In gevallen die gepaard gaan met beschadiging van de oogzenuw of de extraoculaire spier, moet zo vroeg mogelijk een passende restauratie worden uitgevoerd om de oogbol anatomisch volledig te herstellen en hopelijk ook functioneel te herstellen. Secundaire procedures die kunnen worden overwogen zijn het uitvoeren van een tarsohaphy, retractiereparatie van het bovenste ooglid, orbitale fractuurreparatie, en orbitale decompressie in ernstige gevallen. Een hoge dosis intraveneuze corticosteroïden en neuroprotectieve middelen kan ook worden overwogen om posttraumatische ontsteking en oedeem te verminderen. Panje et all bevelen in eerste instantie 1 mg dexamethason/kg lichaamsgewicht aan, gevolgd door 0,5 mg/kg om de zes uur gedurende de volgende 24 uur, en 1 mg/kg per dag gedurende één of twee dagen voor het oogzenuwletsel. Na een geslaagde verkleining van de oogbol moet de patiënt onmiddellijk verlichting van de pijn hebben en zijn gezichtsvermogen en extraoculaire spierfunctie terugkrijgen indien er geen schade is aan de oogzenuw en de extraoculaire spier. Een dergelijk functioneel herstel is gemeld tot een week na de luxatie.

Behandeling van een luxatie van de oogbol in de bijholte is vergelijkbaar met de reparatie van een blow out fractuur, maar veel delicater uitgevoerd met zo min mogelijk iatrogeen trauma en onnodige vertraging.

Er zijn twee technieken om de in de paranasale sinussen geluxeerde oogbol te repositioneren. De eerste is directe tractie op de globe met instrumentele hulp. De tweede is manuele repositie van de oogbol via een trans maxillaire of trans nasale benadering. In deze gevallen is nauwe samenwerking met een craniomaxillofaciaal chirurgisch team essentieel voor een goede belichting met zo weinig mogelijk trauma voor de vitale orbitale structuren, waaronder de oogbol en de oogzenuw. De orbitale reconstructie kan dan worden uitgevoerd met autoloog bot of, wat gebruikelijker is, met een van de alloplastische implantaten – titaniumplaten, poreus poplyethyleen of bioresorbeerbare implantaten.

Afbeelding 7. (a) Patiënt pre op; (b) Patiënt post op met tarsoraphy 3 weken, (c,d) Patiënt na 4 weken, let op de volledige oogbeweging en het bereiken van 20/20 gezichtsscherpte27

Tabel 1. Stapsgewijze behandeling bij globe luxatie
Tijdlijn Aanpak Notitie
Op Spoedeisende Hulp Algehele beoordeling, noteer noodsituatie

a. levensbedreigend

b. visusbedreigend

Oftalmologische beoordeling

CT-scan

Beslis of de repositie van de globe direct kan worden uitgevoerd, als er geen avulsie van de oogbol of extraoculaire spier is

Hoofdletsel

Retrobulbar hemorragie, Globe luxatie

Optische zenuw avulsie

Extraoculaire spieren avulsie

Orbitale fractuur

Geef analgeticum (iv, per oraal, plaatselijk)

Probeer de oogbol te repositioneren met behulp van handmatige oogrepositionering

Intraoperatief Opsporen en opnieuw hechten van de extraoculaire spier, tarsoraphy, bovenooglid retractie herstel, orbitale fractuur herstel, en orbitale decompressie in ernstige gevallen Hoge dosis intraveneuze corticosteroïden en neuroprotectieve middelen kunnen ook worden overwogen om posttraumatische ontsteking en oedeem te verminderen

Figuur 8. Globe luxatie in orbitale fractuur; (a) presentatie van de globe luxatie; (b) let op de superieure orbitale rand fractuur; (c) fractuur reconstructie met globe repositie; en (d) één week post op.29

Bij patiënten die zich presenteren met autoenucleatie, moet de behandeling bestaan uit psychiatrisch overleg, voorzorgsmaatregelen bij zelfdoding en het verzekeren van steun van de familie. Snelle parenterale tranquilisatie is vaak nodig als profylaxe tegen zelfmoord en verdere zelfverminking.

De volgorde van behandeling is dus in eerste instantie repositie van de oogbol, gevolgd door exploratie en herstel van de avulsie van de extraoculaire spieren indien aanwezig, bij voorkeur zo snel mogelijk. Hoe langer de oogbol en de orbitale structuren verzakt zijn, hoe slechter de structurele en dus functionele en zelfs esthetische prognose als gevolg van oculaire ischemie, blootstellingskeratopathie, extraoculaire spierretractie binnen de orbit. Het behoud van de oogbol, zelfs bij patiënten met gezichtsverlies, is belangrijk met het oog op esthetische en psychologische overwegingen van de patiënt en de familie.

In uitzonderlijke gevallen van ofwel meervoudige en volledig avulsie van de oogbol samen met de oogzenuw en de extraoculaire spieren of bij patiënten die zich laat presenteren met ernstige blootstelling, corneale perforatie of phthisis, kan enucleatie worden uitgevoerd (5,9% ). Enucleatie is daarom de laatste optie in het beheer van deze aandoening, en mag alleen worden gedaan wanneer de integriteit van de wereldbol niet kan worden geherpositioneerd en opnieuw geplaatst na alle mogelijke inspanningen, en ook in dergelijke gevallen van volledige oogzenuw en extra oculaire spier avulsie. Bij dergelijke patiënten moet de oogkas worden gerehabiliteerd, hetzij als een uitgestelde primaire procedure of secundair met een orbitaal implantaat en een aangepaste prothese om het normale uiterlijk te herstellen en zo de psychologische revalidatie te bevorderen.

Samenvatting

De luxatie van de oogbol is een van de spoedgevallen in de oogheelkunde omdat het het gezichtsvermogen van de patiënt bedreigt. Vroegtijdige diagnose en juiste behandeling door de globe te herpositioneren en te proberen alle extra oculaire spieren weer aan te hechten zal leiden tot de mogelijkheid van herstel van het gezichtsvermogen, een beter cosmetisch en fysiologisch resultaat, en verbetert de psychologische status van de patiënt.

Ingediend als erkenning van en namens de Asia Pacific Ophthalmic Trauma Society (APOTS)

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Kiratli H, Tumer B, Bigic S. Management of traumatic luxation of the globe. Acta Ophthalmol Scand. 1999;77:340-2
  2. 2.0 2.1 Lang G, Bialasiewicz A, Rohr W. Beideseitige traumatische avulsio bulbi. Klin Mbl Augenheilk. 1991;198:112-6
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Gupta H, Natarajan S, Vaidya S, Gupta S, Shah D, Merchant R, et al. Traumatic eye ball luxation: A stepwise approach to globe salvage. Saudi J Opthalmology. 2017;31:260-5
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 Viji R, Yazhini T. Traumatische luxatie van de oogbol: Een nieuwe eenvoudige behandeling. J ophthalmic Sci Res. 2017;55(2):145-7
  5. 5.0 5.1 Noman SA, Mostafa Ibrahim Shindy. Immediate Surgical Management of traumatic dislocation of the eye globe into the maxillary sinus: Report of a rare case and literature review. Craniomaxillofac, trauma Reconstr. 2017;10:151-8
  6. Jellab B, Baha A, Moutaouakil A. Behandeling van ernstig cranio-orbito-faciaal trauma met een dislocatie van de oogbol in de sinus maxillaris. Bull soc Belge Ophtalmol. 2008;37-41
  7. 7.0 7.1 Vahdati SS, Sadeghi H. Orbitale dakfractuur: Dislocatie van de oogbol in de voorste schedelgroeve. JAEMCR. 2011;2(1):47-9
  8. Tok L, Tok O, Argun T, Yilmaz O, Gunes A, Unlu E, et al. Bilaterale traumatische globe luxatie met doorsnijding van de oogzenuw. Case REp Ophthalmol. 2014;5(3):429-34
  9. Roka N, Roka Y. Traumatische luxatie van de oogbol met doorsnijding van de oogzenuw na verkeersongeval: verslag van twee gevallen en beknopt literatuuroverzicht. Nepal J Ophthalmol. 2018;10(20):196-202
  10. Hindman H, Shikumaran D, Halfpenny C, Hirschbein M. Traumatische oogbolluxatie en enucleatie veroorzaakt door een bijtverwonding bij de mens. Ophthalmic Plast Reconstr Surg. 2007;23(5):422-3
  11. Paya C, Delyfer M, Thoumazet F, Pechemeja J, BOCQUET J, Korobelnik J, et al. Traumatic optic nerve avulsion: Een casus verslag. J Fr Ophthalmol. 2012;35(5):360
  12. Oedipus Rex
  13. Jones N. Self Enucleation and psychosis. BR J Ophthalmol. 1990;74(9):571-3
  14. 14.0 14.1 FAN AH. Auto enucleatie: A Case Report and Literature review. Psychiatry. 2007
  15. 15.0 15.1 Khan JA, Buescher L, Ide CH, Ben Pettigrove. Medische behandeling van zelf enucleatie. Arch Ophthalmol. 1985;103:386-9
  16. 16.0 16.1 Gauger EH, Souber RK, Richard C Allen. Complications and oucomes after autoenuclation. Curr Opin Ophthalmol. 2015;26:429-38
  17. Gould GM, Pyle WL. Anomalies and curiosities of medicine. New York. The Julian Press Inc. 1956; 527-528.
  18. Khanduja S, Aggarwal S, Solanki S, Khanduja N, Sachdeva S. ‘Globe Luxation’: A Dramatic Complication of Forceps Assisted Vaginal Delivery. Indian J Pediatrics. 2015 Aug;82(8):759-60.
  19. Pujari A, Bajaj M s, Regani H, Jayaram N. Post traumatic complete globe luxation. Delhi J Ophthalmol. 2017;28(54).
  20. 20.0 20.1 20.2 Kunesh J, Katz S. Spontane globe luxatie geassocieerd met het plaatsen van contactlenzen. Arch Ophthalmol. 2000;118(4):410-1
  21. Eing F, Cruz AAV e. Surgical treatment of globe subluxation in the active phase of the myogenic type of Graves orbitopathy: case reports. Arq Bras Oftalmlogica. 2012;75
  22. Clendenen S, Kostick D. Ocular globe luxation under general anesthesia. Anesth Analg. 2008;107:1630-1
  23. Amaral M, Carvalho M, Ferreira A, Mesquita R. Traumatic globe luxation associated with orbital fracture in a child: a case report and literature review. J Maxillofac Oral Surg. 2015;14:323-30
  24. 24,0 24,1 Lida S, Kogo M, Siguira T, Mima T, Matsuya T. Retrospectieve analyse van 1502 patiënten met aangezichtsfracturen. Int J oral Maxillofac Surg. 2001;30:286-90
  25. 25.0 25.1 25.2 25.3 Amaral MBF, Nery AC. Traumatische globe dislocatie in paranasale sinussen: Literatuuroverzicht en behandelingsrichtlijnen. J Cranio-Maxillo-Facial Surg. 2016;1-6
  26. NG J, Payner T, Holck D, Martin R, WT Nunery. Orbitaal trauma veroorzaakt door fiets handremmers. Ophthal Plast Reconstr Surg. 2004;20(1):60-3
  27. Santos T, Vajgel A. Avulsion of globe following maxillofacial trauma. J Craniofac Surg. 2012;62(7):812-3
  28. Sardos D Saint, Hamel P. Traumatische globe luxatie bij een 6-jarig meisje dat met een tube inpakpapier speelde. J AAPOS. 2007;11:406-7
  29. 29.0 29.1 Nauli R, Kartiwa A, Dahlan R, Boesoirie SF, Boesoirie K, Prahasta A. Visual Recovery After Combining Immediate Reposition with Early Intravenous Steroid and Neuroprotective Agent Administration in a Patient with Traumatic Globe Subluxation: Een casusverslag. APAO Congres. 2018.
  30. Poroy C, Cibik C, Bulent Yazici. Traumatische globe subluxatie en intracranieel letsel veroorzaakt door fietsremhendel. Arch Trauma Res. 2016;5(3)
  31. 31.0 31.1 Boesoirie SF, Thaufiq L. Reconstructie van Supraorbitale fractuur met Globe Prolapse met behulp van Miniplate en Screw. In: The 11th National Congres and 32nd Annual Meeting IOA. 2006
  32. 32.0 32.1 32.2 Abreshami M, Aletaha M, Bagheri A, Bagheri SH, Shahin Yazdani. Traumatische subluxatie van de oogbol in de sinus maxillaris. Ophthal Plast Reconstr Surg. 2007;23(2):156-8
  33. Kang B Do, Jang MH. A case of blowout fracture of the orbital wall with eyball entrapped within ethmoid sinus. Korean J Ophthalmol. 2003;17:149-53
  34. 34.0 34.1 Tranfa F, Matteo G Di, Salle F Di, Bonavolonta G. Traumatic displacement of the globe into the ethmoid sinus. J Ophthalmol. 2000;130(2):253-4
  35. 35.0 35.1 35.2 Pillai S, Mahmood MA, Limaye SR. Complete evulsie van de oogbol en de oogzenuw. BR J Ophthalmol. 2015;71:69-72
  36. 36,0 36,1 Morris W, Ossborn F, JC Flemming. Traumatische evulsie van de globe. Ophthal Plast Reconstr Surg. 2002;18:261-7
  37. 37.0 37.1 Middleton T, Smith R. Optic nerve avulsion secondary to traumatic enucleation. Neurochirurgie. 1987;21:89-91
  38. Sundar G. Orbital Fractures. Principles. concepts and managament. Sundar G, redacteur. Imaging Science Today, USA; 2018
  39. Suzuki N, Fujitsu K, N Tanaka. Traumatische enucleatie van de oogbol-verslag van een geval en overwegingen betreffende het pathogene mechanisme van intracraniële complicaties. No Shinkei Geka. 1988;16:1293-7
  40. Plager D, Parks M. Herkenning en herstel van de verloren rectusspier. Een verslag van 25 gevallen. Oogheelkunde. 1990;97:131-7
  41. Kim S, Baek S. Traumatic dislocation of the globe into the maxillary sinus associated with extraocular muscle injury. Graefe’s Arch Clin Exp Ophthalmol. 2005;243:1280-3
  42. Pereira FJ, Bettega RN de P, Cruz AAV e. Management of globe luxation followed by traumatic liquoric fistula: case report. Arq Bras Oftalmlogica. 2011;74:58-60
  43. Shimia M, Sayyahmelli S. Traumatic displacement of the globe into the brain. Rawal Med J. 2009;34
  44. Gollapudi PR, Nandigama PK, Sharath Kumar Maila. Traumatische intracraniële prolaps van de oogbol-een casusverslag. Br J Neurosurg. 2013;27(1)
  45. Tse D. Simple maneuver to reposit a subluxed globe. Arch Ophthalmol. 2000;118(3):410-1
  46. 46.0 46.1 Kelly EW, Fitch MT. Recurrent spontaneous globe luxation: A Case Report and review of manual reduction techniques. J Emerg Meidicine. 2013;44:17-20
  47. Love J, Love NB. Luxatie van de oogbol. AM J Emerg Med. 1993;11:61-3
  48. Panje W, Gross C, Anderson R. Sudden blindness following facial trauma. Otolaryngol Heade Neck Surg. 1981;89:941-8
  49. 49.0 49.1 Haggerty C, Roman P. Repositioning of a traumatically displaced globe with maxillary antrostomy: review of the literature and treatment recomedations. J Oral Maxilofac Surg. 2013;71:1915-22
  50. Choudhury D, Sharma PK. Een casus verslag van traumatische dislocatie van oogbol. Niger J Ophthalmol. 2016;24:89-91
  51. Shore D, Anderson D, Cutler N. Voorspelling van zelfmutilatie bij gehospitaliseerde schizofrenen. Am J Psychiatry. 1978;135:1406-7
  52. 52.0 52.1 Kumari E, Chakraborty S, Ray B. Traumatic globe luxation: a case report. Indian J Ophthalmol. 2015;63(8):682-4
  53. 53.0 53.1 Gupta R, Gupta P. Complete globe protrusion post trauma. ISOR J Dent Med Sci. 2013;3(6):28-9
  54. Amaral MBF, Carvalho MF, Ferreira AB, Alves RM. Traumatic globe luxation asscociated with orbital fracture in a child: A case report and literature review. J Maxillofac Oral Surg. 2012;1:323-30

Leave a Reply