operatie aan de verzonken borst – Medisch specialisten

Overzicht van pectus excavatum (trechterborst)

Pectus excavatum presenteert zich als een aandoening waarbij abnormale groei van het borstbeen het doet lijken alsof een persoon een verzonken borst heeft. Bij ernstiger gevallen van pectus excavatum heeft het hele midden van de borstkas een ingehold of uitgehold uiterlijk, waardoor een diepe deuk in de lichaamsvorm ontstaat.

Hoewel pectus excavatum meestal kort na de geboorte kan worden waargenomen, verergert de ernst van een ingevallen borstbeen gewoonlijk tijdens de groeispurten die normaal in de adolescentie optreden.

Een andere naam voor pectus excavatum is trechterborst, en de aandoening komt veel vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Pectus excavatum komt naar verluidt voor bij een (geschatte) 1 op 150-1000 geboorten, waarbij mannen in de verhouding 3:1 in aantal groter zijn dan vrouwen. In sommige van de meest ernstige gevallen kan een volledig ontwikkelde pectus excavatum de interne werking van hart en longen belemmeren. Echter, zelfs mildere vormen van pectus excavatum hebben de potentie om kinderen zich zeer zelfbewust te laten voelen. Met chirurgische ingrepen kan elke resulterende misvorming worden gecorrigeerd.

Symptomen van pectus excavatum

Voor de meerderheid van degenen die pectus excavatum ervaren, is het enige teken van de aandoening een lichte indeuking in de borst. In sommige gevallen neemt deze indeuking in de vroege adolescentie in diepte toe, en kan deze tot in het volwassen leven blijven verergeren.

Compressie van het hart en de longen, veroorzaakt door druk op het borstbeen, kan optreden in meer ernstige gevallen van pectus excavatum. Enkele veel voorkomende symptomen kunnen zijn:

• lagere inspanningstolerantie
• hartkloppingen of een snelle hartslag
• terugkerende infecties van de luchtwegen
• hoesten of piepende ademhaling
• pijn op de borst
• hartgeruis
• vermoeidheid en moeheid

Oorzaken van pectus excavatum

De precieze oorzaak van pectus excavatum is nog niet bekend, hoewel veel deskundigen geloven dat het (ten minste soms) kan worden geërfd. Rapporten suggereren dat ongeveer 37% van de mensen met pectus excavatum een naast familielid heeft die ook de aandoening heeft.

Diagnose van pectus excavatum

Een eenvoudig lichamelijk onderzoek is meestal voldoende om pectus excavatum te diagnosticeren. Uw arts kan echter enkele verdere tests willen uitvoeren om te controleren op eventuele hart- of longproblemen die met deze aandoening kunnen worden geassocieerd. Dergelijke tests kunnen omvatten:

• een röntgenfoto van de borst om een beeld te maken van de mate van vervorming van het borstbeen en eventuele verplaatsing van het hart
• een CT-scan (gecomputeriseerde tomografie) die gedetailleerde dwarsdoorsnede-beelden kan producerendoorsnedebeelden kan maken om te controleren of uw hart en longen beklemd zijn
• een elektrocardiogram om uw hartritme te controleren en eventuele problemen met onregelmatige hartslagen vast te stellen
• een echocardiogram dat geluidsgolven gebruikt om real-time beelden te maken van het functionele gedrag van uw hart en hartkleppen
• een longfunctietest zal het volume lucht vaststellen dat uw longen kunnen opslaan, en hoe snel u kunt in- en uitademen
• met een inspanningstest worden uw hart- en longfuncties tijdens inspanning gecontroleerd

Behandeling van pectus excavatum

Hoewel pectus excavatum via een chirurgische ingreep kan worden hersteld, is deze behandeling gewoonlijk alleen beschikbaar voor mensen die matige tot ernstige symptomen van de aandoening ondervinden. Degenen wier symptomen aanzienlijk milder zijn, kunnen merken dat fysiotherapie veel kan doen om te helpen. Sommige specifieke oefeningen kunnen bijvoorbeeld helpen bij het ontwikkelen van een betere houding en het bevorderen van een grotere mate van uitzetting van de borstkas.

chirurgische opties

Wanneer er aanwijzingen zijn voor een matige tot ernstige pectus excavatum, kan er een chirurgische oplossing zijn. Hier kunnen de twee meest voorkomende chirurgische procedures worden ingedeeld op basis van het soort incisie dat wordt gebruikt om de aandoening te corrigeren:

Grote incisie

Een centrale incisie brengt het borstbeen aan het licht, zodat het misvormde kraakbeen dat de ribben en het onderste borstbeen verbindt, gemakkelijk kan worden verwijderd. Met behulp van chirurgische stutten of gaassteunen wordt het borstbeen dan teruggeplaatst en vastgezet. Deze extra steunen kunnen na zes maanden tot een jaar worden verwijderd.

Kleine incisie

Om een minimaal invasieve chirurgische ingreep uit te voeren, worden kleine incisies gemaakt onder de arm aan beide zijden van de borstkas. Met behulp van chirurgische instrumenten en een kleine glasvezelcamera wordt vervolgens een afgeronde metalen staaf onder het borstbeen geplaatst. Dit staafje helpt het borstbeen een natuurlijker positie aan te nemen en blijft twee jaar zitten voordat het wordt verwijderd.

Ongeacht welke methode wordt toegepast, de meeste mensen die corrigerende chirurgie ondergaan zijn tevreden met de resulterende verandering van hun uiterlijk. Om de beste resultaten te bereiken, wordt een chirurgische ingreep meestal uitgevoerd in de periode waarin de groeispurten van adolescenten het meest waarschijnlijk zijn. Niettemin hebben ook sommige volwassenen baat gehad bij deze chirurgische remedie.

Kansen op herstel van pectus excavatum

Fysieke therapie en een passende chirurgische ingreep kunnen meestal veel doen om deze aandoening te verhelpen, vooral als het gaat om kinderen en jonge volwassenen.

Voorkomen van pectus excavatum

De meeste adolescenten willen er net zo uitzien als hun leeftijdgenoten, en kunnen dus soms begeleiding nodig hebben om met hun aandoening om te gaan. Contact leggen met anderen die met soortgelijke problemen te maken hebben, via pectus excavatum-forums en -organisaties, kan ook waardevolle steun bieden.