Harlow
Vroege geschiedenisEdit
De vroegste afzettingen zijn die van een Mesolithisch (circa 10.000 v. Chr.) jachtkamp dat in de jaren 1970 door Davey in Northbrooks is opgegraven (Ongepubliceerd), op de voet gevolgd door de grote en nog niet opgegraven afzettingen van Neolithisch vuursteen naast Gilden Way. Deze afzettingen zijn vooral bekend vanwege de grote hoeveelheden aan het oppervlak gebonden bewerkt vuursteen. Aanzienlijke hoeveelheden bewerkt vuursteen suggereren een georganiseerde bewerking van vuursteen in het gebied. Grote hoeveelheden afval liggen in het gebied en er zijn onder meer bijlen, hamers, klingen, deuvels en andere boorwerktuigen en multifunctionele vuurstenen zoals schrabbers gevonden. Een georganiseerde veldwandeling in de late jaren 1990 door Bartlett (ongepubliceerd) geeft aan dat het grootste deel van het gebied, zo’n 80 hectare, bewerkt vuursteen voortbracht uit het Neolithicum tot de Bronstijd met een vleugje Mesolithicum. Dit wijst erop dat er van 5000 v. Chr. tot 2000 v. Chr. georganiseerde industrie bestond. De afzettingen zijn zo groot en verspreid dat bij eventuele grote archeologische werkzaamheden in het gebied hiermee rekening moet worden gehouden voordat met de grondwerkzaamheden wordt begonnen. Harlow was in de Romeinse tijd de plaats van een kleine stad (rond het spoorwegstation Harlow Mill) met een aanzienlijke stenen tempel.
Latere geschiedenisEdit
De vermelding in het Normandische Domesday Book luidt: Herlaua: St Edmunds Abbey voor en na 1066; Geoffrey van Graaf Eustace; Thorgils van Eudo de Rentmeester; Richard van Ranulf, broer van Ilger. Molen, 7 bijenkorven, 8 kolven, 43 stuks vee, 3 veulens. De molen is nu een 300 jaar oud monumentaal gebouw en restaurant.
Het oorspronkelijke dorp, vermeld in het Domesday Book, ontwikkelde zich als een typische plattelandsgemeenschap rond wat nu bekend staat als Old Harlow, waarvan veel gebouwen nog overeind staan. Hiertoe behoort bijvoorbeeld de op de monumentenlijst geplaatste St Mary’s Church in Churchgate Street. Mary’s Church in Churchgate Street. De voormalige kapel staat in vervallen staat in een veld dat ooit deel uitmaakte van Harlowbury Abbey, staat op de eerste plaats van de monumentenlijst en is een beschermd monument.
Kingsmoor House aan Paringdon Road staat op de tweede plaats van de monumentenlijst en dateert uit de 18e eeuw. Het werd gebouwd als herenhuis en was eigendom van plaatselijke families, waaronder de families Risden, Houblon en Todhunter. Later werd het gebruikt als privéschool en gemeentekantoor voordat het in verval raakte. Sindsdien is het gerestaureerd en omgebouwd tot woonappartementen.
The New TownEdit
De oorspronkelijke Harlow New Town werd gebouwd na de Tweede Wereldoorlog om de overbevolking in Londen en de omliggende gebieden te verlichten als gevolg van de verwoestingen die werden aangericht door de bombardementen tijdens de Blitz. Harlow was, samen met plaatsen als Basildon, Stevenage en Hemel Hempstead een resultaat van de New Towns Act van 1946, waarbij het masterplan voor Harlow in 1947 werd opgesteld door Sir Frederick Gibberd. De stad werd vanaf het begin gepland en er werd rekening gehouden met het bestaande landschap. Een aantal landschappelijke wiggen – die later bekend werden als Groene Wiggen – werden ontworpen om de stad te doorsnijden en de wijken van de stad van elkaar te scheiden. De ontwikkeling omvatte de marktstad Harlow, nu een wijk die bekend staat als Old Harlow, en de dorpen Great Parndon, Latton, Tye Green, Potter Street, Churchgate Street, Little Parndon, en Netteswell. Elk van de buurten van de stad is zelfvoorzienend met zijn eigen winkelgebieden, gemeenschapsvoorzieningen en pubs. Gibberd nodigde veel van ’s lands meest vooraanstaande naoorlogse architecten uit om gebouwen in de stad te ontwerpen, waaronder Philip Powell en Hidalgo Moya, Leonard Manasseh, Michael Neylan, E.C.P. Monson, Gerard Goalen, Maxwell Fry, Jane Drew, Graham Dawbarn, H.T. Cadbury-Brown en William Crabtree. Harlow heeft een van de meest uitgebreide fietspadennetwerken van het land, dat alle delen van de stad verbindt met het stadscentrum en de industriegebieden. Het fietsroutenetwerk bestaat grotendeels uit de oorspronkelijke oude stadswegen.
De autoriteiten van de stad bouwden in 1951 het eerste voetgangersgebied van Groot-Brittannië en de eerste woontoren in moderne stijl, The Lawn; het is nu een Grade II monumentaal gebouw. Gibberd’s tromp-l’oeil terras in Orchard Croft en Dawbarn’s maisonnetteblokken in Pennymead zijn ook opmerkelijk, net als Michael Neylan’s baanbrekende ontwikkeling in Bishopsfield. De eerste wijk, Mark Hall, is een beschermd gebied. Van 1894 tot 1955 maakte de parochie Harlow deel uit van het Epping Rural District van Essex. Van 1955 tot 1974 was Harlow een stadsdistrict.
Het stadscentrum en veel van de buurtwinkelvoorzieningen hebben een ingrijpende herontwikkeling ondergaan, evenals veel van de oorspronkelijke gebouwen van de stad. Vervolgens zijn veel van de oorspronkelijke stadsgebouwen, waaronder de meeste gezondheidscentra, het winkelcentrum Staple Tye en veel industriële eenheden herbouwd. Het oorspronkelijke stadhuis van Gibberd, een herkenningspunt in de stad en gebouwd in 1958, werd gesloopt en in de jaren 1980 vervangen door een nieuw stadscentrum en het winkelgebied The Water Gardens.
HerontwikkelingEdit
Sinds het een nieuwe stad werd, Harlow heeft verschillende uitbreidingsfasen doorgemaakt, waarvan de eerste de “mini-uitbreiding” was die ontstond door de bouw van de landgoederen Sumners en Katherines in het midden tot het eind van de jaren zeventig ten westen van de bestaande stad. Sindsdien is Harlow verder uitgebreid met de Church Langley wijk die in 2005 werd voltooid, en de nieuwste wijk Newhall heeft de eerste fase van zijn ontwikkeling voltooid, met de tweede fase die in 2013 van start ging. Het eveneens voltooide Harlow Gateway Scheme omvatte eerst de verplaatsing van het Harlow Football Stadium & de bouw van een nieuw hotel, appartementen en een restaurant naast het treinstation van Harlow Town. Fase 2 van dit plan omvatte de bouw van 530 ecowoningen op het terrein van het voormalige sportcentrum en de bouw van de Harlow Leizurezone naast het college van de stad in de late jaren 2000/begin jaren 2010.
Andere belangrijke ontwikkelingen die worden overwogen, omvatten zowel een noordelijke als een zuidelijke rondweg van de stad, en een aanzienlijke uitbreiding naar het noorden, na de voltooide uitbreiding naar het oosten. De plannen voor Harlow North, waarvoor momenteel nog geen vergunning is afgegeven, behelzen een uitbreiding van de stad over de uiterwaarden aan de noordgrens van de stad, naar het naburige Hertfordshire. Het plan werd gesteund door het voormalige parlementslid Bill Rammell, alle drie de fracties in de raad van Harlow en de regionale vergadering van Oost-Engeland. Het wordt tegengewerkt door de Hertfordshire County Council, de East Herts Council, Mark Prisk, parlementslid voor Hertford en Stortford in wiens kiesdistrict de ontwikkeling zou plaatsvinden, en alle betrokken parochies. Het verzet wordt gecoördineerd door een plaatselijke groep die in het naburige East Hertfordshire is gevestigd. Een poging om Harlow North als “Eco Town” aan te wijzen werd in april 2008 verworpen door de minister van Volkshuisvesting, parlementslid Caroline Flint.
Het zuiden van het stadscentrum onderging ook een grote opknapbeurt, met de bouw van het nieuwe Civic Centre en de herinrichting van de beroemde Water Gardens van de stad in de jaren tachtig, een landschap dat op de monumentenlijst van English Heritage staat.
In 2004 won de Harlowse zakenman Mo Ghadami zijn zaak bij het Hooggerechtshof om een uitbreiding van het Harvey Centre van de stad voor een bedrag van vele miljoenen euro’s tegen te houden. De in Iran geboren ondernemer, die zijn zaak persoonlijk verdedigde, wist de heer Richards ervan te overtuigen de bouwvergunning van Harlow DC voor het project te vernietigen. In zijn vonnis steunde hij Ghadami’s bewering van “duidelijke vooringenomenheid of vooringenomenheid” in het besluit, als gevolg van de voortdurende deelname van Michael Garnett, de voorzitter van de planningscommissie, aan het planningsproces nadat hij telefonisch had geprobeerd Ghadami over te halen om in te stemmen met het plan.
In 2011 kondigde de regering de oprichting van een bedrijvenzone in de stad aan. Harlow Enterprise Zone bestaat uit twee afzonderlijke terreinen in ontwikkeling, in Templefields en London Road, waarbij het London Road-terrein is verdeeld in noordelijke en zuidelijke bedrijvenparken.
Toegestane ontwikkeling (van kantoor naar woningen) flatsEdit
Een belangrijk overheidsbeleid om ontwikkelaars toe te staan kantoorruimte om te zetten in woningen heeft geleid tot een wildgroei van nieuwe flats van “konijnenhok”-formaat, die vervolgens worden verhuurd aan wachtlijstgezinnen van de Londense gemeente. Deze worden gebouwd onder toegestane ontwikkelingsrechten, wat betekent dat de lokale overheid hen geen bouwvergunning kan weigeren.
Leave a Reply