Fascia Transversalis

Fascia Transversalis is de binnenste buitenste laag van de transversus abdominis spier die wordt bekleed door een dunne laag fascia.

Anterior en posterior oppervlakken van elk van de drie platte spieren wordt bedekt door een laag van diepe (of investerende) fascia. Opvallend is de laag diep bij de transversus abdominis spier (de fascia transversalis), die beter ontwikkeld is anders zijn deze lagen onopvallend.

De fascia transversalis is een ononderbroken laag diepe fascie die de buikholte omzoomt en doorloopt tot in de bekkenholte. Zij doorkruist de middellijn anterior, associeert met de fascia transversalis van de tegenoverliggende zijde, en is doorlopend met de fascia aan de inferieure zijde van het diafragma. Posterieur is zij aaneengesloten met de diepe fascie die de spieren van de achterste buikwand bedekt en hecht zij aan de fascie thoracolumbar.

Na aanhechting aan de kam van het ilium, vermengt de fascie transversalis zich met de fascie die de spieren bedekt die geassocieerd zijn met de bovenste regio’s van de bekkenbeenderen en met soortgelijke fascie die de spieren van de bekkenholte bedekt. Op dit punt wordt het de pariëtale pelvische (of endo-pelvische) fascie genoemd.

Er is dus een ononderbroken laag van diepe fascie rond de buikholte die dik is in sommige gebieden, dun in andere, vastgehecht of vrij, en deelneemt aan de vorming van gespecialiseerde structuren.

Extent

• Superiorly, it’s constant with the quite similar layer lining the inferior aspect of the diaphragm- the diaphragmatic fascia and inferiorly with the fascia lining the iliacus muscle – the fascia iliaca.

Belangrijke kenmerken

• De fascia transversalis vertoont een ovale opening ongeveer 1,2 cm boven het middenrif, diepe liesring genaamd, die doorgang geeft aan de zaadstreng bij de man en het ronde ligament van de baarmoeder bij de vrouw.
• Het creëert een buisvormige verlenging rond de zaadstreng in de creatie van interne fascia spermaticum.
• Het verlengt zich in het dijbeen over de femorale vaten en creëert de voorste wand van de femorale schede.
• Alle primaire slagaders van de buikholte bevinden zich diep in de fascia transversalis, maar de hoofdzenuwen bevinden zich erbuiten. Dit verklaart waarom de femorale vaten binnen de femorale schede liggen en de femorale zenuwen erbuiten.
• Hierdoor ontstaat de tractus iliopubicus, de verdikte inferieure rand van de fascia transversalis in het liesgebied. Dit tractus verschijnt als een vezelige band die parallel en posterieur (diep) aan het liesligament loopt.

Clinische betekenis

Buikincisies

De abdominale incisies worden over het algemeen door chirurgen gemaakt om meer over de buikholte te weten te komen en de gewenste operatie uit te voeren. De studenten geneeskunde in opleiding moeten enige notie hebben van deze incisies. De abdominale incisies kunnen soms incisionele hernia’s veroorzaken. Hieronder volgt een kort overzicht van enkele typische incisies:

Midline Incision

Deze incisie wordt in de middellijn langs de linea alba aangebracht. Het is eenvoudiger om de incisie boven de navel te maken omdat de linea alba breder is in deze regio. De randen van de incisie zijn:

• Het is zo goed als bloedeloos.
• Er worden geen spiervezels doorgesneden.
• Er worden geen zenuwen gekwetst.
• Het geeft toegang tot beide zijden van de buik.

Het nadeel van de supra-umbilicale incisie is het feit dat de genezing inferieur is en kan resulteren in een incisie-hernia. De infra-umbilicale incisie is veiliger omdat de nauwe aanhechting van recti de ventrale incisiehernia voorkomt.

Paramediane incisie

Deze incisie is gezonder in verhouding tot de mediane incisie. De voorwand van de rectusschede wordt blootgelegd en ongeveer 2,5 cm lateraal en evenwijdig aan de middellijn ingesneden. De voorwand van de schede wordt vrijgemaakt van de pezige kruispunten. De rectusspier wordt lateraal teruggetrokken met de zenuwtoevoer compleet en de achterwand van de schede wordt blootgelegd. De achterwand van de schede wordt vervolgens samen met de fascia transversalis en het peritoneum ingesneden. De wond wordt in lagen gesloten. Bij een paramediane incisie is de postoperatieve zwakte en de incidentie van incisiehernia minimaal. Daarom wordt deze incisie het vaakst toegepast.

Mcburney’s Incision/ Gridiron Incision

Deze incisie wordt meestal toegepast voor appendicectomie. Er wordt een schuine incisie gemaakt in de regio van de rechter iliacale fossa, ongeveer 5 cm boven en mediaal van de voorste superieure iliacale wervelkolom, in een rechte hoek ten opzichte van de spino-umbilicale lijn.

De externe oblique, interne oblique en transversus abdominis spieren worden ingesneden of gesneden in de lijn van hun vezels en teruggetrokken om de fascia transversalis bloot te leggen. Daarom wordt het ook wel spiersplitsende incisie genoemd. De fascia transversalis en het pariëtale peritoneum worden ingesneden om de buikholte te openen, de incisie wordt in lagen gesloten. Deze incisie heeft geen postoperatieve zwakte.

Kocher’s Incisie (rechter subcostale incisie)

De incisie wordt 2 tot 5 cm onder en evenwijdig aan de rechter costale rand gemaakt. Deze incisie wordt gebruikt om de galblaas en de bijbehorende kanalen te onderzoeken.

Transversale incisie: De transversale incisie in het onderste deel van de buik (met lichte concaviteit naar boven) wordt ongeveer 2 cm onder de navel langs de huidplooi (lijn van Venus) gemaakt. Hij wordt gebruikt om meer te weten te komen over de bekkenorganen, met name bij operaties die verband houden met de baarmoeder en de eierstokken.