Extensor Carpi Ulnaris Instabiliteit bij Atleten – Diagnose en Behandeling☆

Dit artikel richt zich specifiek op extensor carpi ulnaris (ECU) peesinstabiliteit bij atleten. ECU instabiliteit treedt op wanneer insufficiëntie van de fibro-osseous subsheath de ECU pees toelaat om uit de distale ulnaire groef te subluxeren, wat kan resulteren in pijnlijk knakken van de pees aan de ulnaire zijde van de pols. De oorzaken zijn meestal een acute traumatische scheuring van de subschede of chronische degeneratie van de subschede. Blessures worden vaak gezien bij stok-, racket-, en clubatleten (d.w.z. hockey, honkbal, golf, en tennis). Een zorgvuldige anamnese en lichamelijk onderzoek zijn de sleutels tot diagnose, maar geavanceerde beeldvorming kan een rol spelen, vooral bij de beoordeling van concomitante ulnocarpale compartiment pathologieën als oorzaken van ulnar-zijdige pijn in de pols. Acute en chronische verwondingen van de subsheath omvatten een spectrum van presentaties waaronder pijn en ongemak met provocatie van ECU instabiliteit, openlijke instabiliteit en pijnlijk knakken van de ECU, en een chronisch incompetente subsheath met ECU tendinopathische veranderingen en extensor tenosynovitis. De initiële conservatieve behandeling bestaat uit immobilisatie van de onderarm in pronatie met de pols geïmmobiliseerd in een positie van extensie en radiale deviatie. Bij aanhoudend pijnlijk knakken van de ECU, kan de behandeling tijdens het seizoen bestaan uit het gebruik van cortisone injectie om te proberen pijnloos knakken te bereiken totdat reparatie of reconstructie kan worden uitgevoerd in het laagseizoen. Chirurgische behandeling is aangewezen in refractaire gevallen en kan bestaan uit herstel van de gescheurde rand van de ECU subsheath of, wat vaker voorkomt, reconstructie van het extensor retinaculum om een stabiliserende sling voor de pees te creëren.