De groene toeleveringsketen: Echte duurzaamheid, of slechts een – GROTE – marketingstunt?

Bedrijven met het label Green Supply Chains beginnen synoniem te worden voor duurzaamheid, betrouwbaarheid, kwaliteit en vooruitstrevendheid.

Om die reden klimmen bedrijven wereldwijd koortsachtig naar de hoogste gebouwen om hun toewijding aan duurzaamheid in de toeleveringsketen te schreeuwen en de duurzame acties te beschrijven die zullen volgen ‘volgens hun initiatieven voor 2020’.

Ik wil niet hatelijk overkomen, maar er heeft zich een duidelijk onderscheid gevormd tussen merken die duurzaamheid in de toeleveringsketen in de praktijk brengen en merken die duurzaamheid in de toeleveringsketen aan de man brengen.

“Het concept van GSCM (Green Supply Chain Management) is om milieudenken te integreren in supply chain management (SCM)” (Chin 2015).

Het gebruik van milieu- en sociale initiatieven om de waarde van een merk te vergroten, rechtvaardigt geen groene labeling. Een echt groene toeleveringsketen is een toeleveringsketen die strategieën en acties implementeert om de prestaties te verbeteren op gebieden die anders schadelijk zijn voor mensen, planeet en winst.

The Branded Supply Chain

Om het discours tussen groene toeleveringsketens en de bedriegers te begrijpen, moet men zich eerst verdiepen in de ideologie van branded toeleveringsketens.

Genius echt.

Wat is de eenvoudigste manier om ervoor te zorgen dat een potentiële consument inclusie, intimiteit en loyaliteit voelt voor je merk en producten?

Simpel… Breng het merk en het product zo dicht mogelijk bij de consument, en zorg ervoor dat ze zich er verdomd goed bij voelen.

“De Branded Supply Chain is het model om ervoor te zorgen dat je merk meer is dan alleen een verzameling ideeën, logo’s en richtlijnen. Branding van je supply chain betekent dat je je supply chain gebruikt als vehikel voor je merkverhaal om loyaliteit te inspireren en winst op de lange termijn veilig te stellen” (Mee 2015).

Een goed gebrandmerkte supply chain kan ook een groene supply chain worden. Maar een merk profileren als duurzaam of verantwoord voordat er daadwerkelijk acties voor duurzame ontwikkeling zijn uitgevoerd, is slechts zelfactualisatie van het merk. Self actualizing merk of groen wassen een merk is niet actief supply chain duurzaamheid.

Het is gewoon een grote marketing stunt.

Green Supply Chain Branding goed gedaan

Campbell’s soep is een bedrijf, en merk, dat dit soort lastige wateren heeft genavigeerd met finesse en vaardigheid.

“De agressieve afvalverminderingsinitiatieven van de Campbell Soup Company zijn net zo goed voor het merk als voor de winst van Campbell. Campbell heeft 4,5 miljoen dollar bespaard door alleen al het verpakkingsmateriaal te verkleinen en het bedrijf recyclet tot 85 procent van zijn afval. Ondertussen kun je niet anders dan het verhaal delen dat de productiefabrieken van Campbell worden aangedreven door (afval)soep!” (Mee 2015).

In dit geval was Campbell’s in staat om hun bottom-line te beïnvloeden, terwijl de top-line omzet en merkwaarde toenamen. De wederzijdse aard van hun toeleveringsketen en marketinginspanningen versterkte hun merk en was een win-winsituatie voor beide functies.

Toeleveringsketens zijn belangrijke verlengstukken van de toegevoegde waarde van een bedrijf voor de consument. Marketing van een duurzame supply chain-win is geen green washing, zolang het milieu en de consument niet aan de verliezende kant staan…

De waarheid wordt verteld

De ontwikkeling van een groene supply chain vereist holistische, structurele en methodologische verschuivingen in alle supply chain-strategieën en/of -acties.

Top-to-bottom consensus moet worden geïnitieerd om echte duurzame ontwikkeling te ontwikkelen.

Een van de elementen van SCM die veel gewicht in de schaal legt bij de uitkomst van een groene supply chain is inkoop en sourcing methoden. Inkoop is een functie die vaak een directe link legt tussen koper en leverancier.

Een recent rapport van CDP, verdiepte zich in duurzame supply chain-praktijken van 58 bedrijfsgiganten die de afgelopen jaren maatregelen hebben genomen om groene supply chains te creëren. Er was zeer hoopvol statistieken in het rapport, zoals; $ 14B is collectief bespaard als gevolg van de vermindering van de koolstofuitstoot binnen de 58 organisaties.

Green inkoop was een benadrukt element van het rapport, en terwijl verantwoordelijke en duurzame inkoop is uitgegroeid tot een groeiende zorg van deze bedrijven, hun leveranciers zijn niet bepaald zo enthousiast.

“Slechts 23% van de respondenten van leveranciers engageren zich op hun beurt met hun eigen leveranciers om emissies te verminderen, wat suggereert dat velen wellicht zakelijke kansen en financiële besparingen mislopen, stelt het rapport” (Hermes 2018).

Zoals gezegd, groene toeleveringsketens vereisen een holistische aanpak. Dit betekent, het betrekken en opleiden van leveranciers van duurzaamheidsinitiatieven en -doelstellingen, zodat zij tweede en/of derdelijnsleveranciers kunnen betrekken en opleiden. Zonder volledige naleving door leveranciers, op alle niveaus, is het actualiseren van groene supply chain-initiatieven bijna onmogelijk.

En, dit is niet alleen een mening.

In hetzelfde rapport van CDP werd onthuld dat de 58 bedrijfsgiganten geloven dat meer dan 4X de emissies die zich in hun supply chain-rapporten bevinden, in het milieu terechtkomen via actoren van de tweede partij, derde partijen en handelaren (cdp.net 2018).

Sommige wereldmerken hebben gezocht naar alternatieve oplossingen voor dit soort oncontroleerbare omstandigheden, die zich voordoen in de ongeziene diepten van toeleveringsketens. In sommige gevallen is gezien dat directe concurrenten samenwerken – binnen coalities – om onoprechte/niet-groene leveranciersorganen uit te roeien.

In 2015 namen vertegenwoordigers van “Apple, Microsoft, Huawei, Panasonic, Hitachi, Samsung, Canon, Toshiba en Ericsson deel aan een IPE-rondetafelconferentie, waar ze hun managementervaringen deelden en oplossingen voor de industrie verkenden” (Hower 2015). De Sustainable Apparel Coalition is een ander voorbeeld van gezamenlijke inspanningen van industrieleiders om de transparantie, kwaliteit en duurzaamheid van de toeleveringsketen binnen de textielindustrie te optimaliseren.

Hoewel dit allemaal katjes en koekjes zijn, blijven er structurele grenzen binnen de corporate duurzame ontwikkeling van inkoop en sourcing.

Wat zou het eventueel kunnen zijn?

Wel, laten we eens kijken. We hebben het over particuliere, for-profit, corporaties….

Zie onderstaande figuur…

Ongeacht de inspanningen die worden geleverd, om de status van groene toeleveringsketen te bereiken, zijn kosten nog steeds de grootste zorg van inkoopprofessionals. De druk op inkoopteams om de kosten te verlagen en de totale uitgaven te beperken, zal altijd groot blijven, zowel voor de aandeelhouders als voor de eigenaars. Om deze reden zijn innovatieve oplossingen nodig om ontwikkeling te stimuleren zonder winst op te offeren, of negatieve gevolgen te creëren voor mensen of de planeet.

Definitieve gedachten

Het creëren van een groene supply chain is een proces, dat een organisatorische consensus en een centrale focus/visie vereist.

De inspanningen voor duurzame ontwikkeling moeten dienen als een middel om winst te maken, parallel aan de positieve milieu- en sociale impact.

Dan, en alleen dan, moet een bedrijf duurzaamheid gebruiken als een platform voor het merk en de marketing van hun toeleveringsketen om op te staan!

Tot volgende week.