Angel Manfredy blikt terug: Ik hoorde een stem en wist dat ik nooit meer zou vechten

James Slater – Angel Manfredy, geboren op 30 oktober 1974 (de datum van de legendarische “Rumble In The Jungle”), was geboren om te vechten. En Manfredy vocht hard en vaak. Met meer dan 50 gevechten tijdens zijn 11-jarige pro carrière – Angel won 43 van hen, tot 8 verliezen en een gelijkspel – was de strijder uit Indiana enorm populair in zijn top jaren. Fans wisten dat ze Manfredy alles zouden zien geven als hij vocht.
Gaand in met, onder anderen, Floyd Mayweather, Arturo Gatti, Diego Corrales, Calvin Grove, Ivan Robinson, en Paul Spadafora, Manfredy bracht fans in vervoering met zijn heldendaden.
Recentelijk, was de enorm religieuze Manfredy zo vriendelijk om terug te kijken op zijn ring carrière.
Op zijn beste overwinningen:
“Mijn beste overwinning was zeker het Arturo Gatti gevecht. Toen ik Gatti versloeg (Manfredy won in 8 ronden in januari 1998), versloeg ik de piek, Arturo Gatti. Ik vertelde hem voor het gevecht dat het niet de afstand zou worden. Ik sneed hem, en ik sloeg hem neer met een gemene linkse hoek. Ik was verbaasd dat hij weer opstond, maar hij was een krijger. Dat gevecht, terugkijkend, was ik waarschijnlijk ook op mijn hoogtepunt. Ik was ook vrij goed tegen Ivan Robinson. Hij sprak zoveel onzin, en ik ging dwars door hem heen alsof hij niets was (Angel won een UD in april van 1999).”
Over de hardste stoter die hij ooit heeft gehad:
“De hardste stoter die ik heb bevochten was waarschijnlijk Gatti. Ik moest een aantal echte, echte klappen incasseren in dat gevecht. Maar ik was in de zone, en ik was gefocust. Zijn linkse hoek deed me pijn aan het hoofd, en dat wiegde me. Gatti deed me ook pijn aan het lichaam, ook met zijn linkerhand. Het was de vierde ronde, denk ik, en hij schudde me door elkaar met lichaamsschoten. Ik moest het incasseren, en dat deed ik. Wat niemand op dat moment wist, was dat ik mijn rechterhand had gebroken, en de laatste twee ronden had ik daar pijn van. Dus ik had te kampen met Gatti’s kracht en zijn agressie, en met de pijn in mijn hand. Het was zwaar.”
https://www.youtube.com/watch?v=mCSN1-VCBFc
Over zijn verlies in de tweede ronde tegen Floyd Mayweather in december 1998:
“Ik heb mezelf echt verslagen in dat gevecht, door 130 pond te wegen. Ik doodde mezelf door op gewicht te blijven terwijl ik wist dat ik naar lichtgewicht had moeten gaan en daar had moeten blijven. Toen ik het gevecht met Floyd inging, was ik de naam; ik wist toen nog niet wie hij was – helemaal niet. Ik zei tegen de promotors dat ik geen 130 pond meer kon halen, maar ze stuurden me wat geld, en dat deed me twee keer nadenken. Dus ik nam het gevecht aan, en ik denk zeker dat het voortijdig werd gestopt. Ik verdedigde mezelf, mijn handen waren omhoog, maar ik denk dat er politiek bij betrokken was; wat met zijn boksende familie. Er werd verwacht dat hij dat gevecht zou winnen.”
Over hoe taai Gatti werkelijk was:
“Gatti, in ons gevecht, raakte hij me met alles, ik had de handblessure, en we waren allebei op ons best. Het was meer dan alleen mijn hart dat dat gevecht won – het vergde alles wat ik had. Alles. Op dat moment was ik op het punt in mijn carrière waar ik gewoon elk obstakel moest overwinnen dat in mijn weg stond. Dat gevecht was ook een mentaal zwaar gevecht. Boksen is toch vooral mentaal. Toen ze het gevecht stopten, wist ik al dat ik zou winnen, ondanks hoe zwaar en slopend het gevecht was. Ik zou op een of andere manier gewonnen hebben, ik was gewoon zo hongerig en vastbesloten. Maar Gatti was geweldig, de taaiste man met wie ik ooit de ring heb gedeeld.”
https://www.youtube.com/watch?v=jPpJ_0i9T3o
Over zijn tevredenheid over zijn carrière:
“Ik ben tevreden met mijn pensioen. Ik herinner me mijn laatste gevecht tegen Craig Weber (LU10 in 2004). Ik ging de afstand, maar ik had hem erg toegetakeld, met overal bloed, en toen kreeg hij de beslissing. Toen, toen ik in mijn hoek zat, hoorde ik een stem. Ik wist meteen wiens stem het was, het was Jezus Christus. Hij zei me dat dat het was, en ik wist dat ik klaar was. Ik heb nooit meer getwijfeld. Ik vertelde mijn familie dat ik klaar was. Ik wist dat ik nooit meer zou vechten.”
#AngelManfredy