Reaktywna absorpcja HNO3 i H2SO4 w cząsteczkach soli morskiej (NaCl)

Kinetyczne informacje na temat zastępowania chlorku soli morskiej przez azotan zostały wydedukowane z badań w komorze smogowej nad reakcją unoszącego się w powietrzu NaCl z HNO3. Stwierdzono, że mierzalna reakcja zachodzi tylko wtedy, gdy cząsteczki NaCl występują w postaci kropli. Zastępowanie chlorków przez azotany było niezależne od wielkości, co wskazuje, że wytwarzanie produktu (gazowego HCI) było etapem ograniczającym szybkość reakcji. Szybkość tej reakcji była o ponad rząd wielkości wolniejsza niż szybkość, z jaką kwas azotowy może dotrzeć do kropli. Zastąpienie chlorków siarczanami w reakcji H2SO4 i NaCl zależało od wielkości cząstek, z czego wywnioskowano, że transport H2SO4 do aerozolu był procesem ograniczającym szybkość reakcji. Różnicę w reakcji obu kwasów tłumaczy fakt, że kwas siarkowy jest gatunkiem kondensującym, podczas gdy kwas azotowy jest gazem. Na podstawie ilości siarczanów w funkcji wielkości wydedukowano współczynnik absorpcji dla kondensującego kwasu siarkowego na poziomie 0,1 lub wyższym.

.