Leczenie chorób dziąseł

Szczegóły procedury

Jakie są niechirurgiczne metody leczenia chorób dziąseł?

• Profesjonalne czyszczenie zębów: Podczas typowej kontroli dentysta lub higienistka stomatologiczna usuwa płytkę nazębną i kamień nazębny, które gromadzą się i twardnieją na powierzchni zębów. (Płytka nazębna to „błona” pokrywająca zęby, która może prowadzić do powstawania ubytków i chorób dziąseł. Kamień nazębny to twardy, żółtawy osad na zębach,) Kiedy płytka nazębna i kamień nazębny osiągną taki poziom nagromadzenia, można je usunąć jedynie poprzez profesjonalne czyszczenie. Czyszczenie usuwa płytkę i kamień nazębny z powierzchni powyżej i poniżej linii dziąseł wszystkich zębów. Jeśli masz pewne oznaki choroby dziąseł, dentysta może zalecić profesjonalne czyszczenie zębów częściej niż dwa razy w roku.
• Skaling i root planing: Jest to zabieg głębokiego czyszczenia, niechirurgiczny, który wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Stwardniała płytka nazębna i kamień nazębny (zwany również kamieniem) są usuwane (skaling) powyżej i poniżej linii dziąseł. Ponadto, wszelkie szorstkie miejsca na korzeniu zęba są wygładzane (struganie). Wygładzenie szorstkich miejsc usuwa bakterie i zapewnia czystą powierzchnię dla dziąseł, aby ponownie przylgnęły do zębów.
• Dostosowane: Czasami kontrola płytki nazębnej i stanu zapalnego tkanki dziąseł może być wykonana bez operacji. Antybiotyki, z produktami takimi jak chlorowodorek minocykliny (Arrestin®) lub chlorheksydyna (PerioChip®), mogą być umieszczane w jamie ustnej w przestrzeni pomiędzy dziąsłami a zębami (kieszonki przyzębne).

Jakie są chirurgiczne metody leczenia chorób dziąseł?

• Chirurgia płatowa/operacja zmniejszenia kieszonek: Podczas tej procedury dziąsła są podnoszone do tyłu i usuwany jest kamień nazębny. W niektórych przypadkach wygładzane są nieregularne powierzchnie uszkodzonej kości. Ogranicza to obszary, w których mogą ukrywać się bakterie chorobotwórcze. Dziąsło jest następnie umieszczane w taki sposób, aby tkanka ściśle przylegała do zęba. Zmniejszenie przestrzeni pomiędzy dziąsłem a zębem ogranicza również obszary, w których mogą rozwijać się szkodliwe bakterie. Zmniejsza się również prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych, które mogą wynikać z chorób przyzębia.
• Przeszczepy kości: Do przeszczepów kości wykorzystuje się fragmenty własnej kości, kości syntetycznej lub kości pobranej od dawcy. Przeszczepy zastępują kość – i pomagają w jej odrastaniu – w miejscach zniszczonych przez chorobę przyzębia. W ten sposób przywraca się bezpieczne połączenie zębów z kością. Inna procedura, zwana inżynierią tkankową, skłania własny organizm do tworzenia nowej kości i tkanki w szybkim tempie.
• Przeszczepy tkanek miękkich: Procedura ta wzmacnia cienkie dziąsła lub wypełnia miejsca, w których dziąsła uległy cofnięciu (obszary, w których korzeń zęba jest odsłonięty). Przeszczepiona tkanka, najczęściej pobierana z dachu jamy ustnej, jest następnie zszywana na miejscu.
• Sterowana regeneracja tkanek: Wykonywana, gdy kość podtrzymująca zęby uległa zniszczeniu, procedura ta stymuluje wzrost tkanki kostnej i dziąsłowej. W połączeniu z chirurgią płatową, pomiędzy kość i tkankę dziąsła wprowadza się mały kawałek materiału przypominającego siatkę. Dzięki temu tkanka dziąsła nie wrasta w obszar, w którym powinna znajdować się kość, co pozwala na odrastanie kości i tkanki łącznej, aby lepiej podtrzymywać zęby.
• Chirurgia kostna: Chirurgia kostna wygładza płytkie kratery w kości spowodowane umiarkowaną i zaawansowaną utratą kości. Po wykonaniu operacji płatowej, kość wokół zęba jest ponownie kształtowana w celu zmniejszenia kraterów. Utrudnia to bakteriom gromadzenie się i rozwój.

W przypadku niektórych pacjentów niechirurgiczna procedura skalingu i strugania korzeni jest wszystkim, co jest potrzebne do leczenia chorób dziąseł. Chirurgia jest potrzebna, gdy tkanka wokół zębów jest niezdrowa i nie może być naprawiona za pomocą niechirurgicznych opcji.

Jakie leki są stosowane w leczeniu chorób dziąseł?

Antybiotyki mogą być stosowane w połączeniu z chirurgią i innymi terapiami lub samodzielnie. Antybiotyki zmniejszają lub tymczasowo zabijają bakterie choroby przyzębia. Zapobiegają one również niszczeniu mocowania zęba do kości.

Chlorheksydyna (Peridex®, PerioChip®, PerioGard® i inne nazwy handlowe dostępne bez recepty) jest antybiotykiem stosowanym do kontroli płytki nazębnej i zapalenia dziąseł (zapalenie dziąseł) w jamie ustnej lub w kieszonkach przyzębnych (przestrzeń między dziąsłami a zębami). Lek jest dostępny jako płyn do płukania jamy ustnej lub jako chip wypełniony żelatyną, który umieszcza się w kieszonkach po planowaniu korzeni. Lek jest uwalniany powoli przez około 7 dni. Inne antybiotyki, w tym doksycyklina, tetracyklina i minocyklina, są również stosowane w leczeniu choroby dziąseł.

Dodatkowo często zaleca się stosowanie pasty do zębów bez recepty o nazwie triclosan. Pasta ta zawiera fluor i antybiotyk, które redukują płytkę nazębną i zapalenie dziąseł.

Czy przed leczeniem choroby dziąseł konieczne są specjalne przygotowania?

Twój dentysta lub periodontolog może wykonać większość zabiegów w gabinecie. Czas potrzebny na wykonanie zabiegów, stopień dyskomfortu i czas potrzebny na wyleczenie różnią się w zależności od pacjenta. Inne czynniki to rodzaj i zakres zabiegu oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. Przed niektórymi zabiegami może być podane znieczulenie miejscowe w celu znieczulenia obszaru zabiegowego. W razie potrzeby może zostać podany lek, który pomoże Ci się zrelaksować.