L ondoloz I
W moim stosunkowo krótkim stażu jako przewodnik w Londolozi byłem już świadkiem kilku niezwykłych obserwacji, ale chyba żadnej tak dziwacznej jak para kopulujących żyraf.
Wszystko zaczęło się od doskonałych umiejętności eksperta tropiącego, Jerry’ego Hambany, kiedy zauważył samicę lamparta Finfoot leżącą pod gęstwiną Guarri. Młoda samica lamparta prześladowała stado impali, które pasły się na otwartym terenie w północnej części Londolozi. Na nieszczęście lamparcicy olśnienie zebr złapało jej zapach i zaalarmowało impale o jej obecności, wysyłając je poza jej zasięg.
Samica Finfoota wpatruje się w grupę zebr, które ujawniły jej obecność, ostatecznie rujnując na razie jej polowanie.
Córka samicy Nhlanguleni, urodzona w miocie dwóch, z których obie przeżyły do niepodległości.
Finfoot 3:3 Samica
Gdy znów się uspokoiła, spojrzałem w dal i zauważyłem dwie żyrafy wychodzące z zarośli na polanę. Po bliższym przyjrzeniu się przez lornetkę zobaczyłem, że był to samiec i samica. Samiec trzymał się bardzo blisko samicy, podążał za nią, gdy szła i opierał się klatką piersiową o jej grzbiet, gdy się zatrzymywała. Był on oczywiście zainteresowany spółkowaniem z nią. Zwróciłem na to uwagę moich gości.
Jerry wyjaśnił, że w ciągu 36 lat spędzonych w Londolozi widział żyrafę kopulującą tylko dwa razy i że mimo iż samiec ściga samicę przez wiele godzin, a czasem nawet dni, kopulacja trwa tylko sekundę. Wkrótce wszyscy w pojeździe byli bardziej zafiksowani na rytuale zalotów między najwyższymi ssakami lądowymi niż lampartem, który teraz odpoczywał w cieniu.
Młody byk żyrafy rusza, by zbadać status reprodukcyjny samicy.
Podeszliśmy bliżej i obserwowaliśmy tę fascynującą interakcję przez ponad pół godziny, gdy samiec podążał za samicą jak cień. W pewnym momencie samiec pochylił się i spróbował moczu samicy, co jest sposobem, w jaki samiec może stwierdzić, czy samica jest w rui / stanie reprodukcyjnym, w którym wyraźnie była ze względu na wytrwałość samca. (Aby uzyskać więcej szczegółów na temat tego jak żyrafy są przyciągane do siebie nawzajem przeczytaj post Richa Laburna na temat „Jak żyrafy łączą się w pary”).
Płci żyraf można zazwyczaj odróżnić po grubości ich rogów; samce mają znacznie grubsze rogi niż samice.
Wiele razy samiec próbował dosiąść samicy, ale za każdym razem mu się to nie udawało, ponieważ ona robiła dwa lub trzy kroki do przodu, co oznaczało, że nie wykorzystał swojej szansy. Takie zachowanie – które, jeśli pozwolicie, określę jako „trudne do zdobycia” – jest sposobem samicy na zmaksymalizowanie szansy, że bardziej dominujący samiec w okolicy wychwyci jej zapach i wyprze obecnego zalotnika, tak aby najsilniejsze geny zostały przekazane dalej. Kiedy zdecydowaliśmy, że obejrzymy jeszcze jedną próbę i jeśli samiec nie odniesie sukcesu, będziemy kontynuować nasze popołudnie, samiec wyskoczył do przodu, łapiąc nas i być może nawet samicę z zaskoczenia, i w końcu udało mu się ją dosiąść na wystarczająco długo, aby skopulować.
To był niesamowity spektakl widzieć tak wysokie, nieporęczne zwierzęta wykonujące coś, co wydawało się niemożliwym zadaniem i wszyscy cieszyliśmy się z sukcesu żyrafy, podziwiając ją w przyciszonych tonach i przybijając sobie piątki. Jerry nie mylił się co do tego, jak krótkie jest to spotkanie, ale na szczęście mój gość, Sabrina Davis była gotowa i uchwyciła moment, który jest tak rzadko spotykany.
Leave a Reply