Glyn Johns

Wczesna historiaEdit

Johns urodził się w Epsom, Surrey, Anglia. Jest ojcem Ethana Johnsa, starszym bratem Andy’ego Johnsa i wujkiem Willa Johnsa. Ethan Johns pracował jako inżynier i / lub producent z artystami takimi jak Ryan Adams, Paul McCartney, Laura Marling, Ray LaMontagne i Kings of Leon, podczas gdy Andy Johns inżynier z Rolling Stones, Led Zeppelin i Jimi Hendrix, albo na własną rękę lub pod okiem Eddiego Kramera.

Kariera w nagrywaniuEdit

Johns produkował i/lub inżynierował z takimi artystami jak Led Zeppelin, The Rolling Stones, the Beatles (Get Back Sessions), The Who, Eagles, Bob Dylan, Linda Ronstadt, Johnny Hallyday, the Band, Eric Clapton, the Clash, Ryan Adams, the Steve Miller Band, Small Faces, Spooky Tooth, the Easybeats, the Ozark Mountain Daredevils, Blue Öyster Cult, Emmylou Harris, Midnight Oil, New Model Army, Belly, Joe Satriani, Ronnie Lane, Rod Stewart with Faces, John Hiatt, Joan Armatrading, Buckacre, Gallagher and Lyle, Georgie Fame, Family, Helen Watson, Fairport Convention, Humble Pie i wielu innych.

W 1969 roku Led Zeppelin złożyli hołd Johns, włączając zdjęcie aktorki Glynis Johns na okładce Led Zeppelin II. Okładka była oparta na zdjęciu z czasów I wojny światowej. The Beatles odniósł się do Johns jako „Glynis” kilka razy podczas sesji Get Back.

W latach sześćdziesiątych, podczas gdy związany z brytyjskim zespołem rockowym The Presidents, Johns rozpoczął pracę jako inżynier studia nagraniowego w IBC Studios w Portland Place w Londynie i był w stanie przyjąć zespół podczas weekendów i spróbować swoich umiejętności w produkcji i nagrywaniu. The Presidents było jego pierwszą prawdziwą pracą produkcyjną, a w 1969 roku Johns został wezwany do uratowania kłopotliwej sesji Get Back dla The Beatles. Johns skomponował kilka wersji albumu, z których wszystkie zostały odrzucone przez zespół, zanim projekt został ostatecznie przekazany producentowi Philowi Spectorowi. Wersja Spectora stała się wydanym albumem, który otrzymał nowy tytuł Let It Be, który Johns nazwał „syropowatym ładunkiem bzdur”.

W 1971 roku nagrał i zmiksował album The Who’s Who’s Next. Jego wpływ na album Faces z 1971 roku A Nod Is as Good as a Wink… to a Blind Horse, który współprodukował z zespołem, można ocenić na podstawie wiadomości, która pojawia się po napisach końcowych: „Thank you Glyn, you made all the difference”. Johns wyprodukował dwa pierwsze albumy The Eagles. Choć odniosły one sukces, zespół, a zwłaszcza Glenn Frey, ścierał się z Johnsem o kierunek ich brzmienia. Po nagraniu dwóch piosenek na trzeci album (w tym pierwszego singla nr 1 „Best of My Love”), zwolnili Johnsa i wrócili do Kalifornii, aby dokończyć album. Produkcja Johns spowolnił w połowie lat 80-tych, choć podjął pracę z Midnight Oil, Nanci Griffith, i Belly.

Johns również wyprodukował 1977 Eric Clapton album Slowhand, w tym popularny hit „Wonderful Tonight”, napisany przez Clapton.

W 2011 roku, po kilku dekadach spędzonych w dużej mierze z dala od produkcji, Johns wyprodukował i inżynierii album Ryan Adams, Ashes & Fire. W lutym 2012 roku Johns rozpoczął pracę nad albumem Band of Horses, Mirage Rock.

Johns i Eric Clapton współpracowali ponownie przy wydawnictwie Claptona z 2016 roku I Still Do, 23. albumie Claptona.

.