Fran McCaffery

Lehigh Mountain HawksEdit

W Lehigh, McCaffery doprowadził do 49-39 rekord w jego trzyletniej kadencji z Mountain Hawks. W sezonie 1987-1988, McCaffery doprowadził Lehigh do jego drugiego NCAA Tournament Appearance w historii programu.

Podczas lat Fran w Lehigh, były one nazywane Inżynierami. Lehigh zmieniło swoją maskotkę po tym, jak Fran opuścił Lehigh.

UNC Greensboro SpartansEdit

McCaffery zamieścił rekord 90-87 w sześciu sezonach. W swoim pierwszym roku u steru, Greensboro kompilacji 15-13 rekord ogólny i 9-7 Southern Conference znak, dobre dla trzeciego miejsca w North Division. Był to 18. najbardziej poprawiony rekord w kraju wśród drużyn NCAA Division I.

W drugim sezonie McCaffery’ego, poprowadził Spartan do bezprecedensowych wysokości z 19-12 rekordem i 2001 SoCon Tournament Championship. Spartanie pokonali Chattanooga, 67-66, w finale i otrzymali SoCon’s automatyczną ofertę do turnieju NCAA. W następnym roku (2001-2002) McCaffery poprowadził Spartan do pierwszego sezonu z 20 zwycięstwami od czasu dołączenia do konferencji. To był pierwszy raz, kiedy program zdobył również tytuł mistrza Dywizji Północnej SoCon. Po porażce z mistrzem turnieju Davidson w półfinale konferencji, Spartanie otrzymali miejsce w NIT 2002, gdzie przegrali z mistrzem Memphis.

W swoim ostatnim roku w Greensboro, McCaffery doprowadził Spartan na skraj turnieju NCAA przed przegraną w meczu o mistrzostwo SoCon z Chattanoogą. Poprowadził UNCG do zwycięstwa nad Davidson w półfinałach, pokonując zespół, który był 16-0 w grze konferencyjnej. Dużą rolę w tym sukcesie odegrał świeżo upieczony Mistrz Roku SoCon Kyle Hines. Hines ustanowił rekordy UNCG i SoCon dla zablokowanych strzałów, a także złamał kilka innych znaków UNCG single-game i freshman single-season.

Siena SaintsEdit

2005-06Edit

W 2005 roku, Święci Sieny zostali wybrani, aby zakończyć ostatni w przedsezonowych sondażach dla Metro Atlantic Athletic Conference. Jednak McCaffery orkiestrated piąty największy zwrot w całej Division 1 i poprowadził Siena do 15-13 rekord. W sezonie regularnym drużyna odniosła kilka pamiętnych zwycięstw, w tym 82-74 nad rywalem zza miedzy, Albany, oraz 82-76 nad ostatecznym mistrzem MAAC, Ioną. Saints zapewnili sobie pierwsze miejsce w turnieju MAAC dzięki zwycięstwu 98-92 w podwójnej dogrywce nad Niagarą w dniu seniorów. Sezon Sieny zakończył się porażką 63-62 z St. Peter’s w ćwierćfinale MAAC.

2006-07Edit

McCaffery poprowadził Sienę do rekordu 20-12 w 2007 roku. The Saints rozpoczął sezon z 11-10 rekord. Jednak zespół rozpoczął zwycięską passę pod koniec sezonu i wygrał 9 z 10 spotkań. Najważniejsze momenty sezonu to zwycięstwo 76-75 w podwójnej dogrywce nad rywalem Albany. Siena była jedną z najmłodszych drużyn w konferencji z pięcioma młodszymi zawodnikami. Święci osiągnęli mistrzostwo MAAC 2007 i przegrali z Niagarą 83-79.

McCaffery trenował trzech kolejnych debiutantów roku w swoich ligach. Kyle Hines zdobył tę nagrodę w Konferencji Południowej w ostatnim roku McCaffery’ego w UNC Greensboro. Kenny Hasbrouck zdobył MAAC rookie of the year dla 2005-06 Saints, a Edwin Ubiles dzielił nagrodę z Canisius’ Frank Turner dla 2006-07 season.

2007-08Edit

On 17 listopada 2007, McCaffery poprowadził Sienę do zwycięstwa 79-67 nad #20 ranked Stanford w Times Union Center w Albany. Zwycięstwo to było pierwszą wygraną Sieny nad wyżej notowanym przeciwnikiem od czasu zwycięstwa w pierwszej rundzie przeciwko Kardynałom w turnieju NCAA w 1989 roku. Siena zakończyła sezon zasadniczy na pozycjach 19-10 i 13-5. Zremisowała z Riderem o pierwsze miejsce w MAAC. Święci pokonali Manhattan, Loyolę i Ridera w drodze do zdobycia mistrzostwa MAAC i automatycznej przepustki do turnieju NCAA. To była czwarta podróż Sieny do turnieju NCAA i pierwsza pod wodzą McCaffery’ego. W marcu 2008 roku, 13. drużyna Świętych pokonała #4 Vanderbilt 83-62 w pierwszej rundzie turnieju NCAA w Midwest Region. Sezon dla Sieny zakończył się o jeden mecz za mało, by znaleźć się w „słodkiej szesnastce”, przegrywając 84-72 z dwunastą Villanovą. Siena zakończyła sezon z bilansem 23-11. To było najwięcej zwycięstw dla zespołu Sieny od sezonu 1999-2000.

2008-09Edit

Siena była wysoko notowana w przedsezonowych publikacjach wchodzących w sezon 2008-09. Święci przekonująco wygrali swoje pierwsze dwa mecze z Boise State i Cornell. McCaffery poprowadził Sienę do zwycięstw w 25 z ich ostatnich 30 meczów. Siena wygrała mecze z St. Joe’s, Northern Iowa, Albany i Buffalo po drodze. 16 zwycięstw w rozgrywkach MAAC to rekord ligi pod względem zwycięstw w sezonie zasadniczym. Siena zdobyła mistrzostwo MAAC (i zapewniła sobie drugie z rzędu miejsce w turnieju NCAA) pokonując Canisius, Fairfield i Niagarę. McCaffery poprowadził Świętych do największej liczby zwycięstw w pojedynczym sezonie w ich historii Division I i zdobył tytuł trenera roku 2009 MAAC.

W pierwszej rundzie turnieju NCAA, Siena pokonała Ohio State 74-72 w podwójnej dogrywce, aby dotrzeć do rundy 32 po raz drugi z rzędu. Święci prowadzili z #1 w rankingu Louisville 63-59 w połowie drugiej połowy, po czym przegrali 79-72 i zakończyli swój sezon 27-8. Siena zakończyła 28 miejsce w końcowej ankiecie ESPN/USA Today, najwyższa pozycja szkoły.

2009-10Edit

Siena weszła w sezon 2009-10 z najwyższymi oczekiwaniami w historii programu. Po słabym początku, Święci wygrali 15 meczów z rzędu i 21 z 23 spotkań, aby zdobyć trzecie z rzędu mistrzostwo szkoły w turnieju MAAC, pokonując Fairfield w dogrywce 72-65. Siena przegrała z Purdue 72-64 w pierwszej rundzie turnieju NCAA i zakończyła swój sezon z wynikiem 27-7. McCaffery został również uhonorowany przez krajowe stowarzyszenie trenerów jako trener All-District.

Iowa HawkeyesEdit

2010-11Edit

McCaffery został zatrudniony przez University of Iowa 28 marca 2010 roku, aby zastąpić Todd Lickliter. Został przedstawiony podczas konferencji prasowej i publicznej ceremonii w Carver-Hawkeye Arena w dniu 29 marca 2010.

McCaffery stracił swoją pierwszą grę jako główny trener w Iowa na 16 listopada 2010, kiedy Hawkeyes stracił do South Dakota State. Jego pierwsze zwycięstwo w konferencji z Hawkeyes przyszedł przeciwko Indiana w Iowa City na 23 stycznia. Jego pierwsze zwycięstwo z drużyną z rankingu jako głównego trenera Iowa przyszło 5 marca, kiedy to Iowa pokonała nr 6 Purdue, 67-65. Ta wygrana przerwała 25-meczową passę porażek z rankingowymi przeciwnikami dla Hawkeyes.

2011-12Edit

McCaffery poprowadził Iowa Hawkeyes do 4 zwycięstw z rankingowymi przeciwnikami – dwa razy z Wisconsin, raz z Michigan i raz z Indiana. Hawkeyes po raz pierwszy od 2006 roku wygrali 3 mecze na wyjeździe w sezonie. Po raz drugi z rzędu wzrosła frekwencja na meczach koszykówki Iowa.

Iowa pokonała Illinois w pierwszej rundzie turnieju Big Ten. Następnie Hawkeyes przegrali z ostatecznym mistrzem turnieju, Michigan State. Z wynikiem 17-16, Iowa zdobyła zaproszenie do turnieju posezonowego NIT. Jastrzębie zajęły siódme miejsce w swoim regionie, ale z powodu konfliktu terminarza gościły u siebie drugoligowy zespół Dayton Flyers. Iowa wygrała 84-75, co było jej pierwszym zwycięstwem od 2004 roku. NIT bid pokazał entuzjazm budowania wokół programu, ponad 13,000 biletów zostało sprzedanych w ciągu dwudziestu czterech godzin.

Podczas offseason podniecenie zbudowane o nadchodzącej klasie rekrutacyjnej, jednej z najlepszych w konferencji. Iowa native i członek zespołu Wisconsin Badger Basketball, Jarrod Uthoff przeniósł się do Iowa. Również w trakcie offseason, McCaffery podpisał 7-letnie przedłużenie kontraktu, warte 1,66 miliona dolarów za sezon.

2012-13Edit

Iowa zakończyła harmonogram non-conference z rekordem 11-2, w tym zwycięstwa nad rywalami in-state Iowa State i UNI. Był to najlepszy wynik od sezonu 2004-2005 i najlepszy osiągnięty przez drużynę McCaffery’ego w Iowa. Sezon zasadniczy Iowa zakończyła z bilansem 20-11, w tym 9-9 w konferencji, co dało jej prawo gry w NIT. Iowa zakończyła rozgrywki jako wicemistrzowie NIT. McCaffery również odebrał swoje 300. zwycięstwo w karierze jako główny trener 9 marca, kiedy Iowa pokonała Nebraskę 74-60.

2013-14Edit

Iowa zakończyła sezon nie-konferencyjny z rekordem 11-2. Dwa nie-konferencyjne straty były do Villanova (88-83 w dogrywce, w Bitwie o Atlantic Title Game) i w stanie rywal Iowa State (85-82). Następnie McCaffery poprowadził Hawkeyes do rekordu Big Ten 9-9, wygrywając z #3 Ohio State (84-74) i u siebie z Michigan (85-67). Iowa otrzymała szóste miejsce w Big Ten Tournament. Po dwukrotnym pokonaniu Northwestern w sezonie zasadniczym, Iowa przegrała z Northwestern (67-62) w pierwszej rundzie Big Ten Tournament. W Selection Sunday, drużyna McCaffery’ego została rozstawiona jako 11. drużyna, która musiała rozegrać mecz play-in przeciwko Tennessee. U syna Frana zdiagnozowano guza tarczycy na szyi, który ostatecznie stał się rakiem pod koniec sezonu zasadniczego. McCaffery poleciał do domu z meczu play-in na operację syna, a następnie wrócił do Dayton, Ohio, by poprowadzić swój zespół do rozdzierającej serce porażki (78-65). Iowa Hawkeyes zakończyli sezon z rekordem 20-13.

2014-15Edit

Przed rozpoczęciem sezonu Fran McCaffery otrzymał przedłużenie kontraktu do sezonu 2019-2020.

The Hawkeyes zakończyli swój harmonogram non-conference 9-4, z przegranymi z #10 Texas (71-57) i #23 Syracuse (66-63) w 2K Classic. Kolejne porażki przyszły z rąk rywali #14 Iowa State (90-75) i UNI (56-44). McCaffery poprowadził Iowa do rekordu 12-6 w Big Ten, w tym pamiętne zwycięstwa nad #20 Ohio State (71-65) i #17 Maryland (71-55). Jastrzębie McCaffrey’a zostały zdenerwowane w drugiej rundzie turnieju Big Ten przez Penn State (67-58), ale i tak zajęły trzecie miejsce w konferencji. Iowa zdobyła 7. miejsce w turnieju NCAA i pokonała Davidson (83-52) w rundzie 64, a następnie uległa Gonzadze (87-68) w trzeciej rundzie. McCaffery’s Hawkeyes zakończył 22-12 na roku.

2015-16Edit

Iowa zakończyła swój harmonogram non-conference 9-3, ze stratami do Dayton (82-77), #17 Notre Dame (68-62), i rywali #4 Iowa State (83-82). Trener McCaffery otworzył rozgrywki Big Ten zwycięstwem nad #1 Michigan State (83-70). Hawkeyes zakończyli rozgrywki 12-6 drugi sezon z rzędu, z dwoma zwycięstwami nad sklasyfikowanym w rankingu Purdue, dwoma zwycięstwami nad Michigan i drugim zwycięstwem nad Michigan State, tym razem sklasyfikowanym jako #4, 76-59. Jastrzębie McCaffrey’a przegrały z Illinois (68-66) w pierwszej rundzie Big Ten Tournament, ale po raz drugi z rzędu zajęły trzecie miejsce w konferencji. Iowa zdobyła 7 miejsce w turnieju NCAA, również po raz drugi z rzędu, i pokonała Temple (72-70) w rundzie 64. Drugi rok z rzędu Hawkeyes przegrali w trzeciej rundzie turnieju, tym razem z ostatecznym mistrzem Villanovą (87-68). W roku, w którym historia zdawała się powtarzać, Hawkeyes McCaffery’ego ponownie wygrali 22 mecze w drodze do sezonu 22-11.

2016-17Edit

2017-18Edit

Sezon 2017-18 był katastrofą dla Hawkeyes. Po stracie czołowego strzelca Big Ten, Petera Joka, młody zespół Iowa zmagał się z odnalezieniem swojej tożsamości. Najstarszy syn trenera McCaffery’ego, Connor, dołączył do zespołu jako czterogwiazdkowy rekrut ESPN z lokalnego Iowa City West, ale walczył z serią dolegliwości, w tym mononukleozą, co doprowadziło do przyznania mu roku medycznego redshirtu. Iowa zakończyła sezon 14-19, 4-14 w Big Ten i zajęła 11 miejsce. Jako nr 12 seed w Big Ten Tournament, pokonali Illinois przed przegraną z Michigan w drugiej rundzie.

2018-19Edit

Młody zespół Iowa wygrał 2K Sports Classic na początku sezonu, pokonując #13 Oregon (77-69) i UCONN (91-72) w back-to-back nights w Madison Square Garden. Hawkeyes byli niepokonani w rozgrywkach pozakonferencyjnych, wygrywając z rywalami z Iowa State (98-84) i UNI (77-54). Zdobyli również aż 68 punktów w pierwszej połowie (105-78) w meczu z Alabama State i pokonali Savannah State różnicą 46 punktów (110-64). Sezon w wykonaniu Iowa obfitował w wiele emocjonujących spotkań, w tym jednopunktowe zwycięstwo nad Pitt (69-68), a także zwycięstwa w meczach z Northwestern (80-79) i Rutgers (71-69). Iowa straciła szansę na odniesienie trzech zwycięstw z rzędu w ostatnich sekundach, ale rzut w doliczonym czasie gry okazał się niecelny w meczu z #24 Maryland (66-65). Inne znaczące zwycięstwa w sezonie regularnym dla Iowa to wygrane nad #24 Nebraską (93-84), #16 Ohio State (72-62) i #5 Michigan (74-59). Hawkeyes zakończyli sezon regularny z 4-meczową serią porażek. W turnieju Big Ten Tournament, Iowa pokonała Illinois przed porażką z Michigan. Hawkeyes zdobyli 10 miejsce w Południowej Regionalnej Lidze w Turnieju NCAA. W pierwszej rundzie, Hawkeyes wyszli z opresji i pokonali siódmą drużynę Cincinnati (79-72). Następnie Iowa zmierzyła się z drugim w kolejności Tennessee w rundzie 32. Hawkeyes wrócił z 25-punktowego deficytu w pierwszej połowie, aby wysłać mecz do dogrywki, który został wygrany przez Tennessee.

2019-20Edit

Sezon 2019-20 zobaczył Iowa zakończyć 9-2 non-conference harmonogram z godnymi uwagi zwycięstwami nad rywalem Iowa State (84-68), a #12 ranking Texas Tech (72-61). Zespół Iowa był prowadzony przez wybitnego centra Lukę Garzę, który notował średnio 23.9 punktów i 9.8 zbiórek w drodze do licznych wyróżnień. Garza zdobył nagrodę Big Ten Player of the Year, Sporting News Men’s College Basketball Player of the Year, Pete Newell Big Man Award, Kareem Abdul-Jabbar Award, i konsensus All-American honors podczas prowadzenia Hawkeyes do rekordu 20-11, który zawierał zwycięstwa w konferencji nad #12 Maryland (67-49), #19 Michigan (90-83), #24 Rutgers (85-80), #19 Illinois (72-65), #25 Ohio State (85-76) i #16 Penn State (77-68). Sezon 2019-20 zakończył się gwałtownie wraz z wybuchem epidemii koronawirusa COVID-19 bez rozegrania postseason. Młodszy syn McCaffery’ego, Patrick, kolejny czterogwiazdkowy rekrut ESPN, dołączył do zespołu jako freshmen, ale wziął medyczny redshirt podczas powrotu do zdrowia po szczątkowych skutkach leczenia raka tarczycy.

2020-21Edit

Początek sezonu koszykarskiego 2020-21 zobaczył McCaffery’s Hawkeyes jako #5 sklasyfikowany zespół w przedsezonowym sondażu AP. Zespół zwrócił każdego startera z drużyny, która zakończyła 20-11 w skróconym przez COVID sezonie 2019-20, w tym faworyta Naismith Player of the Year Luka Garza.

.