Bill Mack (1929-2020), DJ muzyki country „Midnight Cowboy”

Bill Mack był piosenkarzem i disc jockeyem znanym ze swojego „Midnight Cowboy Trucking Show”, popularnego wśród fanów muzyki country i długodystansowych kierowców ciężarówek w całym kraju.

• Zmarł: 31 lipca 2020 (Kto jeszcze zmarł 31 lipca?)
• Szczegóły śmierci: Zmarł w Irving, Texas na COVID-19 w wieku 91 lat.
• Zapraszamy do dzielenia się kondolencjami dla Billa Macka w naszej Księdze Gości.

Kowboj o północy

Mack rozpoczął pracę jako DJ na nocnej zmianie w WBAP-AM w Fort Worth w 1969 roku, grając ulubione utwory muzyki country i przeprowadzając wywiady z gwiazdami w swoim programie. Jako stacja czystego kanału – taka, która nie dzieliła swojej częstotliwości z żadną inną stacją – WBAP można było usłyszeć daleko i szeroko w około połowie kraju. Program Macka stał się ulubionym programem kierowców ciężarówek, którzy mogli go słuchać przez setki mil jadąc w nocy. Jeden ze słuchaczy nazwał go „Midnight Cowboy” i taka też była nazwa jego programu. Kiedyś nazywał się „The Country Roads Show”, później „U.S. 1 Trucking Show” i „Midnight Cowboy Trucking Show”. W późniejszych latach Mack przeniósł się do XM Satellite Radio, stając się gwiazdą jego kanału Open Road.

Songwriter

Oprócz kariery DJ-a, Mack był także piosenkarzem i autorem tekstów. Jego najbardziej znaną piosenką była „Blue”, którą napisał i nagrał w 1958 roku. Mack zaoferował piosenkę do Patsy Cline (1932 – 1963) na krótko przed jej śmiercią, mając nadzieję, że gwiazda może uczynić go hitem, ale zmarła, zanim miała szansę go nagrać. Piosenka miała później szansę zabłysnąć, gdy 13-letnia LeAnn Rimes nagrała ją w 1996 roku. Jej wersja pokryła się wieloma platynami i przyniosła Mackowi nagrodę Grammy za najlepszą piosenkę country.

Mack o popularności swojego programu

„Męczę się, ale potem co jakiś czas dostaję dobry śmiech. Jakieś cztery lata temu był taki facet z Fort Worth, który pił w sobotnią noc i roztrzaskał się o zaparkowany samochód. Policja przywiozła go do centrum miasta. Powiedział, że ma prawo do jednego telefonu, a policjanci powiedzieli, że tak. Zadzwonił do mnie i poprosił o „A Boy Named Sue”. Policjanci oddzwonili i zaczęli się śmiać.” -z wywiadu z 1975 roku dla Texas Monthly

Tributes to Bill Mack

Pełny nekrolog: The New York Times

.