Andy Warhol APPetizer – Silver Clouds

Nie tylko na czas, kiedy nie możesz doświadczyć ANDY WARHOL EXHIBITS błyszcząca alternatywa na żywo: mała próbka z naszego mumok APP.

Multimedialny przewodnik mumok jest dostępny bezpłatnie przez iOS i Android, dzięki czemu możesz również zwiedzić wystawy z domu. Miłej zabawy!

Darmowe pobieranie dostępne w iTunes App Store i Google Play Store.

Silver Clouds

Andy Warhol powiedział: „Pomyślałem, że sposobem na zakończenie malowania dla mnie byłoby posiadanie obrazu, który unosi się w powietrzu, więc wymyśliłem unoszące się srebrne prostokąty, które napełniasz helem i wypuszczasz przez okna”. Te jasne balony unoszą się w pokoju; możemy pod nimi przechodzić, a patrząc w górę odbijamy się w ich miękkich kształtach. Parametry pomieszczenia ulegają rozmyciu, stając się niematerialnymi odbiciami. Chmury reagują na przeciągi powietrza i zmiany temperatury, a kiedy się dotykają, zostają wprawione w ruch. Sprawia to wrażenie, że balony posiadają własną, niekontrolowaną autonomię. Po raz pierwszy Warhol pokazał swoje Srebrne Chmury w 1966 roku na wystawie w Leo Castelli w Nowym Jorku. Jedna sala w galerii była poświęcona Chmurom, a druga Tapecie w krowy. Tradycyjne obrazy nie były eksponowane. Pełnia i pustka, materialność ściany i niematerialne odbicia, polichromia i monochromia, rzeźba i piktorializm – to tylko niektóre z kontrastów, jakie Warhol zaprezentował na wspólnym pokazie tapety Krowy i srebrnych balonów. Wystawa przekształciła się z salonu sprzedaży w zabawną, doświadczalną przestrzeń. Po sukcesie komercyjnym swoich obrazów, których motywy konsumpcyjne uczyniły z nich pożądane przedmioty kolekcjonerskie, Warhol pokazał teraz instalację odrzucającą rynek, i to w galerii handlowej. Ani kawałek zerwanej tapety, ani nadmuchany balon nie miały w 1966 roku żadnej szczególnej wartości rynkowej. Warhol, który jak nikt inny podejmował temat sztuki jako towaru i części kultury konsumpcyjnej, tutaj próbował wycofać się z cyklu utowarowienia. Jest to rodzaj fikcyjnej gry w kotka i myszkę, ponieważ artysta wyraźnie zdawał sobie sprawę, że rynek sztuki jest ostatecznie w stanie przywłaszczyć sobie każdy rodzaj odmowy. Jego instalacja to gwałtowna zmiana pozycji, zręczne wykonanie, które Warhol lakonicznie skomentował: „Malarstwo było tylko fazą, którą teraz zostawiłem za sobą. Teraz robię latające rzeźby: srebrne prostokąty, które nadmuchuję i które unoszą się w powietrzu.”

.