Amanda Berry Smith (1837-1915)

Abstract

Amanda Berry była najstarszą dziewczynką w rodzinie liczącej trzynaścioro dzieci, z których pięcioro urodziło się w niewoli Jej rodzice, Samuel i Mariam Berry, byli niewolnikami na sąsiednich farmach. Samuel pracował w nadgodzinach, „na polach do drugiej w nocy, lub robił miotły”, aby wykupić siebie i swoją rodzinę z niewolnictwa1 Ostatecznie rodzina Berry przeniosła się z Maryland do York. Podziemna kolej była aktywna w hrabstwie, a rodzice Amandy często udzielali schronienia zbiegłym niewolnikom. W swojej autobiografii Amanda wspomina, jak jej ojciec pracował w dzień na polu, a potem nocą prowadził niewolników do następnej stacji kolei podziemnej. Jej formalna edukacja była mocno ograniczona ze względu na jej rasę, więc była uczona głównie w domu przez swoich rodziców. Kiedy miała osiem lat, jeden z abolicjonistów otworzył w pobliżu szkołę dla afroamerykańskich dzieci, ale działała ona tylko przez sześć tygodni. Pięć lat później, gdy miała trzynaście lat, wraz z bratem przemierzała pięć mil w każdą stronę do szkoły. Ta druga próba formalnej edukacji trwała zaledwie dwa tygodnie, ponieważ nauczycielka uczyła je dopiero po tym, jak skończyła z białymi dziećmi. Wkrótce potem Amanda opuściła dom, by pracować jako pomoc domowa.