Alternatywy dla standaryzowanych testów

Preview of Article:

Jedną z bardziej obiecujących form oceniania jest to, co jest znane jako „ocenianie oparte na portfolio”. Podejścia do portfolio różnią się znacznie, ale wszystkie opierają się na zapisach prowadzonych przez nauczyciela oraz na zbiorach prac ucznia, zwanych „portfolio ucznia”. Podczas roku szkolnego, nauczyciele i uczniowie zbierają prace, które pokazują postępy i osiągnięcia ucznia w różnych przedmiotach, takich jak angielski czy nauki ścisłe. Uczniowie są zazwyczaj zachęcani do refleksji nad wybraną pracą. Taka refleksja pomaga uczniom myśleć nie tylko o tym, czego się nauczyli, ale także o ich własnych procesach uczenia się, co przyczynia się do ogólnego celu, jakim jest poprawa uczenia się uczniów.

W niektórych podejściach, na koniec okresu oceniania, nauczyciel sprawdza portfolio i ocenia pracę w oparciu o przewodnik punktacji. Czasami uczniowie lub ich rówieśnicy również oceniają swoją pracę. Nauczyciel ostatecznie zapisuje ocenę na czymś, co czasami nazywa się „dokumentacją nauczania”, dołączając dowody, takie jak próbka pisania lub opis eksperymentu naukowego. Takie podejście jest użyteczne dla nauczyciela i rodzica w określaniu jak dobrze uczeń robi postępy. Ale poprzez to, co jest znane jako „losowe pobieranie próbek”, może być również podstawą do ulepszonego rozwoju zawodowego i do odpowiedzialności w całej szkole i okręgu.

Podczas „losowego pobierania próbek”, pewna liczba dokumentacji nauczania i portfeli uczniów jest wybierana losowo z każdej klasy. Niezależna grupa – składająca się z nauczycieli z innych szkół, członków społeczności lokalnej lub kombinacji obu tych czynników – dokonuje przeglądu dokumentacji i portfolio. Jeśli istnieje duża różnica między wnioskami niezależnych czytelników i nauczyciela, trzecia grupa może być wezwana lub większa próbka może być pobrana z klasy, w celu określenia, jak dobrze dany nauczyciel konsekwentnie stosuje uzgodnione wytyczne dotyczące oceny.

Podejścia tego rodzaju zostały opracowane w Wielkiej Brytanii, Australii i Stanach Zjednoczonych, szczególnie w Vermont, który ustanowił programy oceny stanu w matematyce i pisaniu oparte na portfelach uczniów. Projekty takie jak Learning Record, z siedzibą w Kalifornii, i Work Sampling System, z siedzibą w Ann Arbor, są innymi przykładami.

To podejście oparte na klasie ma kilka zalet. Na przykład, ocena jest oparta na szerokim zakresie pracy ucznia wykonanej w długim okresie czasu, a nie na pojedynczym teście papierowo-ołówkowym wykonanym w ciągu kilku godzin. Ponadto, podejście zachęca szkoły i okręgi do inwestowania w rozwój zawodowy nauczycieli i zewnętrznych ewaluatorów, a to popycha nauczycieli do bardziej konsekwentnej refleksji nad jakością pracy uczniów w ich klasie.</p

.