This Haunts Me: The Insane Body Horror of Gushers Commercials

Kindervoeding reclame in de jaren 1990 liep op pure dampen van waanzin en de oprechte overtuiging dat kinderen verlangden naar kleurrijke dingen te eten die onomkeerbaar hun lichaam zouden muteren.

Maar terwijl Reese’s Puff-reclames kinderen meenamen op een pindakaas acid trip en Honeycomb Cereal-reclames kinderen veranderden in een bug-eyed Sonic the Hedgehog rip-off, kwam niets in de buurt van de onbelemmerde lichaamsafschuw van de Gushers-reclames.

Stelt u zich eens voor, een enkel stuk snoep dat u wordt overhandigd door Mikey, de coolste jongen op school.

Het snoep is zeshoekig van vorm, een beetje plakkerig om aan te raken, met net genoeg ruimte om tussen je vingers te pletten. De kleur is volkomen onnatuurlijk, een glinsterend, fluorescerend rood.

Betty Crocker

“Wat is dit?” vraag je met geveinsd zelfvertrouwen, wanhopig om niet als een loser over te komen in het bijzijn van Mikey. Zijn moeder koopt altijd de coolste snacks voor hem. Hij is tenslotte de coolste jongen op school.

Mikey haalt een hand door zijn piekerige, blond getipte haar. “Probeer het eens,” zegt hij.

Je stopt het snoepje in je mond en bijt. Zoet, kunstmatig watermeloen-smaak sap gutst op je tong als je kauwt op de gummy shell.

“Mmm, fruitig,” zeg je.

“Het is een Gusher,” zegt Mikey, popping een elektrisch blauw een in zijn mond.

Je bent gevuld met de warme sensatie van bloed haasten in je wangen – of is het sap? Je voelt je heet, zo heet, alsof je hersenen in brand staan. Het is alsof een reusachtige gorilla je bij je wangen grijpt, zijn harige apenvingers aan de rand van je mond terwijl hij je gezicht uit elkaar trekt. Je bent er nu zeker van. Je hoofd zet uit in een alarmerend tempo.

Je kijkt naar hem door betraande ogen. Alles brandt. Heb je waanideeën van de pijn? Misschien, maar je kunt niet ontkennen waar je naar kijkt. Mikey’s hoofd is vervangen door een bosbes – een gigantische bosbes met ogen en een mond.

Het gewicht van je hoofd is te veel geworden voor je fragiele nek om te dragen. Je schoolpapieren vliegen in de lucht terwijl je voorover valt.

Het bosbessenmonster dat Mikey heeft vervangen, lacht je uit met zijn groteske menselijke tanden. “Je bent een watermeloen, kerel!” zegt het bosbessenmonster. Er vormt zich een menigte.

“Moet je kijken!” zegt iemand.

“Het hoofd van dit kind is een watermeloen!” zegt iemand anders. “Maak een foto op je Nickelodeon Nick Click!” Zodra je de klik van de Nickelodeon Nick Click hoort, weet je dat je lot vastligt. Je zult voor altijd bekend staan als het kind wiens hoofd in een watermeloen veranderde.

Betty Crocker

Allemaal dankzij Gushers.

In elke Gushers-reclame draait het om kinderhoofdjes – alleen hun hoofdjes – die veranderen in reusachtige vruchten met angstaanjagende menselijke gezichten.

1995 Betty Crocker Gushers Commercialwww.youtube.com

De commercials presenteren deze ervaring als leuk, maar zo nu en dan zie je een glimp van terreur in de ogen van een kind. Het is op die momenten dat je diep in je ziel begrijpt dat het veranderen in een Gushers schepsel onmogelijk leuk kan zijn. In feite, zou het pijn doen als de hel. Erger nog, sommige van de Gushers transformaties hebben maagverkrampende gevolgen. Bijvoorbeeld, nadat een kleine jongen in een Gushers bananenman is veranderd, wordt de banaan, die ook zijn hoofd is, geschild. Is dit te vergelijken met het verwijderen van zijn gezicht?

Betty Crocker

Of wanneer een klein meisje verandert in een Gushers kokosnootvrouw en vervolgens de bovenkant van de kokosnoot verwijdert – wat, nogmaals, haar eigenlijke hoofd is – en er een rietje insteekt, is ze dan in feite bezig zichzelf te lobotomiseren?

Betty Crocker

De Gushers-reclames hadden de griezelige gave om bij elke nieuwe limited edition-variant nieuwe griezels te verzinnen. In Galactic Gushers, waarvan de logica in de eerste plaats ontbrak, at een kind een Gusher die zijn hoofd in de letterlijke zon veranderde, compleet met planeten die in een baan om de aarde cirkelden. Een van die planeten had zijn eigen gezicht, wat vermoedelijk het hoofd was van een ander kind dat een Gusher at en vervolgens werd onthoofd.

Betty Crocker

Jurassic Gushers, die ook vanuit smaakoogpunt volstrekt onlogisch zijn, veranderden het hoofd van een kind in een T-rex. Een “Mystery Gushers” smaak, die hopelijk nooit echt heeft bestaan, veranderde het hoofd van een kind in een meerval. Oh, maar laten we die andere Mystery Gusher niet vergeten, die letterlijk het hoofd van een jongen opblies.

betty crocker

Op een gegeven moment stopte Gushers helemaal met de transformaties, en schakelde in plaats daarvan over op verdraaiingen. Blijkbaar zorgen zure gushers ervoor dat je gezicht implodeert, wat op de een of andere manier geen leuke manier lijkt om te snacken.

Betty Crocker

Maar zelfs de meest grove reclames van het hele Nickelodeon-tijdperk waren niet genoeg om te voorkomen dat Gushers tegen het eind van de jaren 2000 een relikwie uit het verleden werden. Dus in 2010, lang voorbij hun hoofd-transformerende primeur en met niets meer te verliezen, Gushers brak hun meest belachelijke commercial tot nu toe: “Gusher for an Eye.”

Gusher for an Eye Commercial met Toddwww.youtube.com

“Gusher for an Eye” is minder een “commercial” en meer een “korte horrorfilm.” Het verhaal draait om een jongen genaamd Todd die, zoals de titel al doet vermoeden, geboren is met een Gusher als oog. Terwijl een klein meisje de ballade van Todd zingt, zijn we er getuige van hoe Todd flirterig Gushersap uit zijn oog spuit in de mond van een ander klein meisje, en vervolgens weer in zijn eigen mond. Maar als we ons willen afvragen hoe Todd aan een Gusher als oog komt, gaan we snel naar zijn achtergrondverhaal.

Het blijkt dat Todd is geboren met een Gusher als oog, een waar speling van de natuur. Door zijn bizarre kracht om zo afschuwelijk te zijn dat je niet weg kunt kijken, toont de commercial ons onvergetelijke beelden in de verschillende stadia van Todd’s leven: Baby Todd die zijn moeder, die net bevallen is, met een uitbarsting van Gusher-sap neerschiet; Todd die van een wip valt en opstaat met Gusher-sap dat als bloed langs de zijkant van zijn gezicht stroomt, gevolgd door zijn vader die naar hem toekomt om hem te likken; Een toekomstige volwassen Todd, die als chirurg werkt maar in een impasse in zijn carrière komt door zijn frequente Gusher-oogbespuitingen.

Knip terug naar het heden. Todd wordt overeind gehouden door zijn collega’s. Ze scanderen zijn naam als hij hen onderdompelt in een fontein van zijn Gushers oog goop. Maar terwijl we ons even verheugen in Todd’s populariteit, zijn we ons volledig bewust van de teleurstelling en het hartzeer dat hij in de toekomst onvermijdelijk zal moeten ondergaan. We hebben gezien hoe volwassen Todd’s carrière vooruitzichten zijn, zijn droom om chirurg te worden geruïneerd door zijn lichamelijke misvorming. Ons dwingen na te denken over de existentiële angst om door het leven te gaan met een Gusher als oog is de ware horror van de “Gusher for an Eye”-reclame.

In die hoedanigheid zijn we misschien allemaal als Todd – gebroken, onvolmaakte mensen die proberen onze weg door de wereld te schrapen, onze talenten zo goed mogelijk te gebruiken om erkenning te krijgen, terwijl we tegelijkertijd de onvermijdelijkheid van teleurstelling vermijden. Als Todd’s verhaal een afspiegeling is van het verhaal van Gushers, dan is Gushers misschien wel een afspiegeling van het verhaal van de mensheid. En als we allemaal Gushers zijn, dan zijn onze hoofden misschien wel met bloed gevulde watermeloenen, klaar om uit elkaar te spatten als er een beetje teveel druk op wordt uitgeoefend.