Schimmelnagelproblemen

Schimmelnagelinfecties, bij artsen bekend als onychomycosis, kunnen zowel de teennagels als de vingernagels aantasten, maar teennagelinfecties komen vaker voor.

Symptomen van schimmelnagelinfecties

Schimmelnagelinfecties kunnen een verscheidenheid aan veranderingen in de aangetaste nagel veroorzaken, waaronder:

• witte of gele vlekken of strepen onder de punt van de nagel;
• verdikking en ruwheid van de nagels;
• broze, afbrokkelende nagelranden;
• verkleuring van de nagels (nagels kunnen wit, geel of bruin worden);
• scheiding van de nagel van het nagelbed; en
• pijn en tederheid.

Oorzaken

Schimmelnagels worden veroorzaakt door een schimmel die zich onder de nagel in het nagelbed verspreidt. Verschillende soorten schimmels kunnen nagels infecteren, waaronder de dermatofyten, maar ook sommige vormen van schimmels en gisten. De schimmel kan een gebroken of gewonde nagel infecteren, of kan zich verspreiden naar de nagel vanuit een nabijgelegen huidinfectie, zoals voetschimmel.

Schimmelinfecties kunnen worden opgelopen door blootsvoets te lopen in openbare kleedkamers, zwembaden en douches. Overal waar het warm en vochtig is en waar het publiek op blote voeten loopt, is een ideale omgeving voor de schimmel om zich van persoon tot persoon te verspreiden.

Risicofactoren

Er zijn verschillende factoren die u een verhoogd risico kunnen geven op het ontwikkelen van een schimmelnagelinfectie. Deze omvatten:

• het hebben van diabetes;
• het hebben van problemen met uw bloedsomloop;
• het hebben van een probleem met uw immuunsysteem;
• ouder zijn dan 60 jaar;
• het dragen van schoeisel dat gesloten is, slecht ventileert en geen zweet absorbeert;
• het werken in een vochtige of vochtige omgeving;en
• het hebben van een constant vochtige huid, vaak als gevolg van overmatig zweten.

Mensen die aan sport doen, zoals hardlopen, lopen een verhoogd risico op het krijgen van een schimmelteennagelinfectie, omdat zij vaak hun teennagels beschadigen, wat een opening biedt voor infecties om onder de teennagel te komen. Ook betekent het dragen van hardloopschoenen dat de voeten vaak worden blootgesteld aan warme, vochtige omstandigheden, die ideaal zijn voor het ontwikkelen van een schimmelinfectie.

Mensen die vaak natte handen hebben, zoals koks en professionele schoonmakers, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van een schimmelinfectie van de vingernagels.

Diagnose

Uw arts zal de diagnose bevestigen door een schraapsel of knipsel van de nagel te nemen en dit op te sturen naar een pathologisch laboratorium voor onderzoek. Zo kan ook het precieze type schimmel worden vastgesteld, wat de behandeling vergemakkelijkt.

Behandeling van schimmelnagelinfecties

Een vroege behandeling van schimmelnagelinfecties kan schade aan of verlies van de nagel voorkomen en behandeling in elk stadium kan het ongemak verminderen en het uiterlijk van de nagel verbeteren. Schimmelnagelinfecties zijn echter moeilijk te behandelen en kunnen na een succesvolle behandeling terugkomen.

Ook omdat nagels (vooral teennagels) langzaam groeien, kan het tot een jaar duren voordat het uiterlijk van de nagel weer normaal is, zelfs als de behandeling succesvol is. Om te controleren of uw schimmelinfectie met succes is behandeld, kan uw arts een klein krasje maken op de normaal uitziende nieuwe nagel die uit het nagelbed groeit. Naarmate uw nagel groeit, wordt gecontroleerd hoe de nieuwe nagel er achter het krasje uitziet. Als de nagel achter het krasje er normaal blijft uitzien, is de infectie behandeld en is er geen verdere behandeling nodig – de abnormale nagel voor het krasje hoeft alleen maar uit te groeien.

Vingernagelinfecties kunnen over het algemeen sneller en doeltreffender worden genezen dan teennagelinfecties.

Topische antischimmelbehandelingen

Als de infectie oppervlakkig is of alleen het uiteinde van de nagel betreft (minder dan de helft van het totale nageloppervlak), kan een topische (oppervlakte)behandeling worden geprobeerd. Soms dringen deze behandelingen echter niet voldoende in de nagel door om de infectie te behandelen.

Er zijn verschillende schimmelwerende nagellakken verkrijgbaar die gebruikt kunnen worden om schimmelnagelinfecties te behandelen, zoals amorolfine (Loceryl), ciclopirox (RejuveNail Antifungal Nail Lacquer) en miconazol (Daktarin tinctuur).

Behandeling met deze topische nagellakken moet worden voortgezet totdat er weer een gezonde nagel groeit (2 tot 12 maanden). Nagellak, kunstnagels of andere cosmetische producten mogen niet worden gebruikt op behandelde nagels. Deze behandelingen mogen niet worden gebruikt door vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, en worden niet aanbevolen voor gebruik bij kinderen.

Een andere topische behandeling die beschikbaar is, is Canesten Fungal Nail Treatment Set. De set bestaat uit 2 behandelingsfasen: eerst het verzachten en verwijderen van de geïnfecteerde delen van de nagel met ureumzalf en een plastic nagelschraper (2-3 weken); en vervolgens het aanbrengen van een antischimmelcrème (bifonazol) op het nagelbed om de schimmelinfectie te behandelen (4 weken). Deze behandeling is mogelijk niet geschikt voor kinderen, zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven. Nagellak en kunstnagels mogen tijdens de behandeling niet worden gebruikt.

Mogelijke bijwerkingen van lokale (oppervlakte) behandelingen zijn huiduitslag, huidinfectie en irritatie rond de nagel en nagelverkleuring.

Topische behandelingen

Excilor Treatment for Fungal Nail Infection is een product dat verkrijgbaar is bij de apotheek. De behandeling wordt gedurende minimaal 3 maanden tweemaal per dag op de aangetaste nagel(s) aangebracht met een speciale applicator. Het hoofdbestanddeel is azijnzuur, en het kan helpen bij de behandeling van schimmelnagelinfecties door de nagel te penetreren, waardoor deze zuurder en vijandiger voor schimmelgroei wordt.

Laserbehandeling

Laser- of fotodynamische therapie is een nieuwe behandeling voor schimmelnagelinfecties. Er zijn aanwijzingen dat het veilig en effectief is op de korte termijn, maar de effectiviteit op de lange termijn is nog onzeker. Een behandeling om de 3 maanden gedurende maximaal 12 maanden kan nodig zijn om uw schimmelnagelinfectie te behandelen.

Oraale antischimmelmiddelen

Meer uitgebreide infecties (waarbij de basis van de nagel of het nagelbed betrokken is) hebben over het algemeen orale antischimmelmiddelen nodig. De precieze keuze hangt af van welke schimmel het probleem veroorzaakt, of u andere medische aandoeningen hebt, zwanger bent of zwanger wilt worden (sommige behandelingen kunnen invloed hebben op de ongeboren baby), en welke andere geneesmiddelen u gebruikt. Orale antischimmelmiddelen zijn terbinafine (bijvoorbeeld Lamisil), itraconazol (bijvoorbeeld Sporanox) en fluconazol (bijvoorbeeld Diflucan, Dizol). De behandeling duurt 6 weken tot 12 maanden of langer, afhankelijk van de schimmel in kwestie en de plaats van de infectie, waarbij vingernagels meestal sneller reageren dan teennagels.

Oraale antischimmelmiddelen hebben een aantal mogelijke bijwerkingen, waaronder leverbeschadiging, huiduitslag, hoofdpijn, maag- en darmklachten (zoals diarree) en hartproblemen.

Nagelverwijdering

Wanneer medische behandelingen niet werken, is een andere optie het verwijderen van de nagel, hetzij chirurgisch hetzij met chemicaliën. Er zou dan een nieuwe nagel voor in de plaats moeten groeien.

Zelfzorg en preventie

Naast antischimmelbehandelingen kunt u een schimmelnagelinfectie helpen beheersen (en voorkomen dat er nog meer infecties ontstaan) door:

• uw nagels kort te houden;
• eventuele dikke plekken naar beneden te vijlen;
• uw handen en voeten, ook tussen de vingers en tenen, na het wassen grondig af te drogen;en
• een aparte nagelschaar te gebruiken voor eventuele geïnfecteerde nagels.

Voor infecties aan de vingernagels moet u uw handen tegen vocht beschermen als u nat werk doet door waterdichte handschoenen te dragen. Als een teennagel is aangetast, draag dan schoenen met een open teen of schoenen met voldoende ruimte voor uw tenen. Draag altijd schone, droge sokken die vocht absorberen, vooral als uw voeten veel zweten, en verwissel uw sokken als ze vochtig zijn van het zweet. En vergeet niet om niet op blote voeten in openbare kleedkamers, zwembaden of douches te lopen.