Risperidone for the treatment of fecal smearing in a developmentally disabled adult

Doel: Het gebruik van risperidone bij het verminderen van fecal smearing gedrag als een uiting van non-verbale agressie bij een volwassene met een ontwikkelingsstoornis wordt besproken.

Samenvatting: Een 36-jarige Kaukasische man had een voorgeschiedenis van fecale uitstrijkjes wanneer hij zijn zin niet kreeg of boos was. De patiënt had een ernstige mentale retardatie, had een IQ in de range van minder dan 20 tot 25, en was non-verbaal. Voor deze patiënt was fecale uitstrijkjes niet alleen een gedragsprobleem maar ook een medisch probleem omdat hij positief was voor hepatitis B en geen drager was. Serologie bevestigde ook een eerdere infectie met hepatitis A. Risperidone werd gestart met 0,5 mg tweemaal daags. Uitstrijkfrequenties tijdens baseline en na risperidon-interventie werden bijgehouden. In de loop van de behandeling werd de risperidondosering verhoogd tot een totale dagelijkse dosis van 4 mg. Het gemiddelde +/- S.D. aantal episoden per maand daalde van 15,2 +/- 3 in de voorbehandelingsperiode tot 6,0 +/- 1,8 in 6 maanden en 6,7 +/- 1,2 in 12 maanden na de behandeling met risperidon. Bij de follow-up in oktober 2003 waren de uitwerpselen verder afgenomen tot het punt waarop ze niet langer formeel werden bijgehouden. Een diagnose van mentale retardatie, ontwikkelingsstoornis, of pervasieve ontwikkelingsstoornis verhoogt de kans op emotionele en gedragsproblemen. Eerdere medicatieklassen die zijn uitgeprobeerd bij de behandeling van agressief gedrag hebben geen consistente resultaten opgeleverd. Risperidon is gebruikt bij de behandeling van zelfmisbruik, agressie tegen anderen en gewelddadig gedrag.

Conclusie: Risperidon was effectief in het verminderen van episodes van fecale uitstrijkjes als een uiting van non-verbale agressie bij een volwassene met een ontwikkelingsstoornis.