Met Dr. Cho

Dat ik plastisch chirurg in Houston werd, was het resultaat van een reis vol uitdagende en plezierige keuzes. Aanvankelijk wilde ik oorspronkelijk wetenschappelijk onderzoek doen, wat me naar Engeland leidde, waar ik afstudeerde in de biologische scheikunde en mijn Ph.D. afrondde aan de universiteit van Cambridge. In die tijd schreef ik me in voor een medische opleiding, als aanvulling op mijn voorbereiding op een carrière als onderzoekswetenschapper. Toen ik werd toegelaten tot de medische faculteit van de universiteit van Yale, koos ik voor interne geneeskunde met een specialisatie in infectieziekten. Voor mijn klinische rotaties besloot ik om eerst de chirurgische rotaties te doen – om ze uit de weg te ruimen – om me te kunnen concentreren op de gebieden waarin ik het meest geïnteresseerd was voor de duur van mijn medische opleiding. Plastische chirurgie was mijn eerste rotatie, en ik was gewoon verbaasd over wat ik tegenkwam. Ik zag hoe kankerreconstructiechirurgie van het borstweefsel, de tepel en het tatoeëren van de areola’s (het gebied rond de tepel) werden uitgevoerd bij drie verschillende patiënten in verschillende stadia van hun borstreconstructie. Het meemaken van deze operaties had een diepgaande invloed op mij, en ik realiseerde me dat een plastisch chirurg een echt verschil kon maken in het leven van mensen. Dat was het keerpunt.

Voor, tijdens en na mijn opleiding tot plastisch chirurg behield ik een sterke belangstelling voor het verrichten van wetenschappelijk onderzoek. Ik heb een studie gedaan naar functionele Magnetic Resonance Imaging (FMRI), waarbij ik keek naar de hersenactiviteit. In de plastische chirurgie weten we niet veel over de hersenen en hoe ze functioneren na een ernstig letsel aan een hand of een zenuw. Ik heb toen een subsidie van het NIH (National Institute of Health) geschreven en gekregen om dieronderzoek te doen om dit verder te onderzoeken. Het werk verliep goed en een groot onderzoeksprogramma en verschillende NIH-subsidies zijn uit deze eerste inspanning voortgekomen. Ik werd sterk aangeworven door het Medical College of Wisconsin om een carrière in zowel klinisch werk als wetenschappelijk onderzoek na te streven. Mijn vrouw, een dermatologe en dermato-pathologe, komt echter uit Californië en zij wilde in een warmer klimaat gaan wonen. De gelegenheid opende de deur voor haar eigen medische carrière in Houston en ik voelde me comfortabel om te verhuizen om tegemoet te komen aan haar professionele doelstellingen, wetende dat mijn eigen carrière zou evolueren.

Dat leidde ons naar Houston om onze respectievelijke carrières in de geneeskunde voort te zetten, en daar begon ik veel reconstructieve chirurgie te doen voor patiënten met huidkanker en ernstige wonden. Na verloop van tijd heeft de esthetische kant van mijn praktijk zich ook ontwikkeld. Ik vind geluk door flexibel te zijn over de koers die mijn leven en mijn carrière in de loop van de tijd zullen volgen – de paden die zich aandienen naarmate je de mogelijkheden verkent en erop inspeelt. Ik vind verandering niet erg en ik geniet van uitdagingen.

Mooiheid is een relatief begrip, eigenlijk. Wat ik als mooi beschouw, kan heel anders zijn dan wat mijn patià “nt als mooi ervaart. Mijn patiënten komen hier om te praten over hun zorgen en hun eigen ideeën over wat schoonheid is… en daar gaat het om. Mijn doel is om hen te helpen het uiterlijk te bereiken dat hen mooier maakt in hun eigen ogen. Dat is hoe ik succes zie in mijn werk. Objectief gezien is proportie belangrijk als het gaat om wat een gezicht of lichaam aantrekkelijk maakt. Er is een harmonieus evenwicht tussen de verschillende delen van het lichaam en de gelaatstrekken, en het algemene effect van evenwicht is een lust voor het oog. Natuurlijk is zelfs lichamelijke proportie subjectief van aard – en zeker cultureel beïnvloed.