Inleiding tot de Atlas Obscura Podcast

De recensies over het No. 2 Mine Museum op Bell Island in Newfoundland zijn unaniem lovend. Hoe kan een simpel gat in de aarde zo boeiend zijn voor iedereen die het bezoekt? Het is de geschiedenis van de mijn en de fascinerende verhalen van de mensen in deze eilandgemeenschap die het zo bijzonder maken.

Newfoundland staat in Canada liefkozend bekend als “The Rock”. Het is een ruig land dat uitsteekt in de Noord-Atlantische Oceaan, het meest oostelijke deel van Canada. Kolonisten uit voornamelijk Groot-Brittannië en Ierland stichtten vanaf de 17e eeuw gemeenschappen op Newfoundland.

Tiny Bell Island maakt deel uit van het Avalon Peninsula, gelegen in Conception Bay aan de overkant van “The Tickle”-de baai- van Portugal Cove, niet ver van de hoofdstad, St. John’s. John’s. De ijzerertsmijn van Bell Island werd in 1895 in bedrijf genomen en grote aantallen mensen trokken naar het gebied, dat bekend stond als Wabana. Al snel werd Bell Island de grootste producent van ijzererts in het Britse Gemenebest, de op een na grootste gemeenschap in Newfoundland en een van de meest welvarende plaatsen in de geschiedenis van de provincie.

De mijn bood werk aan duizenden, onder wie kinderen van nog maar 10 jaar oud, die tijdens hun pauzes de ketels voor de mannen kookten en het erts van de rotsen scheidden. Sommige mannen werkten van hun kindertijd tot hun tachtigste in de mijn.

Het was gevaarlijk werk in moeilijke omstandigheden. Tot 1911 werd het licht verzorgd door kaarsen of blikken brandende zeehondenolie. Er waren geen sanitaire voorzieningen of eetgelegenheden, en het was vaak erg koud. De veiligheidsvoorschriften kwamen er maar langzaam bij, en ongelukken eisten in de loop der jaren in totaal 110 levens in de mijn.

De mijn was ooit een van ’s werelds grootste onderzeese ijzerertsmijnen. Het was ook de belangrijkste leverancier van ijzererts aan Duitsland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bestuurden Duitse kapiteins die de kusten van Newfoundland kenden, U-boten die verschillende ertsboten torpedeerden en tot zinken brachten.

De Newfoundland-militie vuurde op de U-boten, miste, en doodde een koe. Niettemin heeft Bell Island de eer de enige plaats te zijn waar tijdens de oorlog artillerie werd afgevuurd ter verdediging van Noord-Amerika.

De nr. 2 mijn van Bell Island sloot in 1949, en de rest van de mijn in 1966. In 2000 werd het Bell Island Community Museum en No. 2 Mine Museum geopend. Het biedt een rondleiding door de schacht met getalenteerde en gepassioneerde gidsen die de geschiedenis van de gemeenschap en de mijn tot leven brengen met meeslepende verhalen en anekdotes die een scala aan emoties opwekken, van medeleven tot gelach. Bezoekers aan Bell Island worden ook getrakteerd op landschappelijke schoonheid, aangezien de ruige kliffen en het diepblauwe water een verbluffende achtergrond vormen.