herinnering aan de ruil die Carmelo Anthony naar de Knicks bracht

Zeven en een half jaar later, hoe is de Melo-transactie verlopen?

Nu Melo al lang weg is bij de New York Knicks, hoe verliep de ruil eigenlijk?

21 februari 2011 was een van de spannendste dagen voor mij als Knicks-fan. Nadat ze hadden gehoopt op een Grand Slam met Lebron of een speler als Dwyane Wade en Chris Bosh, sloegen de Knicks een single met de opwindende, maar vaak geblesseerde Amare Stoudemire.

Amare was geweldig voor die eerste paar maanden toen hij de primaire scorende optie was omringd door rollen spelers. De Knicks waren competitief en aan play-offs gebonden, maar we wisten allemaal dat ze nog een belangrijke ster nodig hadden.

In juli 2011 zou de toenmalige Denver Nuggets-ster Carmelo Anthony een vrije speler zonder restricties worden en had hij serieuze interesse getoond om naar de Knicks terug te keren. New York had cap space om nog een max deal te tekenen en hoefde geen grote handel te maken.

Nou, de Knicks zijn de Knicks wilden geen risico nemen en verhandelden vrijwel de hele ondersteunende cast voor Amare’s show. De Knicks ruilden Wilson Chandler, Raymond Felton, Danilo Gallinari, Timofey Mozgov, hun 2014 first-round draft pick en 2016 swap rechten. In ruil daarvoor ontvingen ze Melo en Chauncey Billups.

Op dat moment, zoals elke fan van een team dat een top 10-speler verwerft, waren veel fans extreem opgewonden. Melo was een van de beste pure scorers in de competitie en werd meteen de beste speler van de Knicks sinds Patrick Ewing. Chauncey Billups was ook een mooie aanwinst (ook al verspilden ze hun amnestie clausule aan hem).

Sommige fans hadden hun bedenkingen bij de ruil. Er werd veel opgegeven, waaronder Wilson Chandler en de opkomende Danilo Gallinari. Ook is het ruilen van toekomstige eersteklassers meestal geen goede zaak. Waarom zouden ze dat allemaal ruilen als ze hem gewoon kunnen contracteren in het tussenseizoen? Een zeer redelijke zorg.

Als je terugkijkt op al die spelers die ze hebben weggegeven, komt geen van die spelers in de buurt van de speler die Melo was. Chandler is een levenslange rolspeler, Gallo is vaak geblesseerd geweest en is nooit echt de ster geworden die de Knicks fans wilden dat hij zou worden toen ze hem opriepen. Felton was solide, maar niemand verloor slaap over die beslissing en Mozgov was half-decent, maar nogmaals, niemand verloor slaap.

De draft picks die ze verhandelden bleken Dario Saric en Jamal Murray te zijn. Beiden zijn al bijdragers en Murray lijkt op weg naar sterrendom. Zouden de Knicks hen beiden hebben gekozen of zouden ze zelfs die keuze hebben gehad? Er is geen manier om te vertellen.

Carmelo Anthony was de beste speler om te lopen in de Garden op een nachtelijke basis in deze eeuw. Het 54 winnende team in 2013 was veruit het beste seizoen dat de Knicks hebben gehad sinds ze voor het laatst de NBA Finals haalden. De echte reden waarom ze er uiteindelijk niet in slaagden om een kampioenschap naar de straten van Manhattan te brengen, is simpelweg te wijten aan slecht management. De Andrea Bargnani handel was een absolute albatros. Melo speelde altijd beter met een goede point guard en de Knicks werden overbezorgd en tekenden Tyson Chandler en lieten geen ruimte voor CP3, die zo’n beetje alles deed behalve de Knicks vertellen dat ze cap space voor hem moesten vrijhouden. Zoals eerder gezegd, de amnestie was verspild aan Billups en had gebruikt moeten worden voor Amare. Melo en Amare pasten nooit goed naast elkaar en geen van beiden maakte de ander beter.

Over het geheel genomen denk ik dat het een goede ruil was. Ze hadden een meerjarige All-Star die niet terugdeinsde voor Lebron of Boston. Geen van de spelers die ze ruilden bleken geweldig te zijn en in een tijdperk waar teamsucces is gebaseerd op het hebben van 3 Hall of Famers, helpen dat soort jongens, maar winnen ze uiteindelijk niets voor je.

Als het management van de Knicks beter werk had geleverd met het bouwen rond Melo, zouden ze een beter team zijn geweest en hadden ze een aantal betere vrije spelers kunnen aantrekken. Het was de juiste handel, zelfs als ze hem minder dan 5 maanden later hadden kunnen krijgen voor zonder de toekomst te hypothekeren. Zoals we vandaag zien (zie George, Paul), kunnen gedachten in slechts een paar maanden worden veranderd en er zijn geen garanties.