Geschiedenis van de scheikunde

Een van zijn beroemdere ontdekkingen was die van de jonge Brit William Henry Perkin, die analinepaars synthetiseerde, de eerste synthetische kleurstof.

In 1864 verliet Hofmann Engeland en verhuisde naar Bonn, maar in 1865 werd hij benoemd tot hoogleraar scheikunde aan de universiteit van Berlijn, zijn laatste benoeming. Daar stichtte hij de Duitse Chemische Vereniging en schreef hij een zeer belangrijk boek, An Introduction to Modern Chemistry. Dit boek gaf een duidelijke en dramatische samenvatting van de nieuwe en opwindende theorieën van de scheikunde, de moleculaire structuur en de synthese van moleculen. Het veranderde de manier waarop scheikunde gedurende een decennium op scholen werd onderwezen, en liet de wereld kennis maken met het allereerste model van een atoom.

Het is in Hofmanns boek dat wetenschappers van die tijd voor het eerst het idee van valentie leerden kennen en begrijpen, (alleen noemde hij het kwantivalence), waarin de regels en de combinerende eigenschappen van verschillende atomen duidelijk werden uiteengezet. Hij was een interessante leraar en kon publiekslievende demonstraties geven, maar vreemd genoeg was hij relatief onbekwaam in het laboratorium en brak hij veel glaswerk.

Dit hield zijn onderzoek echter niet tegen en er werden meer dan 1000 wetenschappelijke artikelen gepubliceerd naar aanleiding van het werk dat in zijn verschillende laboratoria werd verricht.

Hij overleed op 2 mei 1892 in Berlijn.