Forensische geneeskunde
Forensische geneeskunde, de wetenschap die zich bezighoudt met de toepassing van medische kennis op juridische vraagstukken.
Marco Di Lauro/Getty Images
Het gebruik van medische getuigenissen in rechtszaken dateert van meer dan 1000 jaar vóór de eerste systematische presentatie van het onderwerp door de Italiaan Fortunatus Fidelis in 1598. Forensische geneeskunde werd al vroeg in de 19e eeuw als specialisme erkend.
Het belangrijkste instrument van de forensische geneeskunde is altijd de lijkschouwing geweest. Autopsie wordt vaak gebruikt voor de identificatie van de doden, maar kan ook worden uitgevoerd om de doodsoorzaak vast te stellen. In gevallen van dood door een wapen, bijvoorbeeld, kan de forensisch patholoog – door de wond te onderzoeken – vaak gedetailleerde informatie verschaffen over het type wapen dat is gebruikt, alsmede belangrijke contextuele informatie. (Bij een dood door een geweerschot kan hij bijvoorbeeld met redelijke nauwkeurigheid de afstand en de hoek van het schot bepalen). De forensische geneeskunde speelt een belangrijke rol bij de identificatie van slachtoffers van rampen, zoals een aardverschuiving of een vliegtuigcrash. Bij het vaststellen van de doodsoorzaak kunnen forensisch pathologen ook een belangrijke invloed hebben op de uitkomst van rechtszaken over verzekeringen en erfenissen.
In de 19e eeuw ontstonden nog twee andere forensische specialismen, namelijk de forensische psychiatrie (die wordt gebruikt om de geestelijke gezondheid van een persoon die terecht moet staan, en dus zijn schuld, vast te stellen) en de forensische toxicologie. De forensisch toxicoloog getuigt over onderwerpen als opzettelijke vergiftigingen en drugsgebruik. De toxicoloog speelt een steeds belangrijkere rol op het gebied van industriële en milieuvergiftigingen.
Leave a Reply