Extramedullaire hematopoiese: a new look at the underlying stem cell niche, theories of development, and occurrence in animals

Extramedullaire hematopoiese (EMH) is de vorming en ontwikkeling van bloedcellen buiten de medullaire ruimten van het beenmerg. Hoewel het algemeen beschouwd wordt als een epifenomeen, secundair aan een onderliggende primaire ziekte en zonder serieuze klinische of diagnostische implicaties, is de aanwezigheid van EMH verre van incidenteel op moleculaire basis; in plaats daarvan weerspiegelt het een goed gechoreografeerde reeks veranderingen waarbij stamcellen en hun micro-omgeving (de stamcel niche) betrokken zijn. Het doel van dit overzicht is om de moleculaire basis van EMH te heroverwegen op basis van de huidige kennis van stamcel niches en om de rol van deze niches in de pathofysiologische mechanismen van EMH bij dieren te onderzoeken. Het vermogen van bloedcellen om zich te vestigen, te prolifereren en te rijpen in extramedullaire weefsels van volwassen dieren weerspiegelt embryonale patronen van hematopoëse en de vestiging of reactivering van een stamcelniche. Dit impliceert pathofysiologische veranderingen in hematopoietische stamcellen, extracellulaire matrix, stromale cellen, en lokale en systemische chemokines. Vier belangrijke theorieën waarbij veranderingen in stamcellen en/of hun micro-omgeving een rol spelen, kunnen de ontwikkeling van de meeste gevallen van EMH verklaren: (1) ernstig beenmergfalen; (2) myelostimulatie; (3) weefselontsteking, -letsel en -herstel; en (4) abnormale chemokineproductie. EMH is ook gerapporteerd bij vele soorten neoplasma’s. Inzicht in de concepten en factoren die betrokken zijn bij stamcel niches vergroot ons begrip van het voorkomen van EMH bij dieren en de relatie met de onderliggende ziekte. Een beter begrip van de prevalentie en verspreiding van EMH bij dieren en de moleculaire basis ervan kan ons inzicht in de hematopoietische stamcel niche verder verbeteren.