Erfelijke fructose-intolerantie. | Journal of Medical Genetics

Abstract

Hereditaire fructose-intolerantie (HFI, OMIM 22960), veroorzaakt door katalytische deficiëntie van aldolase B (fructose-1,6-bisfosfaat aldolase, EC 4.1.2.13), is een recessief overervende aandoening waarbij getroffen homozygoten hypoglykemische en ernstige buikklachten ontwikkelen na inname van voedingsmiddelen die fructose en aanverwante suikers bevatten. Voortdurende inname van schadelijke suikers leidt tot lever- en nierbeschadiging en groeiachterstand; parenterale toediening van fructose of sorbitol kan fataal zijn. Directe detectie van enkele mutaties in het menselijke aldolase B-gen op chromosoom 9q vergemakkelijkt de genetische diagnose van HFI bij veel symptomatische patiënten. De ernst van het ziektefenotype blijkt onafhankelijk te zijn van de aard van de aldolase B-genmutaties die tot dusver zijn geïdentificeerd. Het lijkt erop dat er tot nu toe weinig of geen selectie is geweest tegen mutante aldolase B-allelen in de bevolking: in het VK hebben ongeveer 1,3% van de pasgeborenen een kopie van het veelvoorkomende A149P ziekte-allel. De opkomst van suiker als een belangrijke voedingsstof, vooral in de westerse samenlevingen, kan de oorzaak zijn van de toenemende erkenning van HFI als voedingsziekte en heeft de prevalentie van mutante aldolase B-genen in de algemene bevolking aangetoond. De ernst van de klinische expressie correleert goed met de directe voedingsomgeving, leeftijd, cultuur, en eetgewoonten van de getroffen personen. Hier bespreken we de biochemische, genetische en moleculaire basis van menselijke aldolase B deficiëntie in HFI, een aandoening die reageert op dieettherapie en waarbij de belangrijkste manifestaties van de ziekte dus te voorkomen zijn.