Er is geen verkeerde manier om een kikkervisje te maken

Je kent vast wel het verhaal over hoe kikkers nog meer kikkers maken. Het gaat als volgt: Als een vrouwtjeskikker en een mannetjeskikker erg veel van elkaar houden, spelen ze een spelletje piggyback dat resulteert in bevruchte eitjes. Ze zetten die eitjes af in een vijver of beekje waar ze uiteindelijk zullen uitgroeien tot kikkervisjes. Na een paar weken veranderen die kleine kikkertjes in volwassen kikkers door de magie van de metamorfose.

Het probleem is, dat dat keurige sjabloon niet helemaal waar is. Sommige kikkersoorten leggen eieren in bomen. Anderen leggen hun eieren op het land. Sommige helikopter-ouderende kikkers lijmen hun eieren op moeders rug en dragen ze overal mee naartoe tot ze volledig gevormde kikkervisjes zijn. Er zijn zelfs kikkersoorten die het hele kikkervisje-gedoe overslaan en andere die levend uit hun bek geboren worden. Ja.

Wanneer het op voortplanting van kikkers aankomt, vinden wetenschappers dat uitzonderingen de regel zijn. “Ik denk niet dat mensen een idee hebben van hoe uniek sommige van deze kikkers zijn in hun ontwikkelings- en voortplantingspatronen,” zegt Kenneth Dodd, een herpetoloog aan de Universiteit van Florida en auteur van Frogs of the United States and Canada. Gedeeltelijk komt dat omdat we beschut zijn: Veel van onze onderzoekers komen van plaatsen zoals de VS, waar amfibieën de neiging hebben het “traditionele” traject van ei-kikkervisje-kikker te volgen.

Voor het echt bizarre spul, zo blijkt, moet je naar de tropen kijken. Dus spring mee voor de rit, en maak je klaar: Het gaat raar worden.

Dikkopjes in de lucht

In centraal Panama klimmen vrouwelijke Vicente’s gifkikkers hoog in het bladerdak van het bos op zoek naar een bromelia – een van die gekke planten die graag aan de takken van andere planten hangen. Sommige soorten bromelia’s houden water vast als een kruik, wat ze de perfecte broedplaats voor kikkers maakt. Zodra ze er een vindt, spuit moeder kikker haar ei erin: slechts een per bromelia.

Maar hier is het ding over het opgroeien in een beker van plantenwater honderden meters boven de grond: “Er is niet veel te eten,” zegt Dodd. “Dus (de moeder) komt regelmatig terug en laat nog een onbevrucht ei vallen als voedsel voor het dikkopje.” Dat is een serieus Spartaans ouderschap.

Noot van de redactie, 19 juli 2016: Dit verhaal is gecorrigeerd om te verduidelijken dat de mannelijke glaskikker, niet het vrouwtje, op de eieren urineert. Bovendien, in Silverstoneia flotator, vervoert het mannetje eieren, niet het vrouwtje.