Documentaire over leven van Brad Wallin debuteert tijdens gelijknamig jeugdhonkbaltoernooi

Brad Wallin

Negentig jeugdhonkbalvelden van Peoria tot Lacon en punten daartussenin waren afgelopen weekend gevuld met het gekraak -of ping- van de knuppel, het gesmak van de bal en de handschoen, en het blije geschreeuw van jongens die deelnamen aan het 15e jaarlijkse St. Jude Brad Wallin Memorial Tournament 29 mei – 2 juni.

Het vijfdaagse toernooi, dat het leven eert van een honkbal liefhebbende Chillicothe jeugd die bezweek aan osteosarcoom, een zeldzame vorm van botkanker bij kinderen, bracht meer dan 340 teams van balspelers en hun families naar het grotere Peoria gebied om deel te nemen aan meer dan 700 balspelen.

De geschiedenis van het toernooi, dat in 2005 begon op de jeugdvelden van Rome, Illinois, met 10 teams en het doel om een paar dollar in te zamelen voor het St. Jude Research Hospital, is zowel tragisch als inspirerend.

Tijdens dit en eerdere toernooien maken veel van de teams die naar het gebied reizen om te spelen, tijd om te stoppen bij Chillicothe Cemetery, waar Brad Wallin in 2004 op 11-jarige leeftijd te ruste werd gelegd, en hun respect te betuigen.

Wallin’s liefde voor het honkbalspel wordt weerspiegeld door zijn grafsteen in de vorm van een thuisplaat en een honkbalknuppel, die elk jaar in juni wordt versierd met persoonlijke honkbalgerelateerde offers die worden achtergelaten door de teams die er op bezoek komen. De graftombe dient als visueel aandachtspunt en plek waar de jongens de ware reden van het toernooi leren kennen, en de realiteit onder ogen zien dat honkbal spelen – net als het leven zelf – een voorrecht is waarvan je moet genieten, dat je moet waarderen en dat je nooit als vanzelfsprekend mag beschouwen.

Voorstelling: Leden van het Rivercats-jeugdhonkbalteam uit Minooka, Ill. verzamelen zich voor het Chillicothe Town Theater voorafgaand aan een vertoning van de korte film “Safe at Home,” het verhaal van Brad Wallin. De jongeren behoorden tot de ongeveer 345 teams die in het gebied aanwezig waren voor het 15de jaarlijkse Brad Wallin Memorial Tournament voor St. Jude Children’s Hospital, dat het leven eert van een jong kankerpatiënt die van honkbal hield. (Foto door Tim Alexander / voor Chronicle Media)

De 2019 BWMT bood een nieuwe en meer beschrijvende locatie voor de jeugd om meer te leren over de jongen wiens leven het toernooi inspireert, dat inmiddels miljoenen dollars heeft opgehaald voor St. Jude: het officieuze debuut van de onafhankelijk geproduceerde, 35 minuten durende documentaire “Safe at Home: A Brad Wallin Story.”

De aangrijpende en bitterzoete korte film werd 52 keer vertoond in Chillicothe’s historische Town Theater tijdens het toernooi van 27 mei tot 2 juni, met honderden geüniformeerde balspelers, coaches en hun families die door de deuren van het theater gingen om de voorvertoningen bij te wonen (exacte bezoekersaantallen waren niet beschikbaar op het moment van de pers).

Na het inchecken bij een BWMT-vrijwilliger aan een klaptafel die buiten het theater was opgesteld, deelde Minooka Rivercats-manager Sean Mackin toegangskoordjes uit aan zijn team van jongens van 10 jaar en jonger in afwachting van een zaterdagochtendvertoning.

Mackin zei dat na drie jaar deelname, ouders en spelers van het team dachten dat het tijd was om meer tijd te besteden aan het leren over de missie en de oorsprong van het toernooi. De film bood het ideale platform om te beginnen met het vervullen van hun zoektocht naar kennis.

“We gingen naar de begraafplaats en lazen alles over Brad dat op zijn grafsteen staat geschreven, en nu wonen we de film bij. We wilden de kinderen laten weten waar het allemaal om gaat en ervoor zorgen dat ze wisten dat ze nu iets doen wat (Brad) niet meer kan doen, en er zijn een heleboel andere kinderen in dezelfde situatie. We wilden hen laten weten dat ze gezegend zijn dat ze honkbal kunnen spelen,” zei Mackin. “Nu willen we dat ze de film zien voor de rest van het verhaal.”

De film zou dienen als een diepgaande boodschap voor de jeugd om te leren dat er belangrijkere bezigheden en oorzaken zijn om te overwegen in het leven dan honkbal en sport, voorspelde Mackin.

Binnen zat het team ineengedoken, knabbelend op beboterde popcorn en snacks, terwijl het verhaal van Brad Wallin zich op het scherm afspeelde.

De film legde voor de jongens bloot hoe in oktober 2003, toen Brad Wallin nog maar 10 jaar oud was, het leven van Jeff en Lori Wallin en hun gezin op zijn kop werd gezet toen werd ontdekt dat Brad een zeldzame vorm van botkanker had gekregen.

In zijn eigen woorden vertelt Jeff Wallin hoe, na een 41 weken durende chemotherapie, talrijke ziekenhuisopnames en een beenamputatie, de kanker in de longen van zijn zoon uitzaaide. Brad Wallin overleed na een laatste nacht “veilig thuis” te hebben doorgebracht in het liefdevolle comfort van zijn ouders en liefhebbende grote zus.

Naast het leven en de dood van Brad Wallin, en de liefde voor het spel van honkbal en het leven die hij tentoonspreidde, biedt de film een heerlijke blik achter de schermen bij de voorbereiding en uitvoering van het toernooi, dat profiteert van honderden lokale vrijwilligers en steun van het bedrijfsleven.

Drone-beelden van de Illinois River Valley, honkbalparken in het gebied en andere oriëntatiepunten, zoals het eeuwenoude clubhuis van Chillicothe Shore Acres Park, worden afgewisseld met echte beelden van het BWMT van 2018 en inspirerende speler-coachinteractie.

In één scène is Jeff Wallin te zien terwijl hij een jeugdteam van Chillicothe toespreekt voorafgaand aan een toernooiwedstrijd op Big Gotch Field. Hij vertelt de jongens dat er die avond een tiende speler bij hen op het veld zal staan als het spel begint. “Je kunt geloven dat Brad daar samen met jullie zal zijn,” zegt Brad’s vader.

Strategisch geplaatste dozen met Kleenex-tissues werden bij de uitgangen van de bioscoop geplaatst ten behoeve van degenen wier emoties overliepen. Na een vertoning, Ryan Stange, manager van de Henry, Illinois 8-U team, prees de emotionele kracht van de familie Wallin en noemde de kans om de film te screenen met zijn team een onvergetelijke ervaring.

“Dit is het eerste jaar voor mijn acht jaar oude om te spelen en ik denk echt dat hij heeft een nieuw respect voor hoe bevoorrecht hij is om te krijgen om honkbal te spelen,” zei Stange. “Hij kan zichzelf voor het hoofd stoten als het team verliest en deze film leert de kinderen dat het niet gaat om winnen of verliezen, maar om hoe je het spel speelt. Ik beveel deze film aan alle eerstejaars Brad Wallin Tournament deelnemers aan.”

Jeff en Lori Wallin maakten verschillende verschijningen tijdens de vertoningen, interactie met spelers, ouders en coaches en spraken genereus over hun ervaring met de filmmakers van TheBand.co, het bedrijf dat de film produceerde.

“Lori en ik hadden een zeer hands-on ervaring in het maken van de film,” zei Jeff Wallin. “Ik denk dat ze ons geassocieerde producenten noemen, maar het was echt een teamprestatie. Ze waren hier vorig jaar 10 dagen tijdens het toernooi en we hebben ze echt leren kennen. Ze zijn meer dan de filmmakers voor ons, ze zijn familie geworden.”

Een niet nader genoemde “lokale connectie” bracht de Wallins in contact met de filmmakers, die gevestigd zijn in Colorado en Californië. Deze lokale connectie wil liever uit de schijnwerpers blijven, maar “mensen zullen het weten. Ze weten het,” zei Wallin. “Het is een dierbare vriend en een St. Jude-familie.”

Hij legde ook uit hoe de film aan zijn naam kwam. “Brad leefde, hield van en droomde zijn doel om een professionele honkbalspeler te worden. De titel van de film is gerelateerd aan honkbal, nummer één, en het is ook gerelateerd aan hogere betekenissen. De achterkant van zijn grafsteen zegt het het beste: nummer 14, veilig thuis, en we zullen je snel zien,” zei Wallin.

Wallin was verbaasd over de opkomst voor de film tot zaterdagavond, toen de shows op volle capaciteit waren als teams en de lokale bevolking in de rij stonden voor een van de gewaardeerde sleutelkoorden.

“Het betekent dat Brad’s nalatenschap doet wat we wilden dat het doet. Het raakt mensen, het raakt levens, het verrijkt levens en het laat mensen weten dat er meer in het leven is, en meer in winnen en verliezen, dan wat er op het honkbalveld is. Je moet het leven leven en je best doen en leven voor vandaag, want je weet niet wat er morgen komt.”

Jeff Wallin liet doorschemeren dat de featurette vertegenwoordigt wat eigenlijk slechts een deel van het hele Brad Wallin-verhaal is.

“Er is nog veel meer van dit verhaal te vertellen. Zodra de (korte film) zijn beloop heeft, hopen we dat het volledige verhaal verteld kan worden. Vanaf hier, zal dit naar filmfestivals gaan. Als het wordt opgepikt, is ons doel om het hele verhaal te vertellen, dus we zullen zien waar het heen gaat,” zei hij.

Op zondag 2 juni werden de winnende teams in acht verschillende leeftijdsdivisies (8-en-under tot 15-en-under) begeleid naar de winnaarscirkel op geselecteerde veldlocaties om erkenning te ontvangen ter ere van hun BWMT-prestaties.

Toen de jongens de stad verlieten, kregen ze niet alleen trofeeën, maar ook een nieuwe waardering voor het spel van het leven.

(Voor meer over het Brad Wallin Memorial Tournament en “Safe at Home”, bezoek www.bradwallintourney.com.)