Constructional apraxia

Sinds de klassieke artikelen van Kleist, Mayer Gross, en Critchley, is constructional apraxia (CA) beschouwd als een typisch teken van een pariëtale kwab laesie, en als een waardevol instrument om de ruimtelijke vaardigheden te waarderen die door deze kwab worden bediend. De ontwikkeling van meer gesofisticeerde neuropsychologische modellen en onderzoeksmethoden heeft echter verschillende problematische aspecten aan het licht gebracht. Het is steeds duidelijker geworden dat CA een heterogeen construct is dat onderzocht kan worden met zeer verschillende taken, die slechts in geringe mate onderling verbonden zijn, en verschillende soorten visuospatiale, perceptuele, aandachts-, plannings-, en motorische mechanismen aanboren. Op basis van deze overwegingen moeten de relaties tussen de functies van de pariëtale kwabben en de constructieve activiteiten worden beschouwd, rekening houdend met enerzijds de heterogeniteit van de taken en van de cognitieve functies die door verschillende soorten constructieve activiteiten worden gevraagd en, anderzijds, de pluraliteit van functies en van verwerkingsstromen die verschillende delen van de pariëtale kwabben met de occipitale en frontale kwabben verbinden.